معرفی کتاب معرفی کتاب | تو خود عشقی باش که در جستن آنی

[FROSTBITE]

شناسه کتاب:
عنوان: تو خود عشقی باش که در جستن آنی
نویسنده: نیکول لپرا
مترجم: آرزو شنطیائی
ناشر: انتشارات میلکان
موضوع: روان‌شناسی کل‌نگر، خودشناسی، شفای درونی
مخاطب: کسانی که به دنبال رشد فردی، آرامش روانی و بازسازی روابط هستند
سبک نگارش: روایی، آموزشی، تجربی
سال انتشار نسخه اصلی: ۲۰۲۳
عنوان اصلی: How to Be the Love You Seek

 

[FROSTBITE]

معرفی:
این کتاب، دعوتی است به سفری درونی برای بازشناسی خود، شفای زخم‌های گذشته، و بازیابی قدرت شخصی.
نیکول لپرا، روان‌شناس کل‌نگر، با زبانی ساده و صمیمی، مفاهیم پیچیده روان‌شناسی را به تجربه‌ای ملموس و قابل‌درک تبدیل می‌کند. او باور دارد که عشق به خود، نه یک شعار، بلکه یک مسیر عملی و روزمره است.

 

[FROSTBITE]

بخشی از کتاب:
«وقتی یاد بگیری خودت را ببینی، دیگر منتظر نخواهی ماند کسی بیاید و نجاتت دهد. تو خود نجات‌دهنده‌ای.»

 

[FROSTBITE]

چرا عشق به خود، نقطه آغاز است؟

​

نیکول لپرا در این کتاب، عشق به خود را نه یک شعار، بلکه یک عمل روزمره و آگاهانه معرفی می‌کند.
او باور دارد که بسیاری از دردهای روانی ما، از نادیده گرفتن خود واقعی‌مان سرچشمه می‌گیرند.
وقتی خود را نمی‌بینیم، در روابط‌مان گم می‌شویم و از دیگران انتظار نجات داریم.
کتاب با زبانی ساده و صمیمی، خواننده را به بازنگری در رابطه‌اش با خودش دعوت می‌کند.
این بازنگری، آغاز سفری است که در آن فرد می‌آموزد چگونه با خود مهربان باشد، چگونه زخم‌هایش را بشناسد و چگونه از درون، آرامش را بازسازی کند.

 

[FROSTBITE]

الگوهای رفتاری و ریشه‌های کودکی

یکی از بخش‌های مهم کتاب، بررسی الگوهای رفتاری ناخودآگاه است.
لپرا توضیح می‌دهد که چگونه تجربیات دوران کودکی، باورها و واکنش‌های ما را در بزرگسالی شکل می‌دهند.
این الگوها اغلب تکراری و آسیب‌زا هستند، اما قابل شناسایی و تغییرند.
او با مثال‌هایی ملموس، نشان می‌دهد که شناخت این الگوها چگونه می‌تواند به رهایی روانی منجر شود.
وقتی بفهمیم چرا در موقعیت‌های خاص واکنش‌های خاصی داریم، می‌توانیم آگاهانه مسیر جدیدی انتخاب کنیم.

 

[FROSTBITE]

نقش بدن در شفای روان

لپرا تأکید می‌کند که بدن، حافظه‌ی زخم‌هاست.
بسیاری از احساسات سرکوب‌شده، در بدن ما جا خوش کرده‌اند و خود را به شکل اضطراب، درد یا بی‌قراری نشان می‌دهند.
بنابراین، شفای روانی بدون توجه به بدن، ناقص خواهد بود.
او تمرین‌هایی برای اتصال دوباره به بدن پیشنهاد می‌دهد: تنفس آگاهانه، مدیتیشن، حرکت‌های ساده و لمس مهربانانه. این تمرین‌ها به ما کمک می‌کنند تا دوباره در لحظه حاضر شویم و از گسست درونی فاصله بگیریم.

 

[FROSTBITE]

روابط، آینه‌ی درون ما

کتاب نشان می‌دهد که روابط ما، بازتابی از رابطه‌ای است که با خود داریم.
اگر خود را نادیده بگیریم، در روابط نیز نادیده گرفته می‌شویم.
اگر خود را دوست نداشته باشیم، عشق دیگران را باور نمی‌کنیم.
لپرا می‌گوید که برای داشتن روابط سالم، باید ابتدا با خودمان صادق باشیم.
باید نیازها، ترس‌ها و مرزهای‌مان را بشناسیم و آن‌ها را با احترام بیان کنیم.
این صداقت، پایه‌ی ارتباطی بالغ و پایدار است.

 

[FROSTBITE]

قدرت آگاهی و انتخاب

آگاهی، کلید اصلی تغییر است. وقتی از الگوهای تکراری‌مان آگاه شویم، می‌توانیم انتخاب‌های جدیدی داشته باشیم.
لپرا تأکید می‌کند که قربانی بودن، یک وضعیت نیست بلکه یک انتخاب ناخودآگاه است که می‌توان آن را تغییر داد.
او خواننده را تشویق می‌کند تا مسئولیت احساسات و واکنش‌هایش را بپذیرد.
این پذیرش، نه به معنای سرزنش، بلکه به معنای بازپس‌گیری قدرت شخصی است.
با این قدرت، می‌توان مسیر زندگی را آگاهانه و با عشق طراحی کرد.

 

[FROSTBITE]

تمرین‌های عملی برای شفای درونی

کتاب پر است از تمرین‌های ساده اما عمیق: نوشتن احساسات، گفت‌وگو با کودک درون، مدیتیشن‌های هدایت‌شده، و تمرین‌های تنفسی.
این تمرین‌ها به خواننده کمک می‌کنند تا از حالت ذهنی صرف، وارد تجربه‌ی زیسته‌ی عشق به خود شود.
لپرا تأکید دارد که این تمرین‌ها باید با تداوم و مهربانی انجام شوند.
شفای درونی، یک مسیر تدریجی است و نیاز به صبر، صداقت و مراقبت دارد.
هیچ‌ک.س یک‌شبه متحول نمی‌شود، اما هر قدم کوچک، یک پیروزی بزرگ است.

 

[FROSTBITE]

عشق به خود، نه خودخواهی

یکی از سوءتفاهم‌های رایج درباره‌ی عشق به خود، این است که آن را با خودخواهی اشتباه می‌گیرند.
لپرا این تصور را رد می‌کند و توضیح می‌دهد که عشق به خود، پایه‌ی همدلی و ارتباط سالم با دیگران است.
وقتی خود را دوست داریم، دیگران را نیز بهتر درک می‌کنیم. دیگر نیازی نیست از آن‌ها تأیید بگیریم یا خود را قربانی کنیم.
عشق به خود، ما را به انسانی بالغ، متعادل و مهربان تبدیل می‌کند.