مشاعره مشاعره حرف "ش"

[amir mohamad]

شـمع افروخت و پروانه در آتش گل کرد
مي توان سوخت اگر امر بفرمايد عشق
پيله عشق من ابريشم تنهايي شد
شمع حق داشت، به پروانه نمي آيد عشق

 

[پایان]

شعر من از زبان تو خوش صید دل کند
افسوس ای غزال غزل خوان نیامدی

گفتم به خوان عشق شدم میزبان ماه
نامهربان من تو که مهمان نیامدی

 

[نیما نصر]

شبی که آواز نی تو شنیدم
چو آهوی تشنه پی تو دویدم

دوان دوان تا لب چشمه رسیدم
نشانه ای از نی و نغمه ندیدم

تو ای پری کجایی که رخ نمی‌نمایی
از آن بهشت پنهان دری نمی‌گشای

من همه جا پی تو گشته‌ام
از مَه و مِهر نشان گرفته‌ام

بوی تو را ز گل شنیده‌ام
دامن گل از آن گرفته‌ام

تو ای پری کجایی که رخ نمی‌نمایی
از آن بهشت پنهان دری نمی‌گشایی

دل من، سرگشته تو
نفسم آغشته تو

به باغ رویاها، چو گلت گویم
بر آب و آیینه، چو مهت جویم

تو ای پری کجایی

در این شب یلدا ز پی‌ات کویم
به خواب و بیداری سخنت گویم

تو ای پری کجایی

مه و ستاره درد من می‌دانند
که همچو من پی تو سرگردانند

شبی کنار چشمه پیدا شو
میان اشک من چو گل وا شو

تو ای پری کجایی که رخ نمی‌نمایی
از آن بهشت پنهان دری نمی‌گشایی

 

[پایان]

شب گشت ولیک پیش اغیار
روزست شب من از رخ یار

گر عالم جمله خار گیرد
ماییم ز دوست غرق گلزار

 

[leylii]

شور دیدارت اگر شعله به دلها بکشد رود را از جگر کوه به صحرا بکشد

 

[پایان]

شب قدر است جسم تو کز او یابند دولت‌ها

مه بدرست روح تو کز او بشکافت ظلمت‌ها

 

[ستایش شهریوری]

شاخه‌ای خشکید و از چنگ شکوفایی گریخت
خوش‌به‌ حال هرکه از غم‌های دنیایی گریخت

 

[پایان]

شمع نذر عاشقانم اختیار از من نبود

در شبستان حرم یا در کلیسا سوختم

 

[-پریزاد-]

شبي مجنون به ليلي گفت کاي محبوب بي همتا تو را عاشق شود پيدا ولي مجنون نخواهد شد
حافظ

 

[-پریزاد-]

شب که در بستم و مسـ*ـت از مي نابش کردم ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم
فرخي يزدي