متفرقه معرفی کتاب، متن برگزیده

[Rozaleh]

ما نمی‌ترسیدیم، فقط متشکل نبودیم، اتحاد نداشتیم. حتی اگه یه کرور هم باشیم، وقتی متحد نباشیم تنهاییم. دست‌تنها هم هیچ‌کاری نمی‌شه کرد.

چشم انتظار در خاک رفتگان – میگل آنخل آستوریاس

 

[Rozaleh]

من با مغزم نیست که می‌فهمم بلکه با دلم است.

مسیح بازمصلوب – نیکوس کازانتزاکیس

 

[Rozaleh]

اگر یکی را که دوستش داری از دست بدهی، بخشی از وجودت همراه با او از دست می‌رود. مانند خانه‌ای متروکه اسیر تنهایی‌ای تلخ می‌شود؛ ناقص می‌مانی. خلا محبوبِ از دست رفته را همچون رازی در درونت حفظ می‌کنی. چنان زخمی است که با گذشت زمان، هر قدر هم طولانی، باز تسکین نمی‌یابد. چنان زخمی است که حتی زمانی که خوب شود، باز خون‌چکان است. گمان می‌کنی دیگر هیچ‌گاه نخواهی خندید، سبک نخواهی شد. زندگی‌ات به کورمال‌کورمال رفتن در تاریکی شبیه می‌شود؛ بی‌آن‌که پیش رویت را ببینی، بی‌آن‌که جهت را بدانی، فقط زمان حال را نجات می‌دهی… شمع دلت خاموش شده، در شب ظلمات مانده‌ای.

ملت عشق – الیف شافاک

 

[Rozaleh]

زندگی عذابی تمام‌نشدنی است. انگار همیشه بین زندگی و مرگ گیر کرده‌ام، همیشه در برزخم.

ملت عشق – الیف شافاک

 

[Rozaleh]

سکوتت را دوست دارم، چنان که گویی تو اینجا نیستی، چنان که گویی چشمانت پریده‌اند و رفته‌اند، چنان که گویی بوسه‌ای دهانت را بسته است.

سور بز – ماریو بارگاس یوسا

 

[Rozaleh]

هر کار که بکنی می‌دانم که درست است، چون از وقتی می‌شناسمت با احساسی عمیق فهمیده‌ام که تو هرگز چیزی نمی‌گویی که با هستی‌ات در تضاد باشد. درواقع من اگر مرد به دنیا آمده بودم دلم می‌خواست یکی مثل تو باشم.

خطاب به عشق – نامه‌های عاشقانه آلبر کامو و ماریا کاسارس

 

[Rozaleh]

آنچه انگیزه‌ی زندگی نامیده می‌شود در عین حال می‌تواند انگیزه‌ای عالی برای مردن باشد.

اسطوره سیزیف – آلبر کامو

 

[Rozaleh]

پوچی، این نکته را برایم روشن می‌سازد: فردایی وجود ندارد. از این پس این را دلیل آزادیِ کامل خود می‌دانم.

اسطوره سیزیف – آلبر کامو

 

[Rozaleh]

دغدغه فکری مردم عادی فقط این است که وقت بگذرانند، اما دغدغه کسی که استعدادی دارد این است که از آن استفاده کند.

در باب حکمت زندگی – آرتور شوپنهاور

 

[Rozaleh]

مهمترین چیز در زندگی چیست؟ اگر این سوال را از کسی بکنیم که سخت گرسنه است، خواهد گفت غذا. اگر از کسی بپرسیم که از سرما دارد می‌میرد، خواهد گفت گرما. و اگر از آدمی تک و تنها همین سوال را بکنیم، لابد خواهد گفت مصاحبت آدم‌ها.
ولی هنگامی که این نیازهای اولیه برآورده شد، آیا چیزی می‌ماند که انسان بدان نیازمند باشد؟ فیلسوفان می‌گویند بلی. به عقیده آن‌ها آدم نمی‌تواند فقط دربند شکم باشد. البته همه خورد و خوراک لازم دارند. البته که همه محتاج محبت و مواظبت‌اند. ولی از این‌ها که بگذریم، یک چیز دیگر هم هست که همه لازم دارند و آن این است که بدانیم ما کیستیم و در اینجا چه می‌کنیم.

دنیای سوفی – یوستین گردر