دلنوشته {منِ بعد تو} اثر •DLNZ کاربر انجمن رمان بوک•

[DLNZ]

بین این همه شلوغی
یک نفر باشد که مرا بفهمد بس است.
این نوشته‌ها شاهد تنهایی‌ام است، گله‌ای نیست!
روزها دوره‌ی رنگین کمان‌هاست.
تنهایی من کمی نوشته کم داشت.
این نوشته‌ها چند قطره باران کم داشت!

 

[DLNZ]

شاید این لحظه که هیچ‌کَس نمی‌داند که چه می‌کنم، کسی باشد که فکرش به
من مشغول باشدا
چه خیالی دارم که در فکر خیال دارم تو به من احساس داری.
کاش جواب سؤال‌هایم را می‌دادی!

 

[DLNZ]

آخر قصه چه تلخ است، چه بی‌پایان است.
من به این حس قشنگ عاشقی محتاجم
تو و من در ره این عشق چه دردها دیده‌ایم.
من و تو با دل بیمار چه کارها کرده‌ایم.
گر دلم از دل پردرد تو دور بود، ببخش
من دلم را به فریاد دل پاک تو با عشق رساندم.

 

[DLNZ]

اگه عاشقی عشقت رو با رفتنت امتحان نکن!
من رفتم و رفتنم شوخی بود اما... .
نمی‌دانم چرا همیشگی شد.
خواست من نبود؛ انگار تقصیر تقدیر بود!

 

[DLNZ]

من همانم که روزی دل خوش داشت.
من همانم که خوشی را با خود بهر هرکَس که نداشت می‌بردم،
من همانم که نهال عشق را پربار می‌کردم
من همانم اما... با تغییر!
با دلی مرده ز عشق، مرده از خوش بودن. مرده‌ای که هنوز در حال زندگی‌ست!
این اسمش زندگی نیست، بردگی‌ست...!

 

[DLNZ]

کامم را با قهوه‌ای تلخ و شاید گاهی با مرور خاطرات تلخ شیرین می‌کنم. نخندید به اخلاق و عادات خنده‌دارم!
من و خاطراتم در زیر نقاب لبخند و قه‌قه تلخ‌تر از زهر می‌مانیم. سرزمین قلبت را هیچ‌گاه از عشق خالی نکن!
آن‌جا تنها معبودگاه عشق می‌باشد، به آن احترام بگذار. عشق هر لحظه از آن می‌گذرد؛ آن را تنها مگذار. عشق اگر تنها بماند رسوا می‌شود، ذهنت را درگیر می‌کند. خواب را از چشمانت می‌گیرد.
بی‌امان نفس‌های سخت می‌کشی بی‌قراری می‌کنی تا آن را پیدا کنی!

 

[DLNZ]

من همان فنجان قهوه‌ی تلخی در دستت هستم.
که بی‌حواس مرا بین دستانت نگه داشتی و خیره به جای نامعلوم.
آری! این روزها به جای شیرین کردن نامت با شکلات ذهنت را با خاطرات تلخ
این روزها را که بدون من می‌گذرانی با همان قهوه که نامت را تلخ می‌کند، تلخ می‌کنی.
آری! من همان قهوه‌ی تلخ ذهن تو هستم!

 

[DLNZ]

من در خودم به دنبال تو می‌گردم؛
تو ذهنم را، خاطراتم را، تفکراتم را، همه‌ی وجودم را، مملو از محبت خالصانه‌ات لبریز کردی و من برای فراموش کردنت فقط باید خود را فراموش کنم!

 

[DLNZ]

حرمت‌شکنی کار زبان است
کار دل تو، دل شکنی بود
من عقل از دست داده‌ام، بانو
تو بمان برای عشقی که دم از آن می‌زدی بجنگ!
تو بمان برای ماندن معشوقه‌ات بجنگ!
نذار او را با خود ببرند حسودانت!

 

[DLNZ]

مرا امروز لبخندی نیست.
مرا امروز آهی ز عمق دل شکسته‌ام
مرا امروز زمزمه‌های غمگین و ناراحتم
مرا امروز اشک‌های بر روی گونه‌ام
مرا امروز یار تنهاییم، غمم.
مرا امروز و روزهای دگر همراهی می‌کند.