مشاعره مشاعره با "گ"

[پایان]

گریه کن مرد ، مگه از سنگه دلت
گریه خوبه ، وقتی که تنگه دلت

 

[Tara Motlagh]

گوش شنوا نیست در این دار مکافات
محکوم به زندان دل‌آزار سکوتیم

 

[پایان]

گام نه اول بره پس از خود ای سالک بره

زان نهٔ آگه که از خود هست آگاهی ترا

گر خدا خواهی تو خود خواهی بنه در گوشه ای

تا که خود خواهی شود عین خدا خواهی ترا

 

[Tara Motlagh]

گیرم‌ درخت‌ رنگ‌ِ خزان‌ گیرد
تا ریشه‌ هست، ساقه‌ نمی‌میرد

 

[پایان]

گل آمد بلبلان را این پیام است
که بی می زندگی دیگر حرام است

 

[Tara Motlagh]

گوهر خود را مزن بر سنگ هر ناقابلی
صبر کن پیدا شود گوهر شناس قابلی!

 

[پایان]

گل بگلزار آتش از رخسار زد

یعنی آتش نخل عاشق بار داشت

عشق او خونخوار بوده است و بود

نی همین منصور را بردار داشت

مصحف رخسار اگر بنموده است

در برابر گیسوی زنار داشت

 

[Tara Motlagh]

گفتنی‌ها را نهادم در حریری از سکوت
کآنچه می‌دانم نمی‌آید به فهم واژه‌ها

 

[پایان]

گر فنا شد وجود ما گو شو

باد دائم بقای حضرت دوست

 

[amir mohamad]

گوش دل میشنود آن چه که در دل باشد
عشق را زمزمه کافیست به آواز مگو