مشاعره مشاعره با حرف " م "

[ill_mah]

مثل سابق غزلم ساده و بارانی نیست
هفت قرنی است در این مصر فراوانی نیست

به زلیخا بنویسید نیاید بازار
این سفر یوسف این قافله کنعانی نیست

حال این ماهی افتاده به این برکۀ خشک
حال حبسیه نویسی است که زندانی نیست

چشم قاجار کسی دید و نلرزید دلش
بشنوید از من بی چشم که کرمانی نیست

با لبی تشنه و ... بی بسمل و ... چاقویی کُند
ما که رفتیم ولی رسم مسلمانی نیست

عشق رازیست به اندازه آغـــوش خـــــدا
عشق آنگونه که میدانم و میدانی نیست

 

[بانوی شـــب]

منم که دیده به دیدارِ دوست کردم باز
چه شُکر گویَمَت ای کارسازِ بنده نواز

 

[بانوی شـــب]

معاشران گره از زلفِ یار باز کنید
شبی خوش است بدین قصه‌اش دراز کنید

 

[بانوی شـــب]

معاشران ز حریفِ شبانه یاد آرید
حقوقِ بندگیِ مخلصانه یاد آرید

 

[بانوی شـــب]

مرا به رندی و عشق، آن فضول عیب کُنَد
که اعتراض بر اسرارِ علمِ غیب کُنَد

 

[بانوی شـــب]

مسلمانان مرا وقتی دلی بود
که با وی گفتمی گر مشکلی بود

 

[ill_mah]

من ، شادی مستانه ی یک جشن عروسی !
‌جنتلمن خوش پوش، تو با یک کت طوسی ؛

من با رژ پررنگ و فر موی بلندم ،
بر روی لبم حالت لبخند ملوسی ...

برعکس، تو با اخم، حواست به من و جمع
به به! چه هوادار خوش استیل عبوسی ؛

یخ می زنم و گرمی دستان تو زیباست ..
وقتی که مرا در وسط جمع ببوسی ؛

بالاتری از سرو، تو با قدّ بلندت
انگار که شهزاده ی پر شهرت روسی !

تو اوج نیاز من و من بخت سپیدت
تو مرد مریخی و من آن، ماه ونوسی ،

ای کاش که هرگز نشود چشم ترم باز ...
از خواب خوش تاج و تو و جشن عروسی !

 

[بانوی شـــب]

من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بارتن نتوانم

 

[پایان]

موج با تجربه‌ی صخره به دریا برگشت
کم‌ترین فایده‌ی عشق پشیمانی ماست

 

[بانوی شـــب]

می خوردن و گرد نیکوان گردیدن
به زانکه بزرق زاهدی ورزیدن