مشاعره مشاعره با حرف "ذ"

[پایان]

ذره‌ایم اما به جشم خود گران !فتاده‌ایم

اندکی هم‌چون به عرض آمد همان بسیاری است

 

[amir mohamad]

ذره‌ایم اما به جشم خود گران !فتاده‌ایم

اندکی هم‌چون به عرض آمد همان بسیاری است

ذکر تو از زبان من فکر تو از جنان من
چون برود که رفته‌ای در رگ و در مفاصلم

مشتغل توام چنان کز همه چیز غایبم
مفتکر توام چنان کز همه خلق غافلم

 

[پایان]

ذکر نامت ذکر هر روز من است
ذکر تو ورد زبان جان من است

 

[amir mohamad]

ذکر نامت ذکر هر روز من است
ذکر تو ورد زبان جان من است

ذکر خیرت در دلم هست و کنارم نیستی
کاسه ای لبریزم و صبر و قرارم نیستی

همچو برگ از شاخسار چشم تو افتاده ام
در خزان می میرم ای فصل بهارم نیستی

 

[پایان]

ذکر یارب‌ یا ربت لرزان‌ کند ای‌ جان‌ مرا
ربنایت‌ در غروبت‌ می‌ کند مستان‌ مرا

 

[amir mohamad]

ذکر یارب‌ یا ربت لرزان‌ کند ای‌ جان‌ مرا
ربنایت‌ در غروبت‌ می‌ کند مستان‌ مرا

ذکر بی خاطر آگاه نفس سوختن است

پاس تسبیح ز صد راهگذار باید داشت

 

[.F.atima]

ذره شو صحرا ، مشو گر عاقلی

تا ز نور آفتابی بر خوری

( اقبال لاهوری )

 

[.F.atima]

ذوقی چنان ندارد بی دوست زندگانی

دودم به سر برآمد زین آتش نهانی

سعدی

 

[.F.atima]

ذات تو غنی و ما همه محتاجیم

محتاج به غیر خود مگردان مارا

پیر هرات

 

[.F.atima]

ذات تو برزمین اثر لطف ایزدی است

عدل تو در جهان نظر رحمت خداست

ظهیر فاریایی