مشاعره مشاعره با حرف " ن"

[Tara Motlagh]

نیابد محفلم گرمی نه از شمعی نه از جمعی
ندارد خاطرم الفت نه با مهری نه با ماهی

به دیدار اجل باشد اگر شادی کنم روزی
به بخت واژگون باشد اگر خندان شوم گاهی

 

[نیما نصر]

نه چمن شکوفه‌ای رست چو روی دلستانت
نه صبا صنوبری یافت چو قامت بلندت

گرت آرزوی آنست که خون خلق ریزی
چه کند که شیر گردن ننهد چو گوسفندت

 

[Tara Motlagh]

نه به ابر
نه به آب
نه به برگ
نه به این آبی آرام بلند
نه به این خلوت خاموش کبوترها
نه به این آتش سوزنده که لغزیده به جام
من به این جمله نمی اندیشم
من مناجات درختان را هنگام سحر
رقص عطر گل یخ را با باد
نفس پاک شقایق را در سی*ن*ه کوه
صحبت چلچله ها را با صبح
بغض پاینده هستی را در گندم زار
گردش رنگ و طراوت را در گونه گل
همه را میشنوم
می بینم
من به این جمله نمی اندیشم
به تو می اندیشم

 

[نیما نصر]

نه آنچنان به تو مشغولم ای بهشتی روی
که یاد خویشتنم در ضمیر می‌آید

ز دیدنت نتوانم که دیده در بندم
و گر مقابله بینم که تیر می‌آید

 

[ill_mah]

نیستی؛قلبِ من آغوش،تمنا دارد
دل که عاشق بشود،خواهشِ بیجا دارد

غمِ هر لحظه ی پاییز؛ فقط می فهمد
که چه حالی دلِ یک عاشقِ تنها دارد

بارشِ برف،به دریاست،محبت به کسی
که از احساسِ تو و عشقِ تو پروا دارد

قابِ عکسِ تو شده سهم اتاقم،اما
عکسِ ماه است که در برکه تماشا دارد!

دور از آغوشِ تو هر ذره ی من می گرید
در وجودم؛ غمِ دوری تو نجوا دارد

ما چه نزدیک به هم وصل گریزان ازما
ساحل عمریست به دل حسرتِ دریا دارد

 

[نیما نصر]

نگه کن که پروانهٔ سوزناک
چه گفت، ای عجب گر بسوزم چه باک؟

مرا چون خلیل آتشی در دل است
که پنداری این شعله بر من گل است

 

[ill_mah]

ناز مفروش ای قفس
در چنگ صیادیم ما....🙂

 

[Tara Motlagh]

ناگهان پرده برانداخته‌ای یعنی چه؟
مسـ*ـت از خانه برون تاخته‌ای یعنی چه؟

زلف در دست صبا، گوش به فرمان رقیب
این چنین با همه درساخته‌ای یعنی چه؟

 

[نیما نصر]

نه گر چون تویی بر تو کبر آورد
بزرگش نبینی به چشم خرد؟

تو نیز ار تکبر کنی همچنان
نمایی، که پیشت تکبر کنان

 

[Tara Motlagh]

نور چو فواره زند بوسه بر این باره زند
رشکِ سلیمان نگر و غیرتِ جمشید مرا

هر سحر از کاخ کرم چون که فرو می‌نگرم
بانگِ لک الحمد رسد از مه و ناهید مرا