معرفی معرفی کامل ویولن و انواع آن

[vian]

ویولن سِل:
این ساز اندازه بزرگ دارد ونوازنده برای نواختن این ساز، نشسته و آن را روی پایه ای در انتهای آن روی زمین و بین دو پا های خود قرار می دهد و این ساز روی شانه نوازنده قرار نمی گیرد. دسته ویولن سل بالای شانه چپ نوازنده قرار می گیرد و نوازنده آرشه را به صورت افقی روی سیم ها می نوازد.

 

[vian]

کنترباس (دابل باس):
بزرگترین عضو خانواده سازهای زهی آرشه ای است که برای نواختن آن نوازنده ایستاده و ساز را در کنار خود می گیرد و به گونه ای که دسته آن بالاتر از شانه سمت چپ نوازنده قرار می گیرد و آن را مانند ویولن سل با کشیدن افقی آرشه می نوازد. طنین کنتر باس قوی، پُر، ضخیم و زنگ دار است و در بین سازهای زهی پایین ترین سطح زیر و بمی و کمترین وسعت صوتی را دارد.

 

[vian]

 

[vian]

ویولن از کجا آمد است؟
در مطلب روز جهانی ویولن در بخش قبلی نمناک اشاره داشتیم که موسیقی دان ها بر سر منشا ویولن اختلاف دارند. عده ای منشا آن را ایتالیا می دانند و عده ای دیگر می گویند که ساز ویولن تکمیل شده ی ساز رباب است و از کشور های عربی آمده است.

 

[vian]

اولین سازنده ی ویولن گاسپارو برتولتی ایتالیایی بوده است که او را مخترع این ساز نیز می نامند. با اینکه از زمان اختراع اولین ویولن توسط گاسپارو برتولتی بیش از سه قرن می گذرد، اما تغییری در ساختار این ساز به وجود نیامده است.

 

[vian]

این ساز درابتدا دارای یک سوراخ بر روی بدنه بوده، اما به تدریج این سوراخ حذف شده و سازی با سه سیم، سرآغازی برای ویولن تکامل یافته ی امروزی شده است. ساز ویولن بعد از قرن 11 در اروپا تکامل یافته و به طور وسیعی وجود داشت.

 

[vian]

دسته یا گردن:
دنباله چوب آبنوس تکیه سیم ها است که در بالای آن محل انگشت گذاری نوازنده قرار گرفته است. نوازنده ویولن می تواند انگشت گذاری را در همه طول چوب آبنوس داشته باشد. جعبه کوچکی (جعبه کوک) در انتهای دسته وجود دارد که سیم ها داخل آن به دور گوشی های کوک می پیچند.

 

[vian]

آرشه یا کمان:
ترکه ای چوبی می باشد که در طول آن رشته های موی دم اسب کشیده شده و به دو سر آن ثابت شده است.

 

[vian]

جعبه طنینی (جعبه ریزونانس):
این جعبه متشکل از سه بخش صفحه روئی، صفحه زیرین و زوارهای دور می باشد. در این ساز گریف، خرک و سیم گیر از جنس چوب آبنوس بوده و استحکام بیشتری دارد.

 

[vian]

خرک:
خرک بین سیم ها و جعبه طنینی ارتباط برقرار می کند. تقسیم راه سیم ها، نگه داشتن سیم ها با ارتفاع خاص برای حرکت روی جعبه طنینی و انتقال ارتعاشات سیم ها به جعبه طنینی از نقش های خرک می باشد. استوانه چوبی کوچکی درون جعبه طنینی وجود دارد که ارتعاشات را به صفحه زیرین سازمنتقل کرده و سبب می شود فشار سیم ها به صفحه روئی ساز آسیب نرساند.