مشاعره مشاعره با حرف " و"

[amir mohamad]

وفا چه می‌طلبی از کسی که بی‌دل شد؟
چو دل برفت، برفت از پِی‌اش وفا و جفا

به حق این دل ویران و حُسن معمورت
خوش است گنج خیالت در این خرابه‌ی ما

وادی پیموده را از سرگرفتن مشکل است
چون زلیخا عشق می‌ترسم جوان سازد مرا

بخیه از جوهر زنم بر چشم‌ شوخ آیینه را
چهره محجوب او گر دیده‌ بان سازد مرا

 

[Tara Motlagh]

وه که دامن می‌کشد آن سرو ناز از من هنوز
ریخت خونم را و دارد احتراز از من هنوز

ناز بر من کن که نازت می‌کشم تا زنده‌ام
نیم جانی هست و می‌آید نیاز ازمن هنوز

 

[amir mohamad]

وه که دامن می‌کشد آن سرو ناز از من هنوز
ریخت خونم را و دارد احتراز از من هنوز

ناز بر من کن که نازت می‌کشم تا زنده‌ام
نیم جانی هست و می‌آید نیاز ازمن هنوز

وهم راحت صید الفت‌کرد مجنون مرا
مشق تمکین لفظ‌گردانید مضمون مرا

گریه توفان‌کرد چندانی‌که دل هم آب شد
موج سیل آخر به دریا برد هامون مرا

 

[ریپِر]

وقت آن شد که به زنجیر تو دیوانه شویم
بند را برگسلیم، از همه بیگانه شویم

- مولانا |

 

[amir mohamad]

وقت آن شد که به زنجیر تو دیوانه شویم
بند را برگسلیم، از همه بیگانه شویم

- مولانا |

واجب نبود دل به بتی بیهده بستن
کاو را نبود شیوه به جز عهد شکستن

هر دوست که با دوست ندارد سر پیمان
میباید از او رشتهٔ پیوند گسستن

قاانی