آموزشی معرفی انواع رمان در ادبیات {۷ سبک در رمان

[-pariya-]

بعضی از خوانندگان عاشق خواندن انواع رمان کلاسیک هستند؛ آن‌ها دوست دارند موضوعات مورد علاقه خود را در گذشته بیابند و ببینند نویسندگان قدیمی در این زمینه چه نوشته‌اند. این خوانندگان به دنبال نوستالژی هستند و شاید آرزو می‌کنند در گذشته زندگی کنند. به همین دلیل، آن‌ها کتاب‌های قدیمی را به کتاب‌های جدیدتر ترجیح می‌دهند.

 

[-pariya-]

رمان‌های ماجراجویی
ژانر ماجراجویی شباهت زیادی به ژانر تریلر دارد و همانند آن، خطر و هیجان عناصر اصلی آن را شکل می‌دهند. در این أنواع رمان، قهرمان داستان به ماجراجویی خطرناکی راه می‌اندازد و برای رسیدن به هدفش، به مواجهه با خطرات زیادی می‌پردازد.

 

[-pariya-]

سرعت و ریتم داستان در این ژانر بسیار مهم است و گاهی حتی ممکن است بر شخصیت‌پردازی و منطق داستانی اولویت داده نشود. نویسندگانی مانند الکساندر دوما، ژول ورن، سر والتر اسکات و رابرت لوئیس استیونسن در این ژانر شهرت دارند و آثارشان بسیار محبوب هستند. در سال‌های اخیر، نویسندگان اغلب این ژانر را با دیگر ژانرها مانند جنایی، تریلر و جنگ ترکیب می‌کنند تا داستان‌هایشان عمق بیشتری پیدا کنند.

 

[-pariya-]

 

[-pariya-]

مثال‌هایی از کتاب‌های برجسته در این ژانر عبارتند از "موبی دیک" نوشته‌ی هرمان ملویل، "جزیره گنج" نوشته‌ی رابرت لوئیس استیونسن و "دل تاریکی" نوشته‌ی جوزف کنراد. در این کتاب‌ها، شخصیت اصلی داستان با رویدادهایی روبرو می‌شود که خارج از زندگی روزمره‌اش قرار دارد. در طول داستان، خطرات و حوادث فیزیکی فراوانی وجود دارد و سرعت توسعه داستان بسیار بالا است.

 

[-pariya-]

رمان‌های کمدی سیاه
کمدی سیاه یک بخش از ژانر طنز است که اغلب به موضوعات جدی و ممنوعه می‌پردازد . این أنواع رمان همواره با موضوعاتی مانند مرگ، نژادپرستی، جنسیت، نگرانی‌های جنسی، خودکشی، فقر، جنگ و سایر مفاهیم مشابه شوخی می‌کند. این باعث می‌شود که این داستان‌ها همیشه انتقادات محافظه‌کاران را جلب کنند و به افراط‌گری و توهین متهم شوند.

 

[-pariya-]

روانشناسی باور دارد که خنده و شوخی واکنشی به واقعیت و رنج‌های زندگی است و انسان با استفاده از این مکانیسم، از آسیب‌ها و تروماهای خود در امان می‌ماند. از این رو در دوران مدرن، ژانر کمدی و به خصوص کمدی سیاه، جدی‌تر مورد توجه قرار گرفته است.

 

[-pariya-]

امروزه مخاطبان این أنواع رمان را نه تنها برای خنده بلکه به عنوان آثاری که مفاهیم عمیق و بینش‌های فلسفی را در بر دارند، می‌خوانند. نویسندگان مشهوری مانند ولادیمیر نابوکوف، لوئیس فردینان سلین و جوزف هلر از عناصر کمدی سیاه بسیار استفاده کرده‌اند.

 

[-pariya-]

رمان‌های رئالیسم جادویی
از دیگر أنواع رمان می‌توان به رئالیسم جادویی اشاره کرد. رئالیسم جادویی در میان حقیقت و خیال حرکت می‌کنند. این داستان‌ها اصولاً بر پایه واقعیت‌هایی ساخته شده‌اند، اما اتفاقات غیرطبیعی و جادویی نیز در آن‌ها رخ می‌دهد. گاهی این داستان‌ها با سوررئالیسم که از عمق روان و رؤیاها الهام گرفته می‌شود، مشابهت دارند، اما این دو ژانر در واقع پایه‌ها و دنیاهای متفاوتی دارند.

 

[-pariya-]

رئالیسم جادویی ریشه در واقعیت دارد و با وجود حضور عناصر جادویی، همچنان به عنوان داستان واقعی درک می‌شود. در حالی که سوررئالیسم در دنیای رویا گون و غیرواقعی قرار دارد و در آن هیچ چیز عادی و واقعی معمولی وجود ندارد.