مشاعره مشاعره حرف "ش"

[pen lady]

شبي مجنون به ليلي گفت کاي محبوب بي همتا تو را عاشق شود پيدا ولي مجنون نخواهد شد

 

[نیما نصر]

شوق دیدار تو می ســــــــوزد همه شام مرا

برده این دل واپسیـــــــــها صبر و آرام مرا

این چنین دلواپسم از دوری واز رنج تو

تلخی هجرت بسوزاند همه اوقات و ایّام مرا

 

[worning.f]

شب من نشان مویت سحرم نشان رویت
قمر از فلک در افتد چو نقاب بر گشایی

مولانا​

 

[pen lady]

شب تنهاییم در قصد جان بود

خیالش لطفهای بیکران کرد

 

[نیما نصر]

شد برقع روی تو چو مهت زلف شب آسا
سبحان قدیر جعل اللیل لباسا

تا کی ز غم سود و زیان رنجه توان برد
ای خواجه بیا ساغر می گیر و بیاسا

 

[worning.f]

شاها سربخت بر در دولت تست

یک خیمه فلک ز اردوی شوکت تست

 

[ill_mah]

شکفته باش
گرت غیر عشق نیست غمی...

غمی که عشق بوَد
از کدام عیش کم است؟

 

[Tara Motlagh]

شبی نپرسی و روزی که دوست‌دارانم
چگونه شب به سحر می‌برند و روز به شام

ببردی از دل من مهر هر کجا صنمی‌ست
مرا که قبله گرفتم چه کار با اصنام

 

[نیما نصر]

شبی با یار در خلوت مرا عیشی نهانی بود
که مجلس با وجود او بهشت جاودانی بود

عقیقش از لطافت در قدح چون عکس می افکند
می اندر جام یاقوتی تو گوئی لعل کانی بود

جهان چون روز روشن بود بر چشمم شب تاری
تو گوئی شمع رخسارش چراغ آسمانی بود

ز آه و اشک میگونم شبی تا روز در مجلس
سماع ارغنونی و شراب ارغوانی بود

 

[ill_mah]

شبی بخواب زدم بوسه بر لبش بخیال
هنوز بر لب آن شوخ می‌زند تبخال

ز چاک پیرهن اندام نازکش ماند
چو عکس برگ گل اندر میان آب، زلال

بنوش باده که اندر طریقت عشق است
چو شیر مادر، خون حرامزاده حلال

صبا ز روی تو گیرم نقاب بردارد
که راست تاب تماشایت ای بدیع جمال

دو ابروان کمانش بدیدم و گفتم
یقین که اوّل ماه و عیان شدست هلال

نمود تا که بمن رخ ز خویشتن رفتم
نبود صبر چنینم باشتیاق جمال

اگر ببزم صبوحی شبی رسد قدمش
نثار مقدم او جان دهیم مالامال