طراحی مهارت‌های نور و سایه:ایجاد پرسپکتیو

[روژان]

پرسپکتیو سایه‌های محوری
(Directional Shadows Perspective)

در این روش، مسیر و زاویه‌ی سایه‌ها نسبت به اشیاء، اطلاعات دقیقی درباره‌ی زاویه دید، موقعیت منابع نور و ساختار فضا به بیننده منتقل می‌کند.

 

[روژان]

ویژگی‌ها:

سایه‌ها در جهت خطوط پرسپکتیو کشیده می‌شوند.

---

طول، جهت و شدت سایه‌ها با دوری و نزدیکی به منبع نور تغییر می‌کند.

---

امکان ایجاد انسجام فضایی قوی‌تر بین اشیاء موجود در صحنه.

 

[روژان]

کاربرد:

طراحی معماری (طراحی سایت، پلان پرسپکتیو، شیت‌سازی).

طراحی صحنه‌های شهری یا صنعتی.

 

[روژان]

مثال:

در طراحی یک خیابان، سایه‌های کشیده‌ی ساختمان‌ها در جهت مشخص، حس ساعت خاصی از روز و جهت نور خورشید را القا می‌کنند و به تقویت درک فضایی کمک می‌کنند.

 

[روژان]

نکات مهم آموزشی

1. تحلیل جهت نور نسبت به خطوط پرسپکتیو:
هماهنگی میان مسیر نور و خطوط پرسپکتیوی، به افزایش واقع‌گرایی کمک می‌کند. مثلاً سایه‌هایی که برخلاف منطق پرسپکتیو باشند، موجب گمراهی بصری می‌شوند.


2. ترکیب نور با مقیاس، خط و عمق:
استفاده هم‌زمان از اصول هندسی پرسپکتیو (مانند نقاط گریز)، تغییرات اندازه (مقیاس) و روشنایی (نور و سایه) باعث تقویت عمق، ساختار و نظم فضایی در اثر می‌شود.


3. استفاده از gradation نوری (تغییرات تدریجی):
پرهیز از تغییرات ناگهانی در روشنایی و حرکت از نور به سایه با ملایمت، درک فرم و حجم را طبیعی‌تر می‌سازد.

 

[روژان]

نور و سایه در طراحی نه‌فقط ابزارهای زیبایی‌شناسانه، بلکه ابزارهای ساختاری برای ایجاد پرسپکتیو و فضا هستند. از طریق:

تحلیل مسیر نور

تنظیم جهت و کیفیت سایه‌ها

کنترل شدت روشنایی در لایه‌های مختلف فضا


می‌توان یک صحنه‌ی دوبعدی را با عمق، ساختار و واقع‌گرایی چشمگیر ارائه کرد.