معرفی معرفی و تاریخچه ساز تار

[حسام]

در ساختمان آنها از پرده کمک گرفته شده است. پرده‌ی تار و سه‌تار در واقع رشته‌هایی با ضخامت و کیفیت مشخص هستند که با پیچیدن آنها روی دسته‌ی ساز و قرار دادن انگشت در محل مقرر، اندازه‌ی موثر سیم به میزان دلخواه تغییر کرده و صدای متناظر هر نت تولید می‌شود. پرده‌ی تار به صورت سنتی از جنس روده‌ی گوسفند ساخته می‌شده اما امروزه از الیاف مصنوعی مثل نخ‌های پلاستیکی و نایلون نیز برای تولید آن استفاده می‌شود.

 

[حسام]

سیم گیر: یکی از اجزای سازنده‌ی تار سیم‌گیر نام دارد که به طور سنتی از چوب، استخوان و یا شاخ ساخته می‌شود. سیم‌گیر تار در بخش انتهایی کاسه نصب شده و شیار‌های آن، حلقه‌های تابیده شده‌ی یک سر سیم‌ها را به دور خود نگه می‌دارد.

قطعه‌ای کوچک در انتهای بدنه‌ی کاسه است که شیار‌هایی دارد تا گره یک سر سیم بر روی آن قرار بگیرد. سیم گیر از جنس چوب یا استخوان انتخاب می‌شود.

 

[حسام]

سیم‌های ساز تار: تار دارای شش سیم با قطر‌های متفاوت است؛ که معمولا سیم‌های اول و دوم سفید رنگ و به قطر‌های ۱.۸ تا ۲ میلی متر و سیم‌های سوم و چهارم از جنس برنج و زرد رنگ و به قطر‌های ۱.۸ تا ۲.۲ است که این سیم‌ها دو به دو باهم همصدا کوک می‌شوند. سیم پنجم فلزی سفید رنگ با قطر کمتر هم‌صدای سیم‌های اول و دوم کوک می‌شود و به آن واخوان می‌گویند. سیم ششم فلزی زرد رنگ با قطر ۳.۸ میلی متر است که یک اکتاو بم‌تر از سیم‌های اول و دوم کوک می‌شود که به آن سیم بم نیز می‌گویند.

 

[حسام]

سیمهای ششگانه عبارتند از:
دو سیم سفید( پائین) که همصدا کوک می شوند.
دو سیم زرد( همصدا)
یک سیم سفید نازک به نام زیر
و یک سیم زرد(بم)
که دو تای آخری غالبا به فاصله اکتاو کوک می شوند.