مشاعره مشاعره با حرف " ن"

[پایان]

نرگسش عربده‌جوی و لبش افسوس‌کنان

نیم شب دوش به بالین من آمد بنشست

 

[amir mohamad]

نوای آسمانی آید از گلبانگ رود امشب
بیا ساقی که رفت از دل غم بود و نبود امشب

فراز چرخ نیلی ناله مستانه‌ای دارد
دل از بام فلک دیگر نمی‌آید فرود امشب

 

[پایان]

نبود نقش دو عالم که رنگ الفت بود

زمانه طرح محبت نه این زمان انداخت

 

[amir mohamad]

نقد غمت که حاصل دنیا و دین ماست
گنج خرابهٔ دل اندوهگین ماست

یاد تو زود چون رود از دل که همرهش
در اولین قدم نفس آخرین ماست

 

[پایان]

نثار روی تو هر برگ گل که در چمن است

فدای قد تو هر سروبن که بر لب جوست

 

[amir mohamad]

نقد جان در بغل از بهر نثار آمده ایم
همه جا رقص کنان همچو شرار آمده ایم

عشق استاده و ما جای دگر مشغولیم
به طواف حرم از بهر شکار آمده ایم

 

[پایان]

نمی‌کند دل من میل زهد و توبه ولی

به نام خواجه بکوشیم و فر دولت او

 

[amir mohamad]

ناله چندان ز دلم راه فلک دوش گرفت
که مؤذن سحر از نالهٔ من گوش گرفت

عرش آن بار گران را سبک از دوش انداخت
خاک بی‌باک دلیر آمد و بر دوش گرفت

 

[پایان]

نازنین‌تر ز قدت در چمن ناز نرست

خوش‌تر از نقش تو در عالم تصویر نبود

 

[amir mohamad]

نمی دانم چه نسبت با نسیم پیرهن دارم
که هم در مصرم و هم در جای بیت الحزن دارم

غبارآلود کرد آیینه صبح قیامت را
که دارد این زبان شکوه پردازی که من دارم