آموزشی مونولوگ و دیالوگ

[TANTO]

......​

 

[TANTO]

.....​

 

[TANTO]

......

 

[رهاورد]

به نام خدا

رمانی نیست که دیالوگ نداشته باشه؛ همه‌ی رمان‌ها دیالوگ دارن ولی آیا اون متنی که بهش می‌گید دیالوگ واقعا دیالوگه؟
این‌جا به تفاوت دیالوگ و مکالمه می‌پردازیم.

 

[رهاورد]

"مقدمه"
خیلی کم پیش می‌آید که دیالوگ‌های عجیب و غریب بشنویم. از آن کمتر این است که دیالوگ عجیب و غریب بگوییم. یعنی معمولاً دیالوگ‌ها و گفتگوهایمان قابل پیش بینی و قابل حدس است. تکیه کلام‌های یکسان آدم‌ها را می‌شناسیم، روش صحبت کردنشان را می‌دانیم و حتی منتظر هستیم که در زمان‌های خاص، اصوات مشخصی را بشنویم. اما وقتی می‌خواهیم یک گفتگوی ساده را بنویسیم، ذهنمان به این سمت نمی‌رود که دیالوگ نویسی در داستان، فقط اطلاعات دادن نیست! دیالوگ‌هایی که می‌نویسیم می‌توانند بسیار متفاوت باشند، اگر چند تا تکنیک ساده را رعایت کنیم. چند تا تکنیک که خیلی خیلی راحت قابل اجرا هستند، اما در نگاه اول به چشم نمی‌آیند. شاید بعد از خواندن این نکته‌ها در مورد دیالوگ نویسی به این فکر کنید که چه قدر ساده بود! اما آیا تا به حال از آنها استفاده کرده‌اید؟

 

[رهاورد]

"دیالوگ چیست؟"

[ ل ُ ] (فرانسوی ، اِ) (کلمه ٔ فرانسوی مأخوذ از یونانی به معنی گفتگو)
به زبان دیگر سخنانی که میان شخصیت‌های یک نمایشنامه رد و بدل می‌شود. مهم‌ترین بخش یک نمایش است. بنابر این فن دیالوگ نویسی را می‌توان اساس کار درام نویسی دانست شخصیت‌های هر درامی از طریق دیالوگ نموده می‌شوند و پرورش می‌یابند و اتفاقات خارج از صحنه به وسیله ٔدیالوگ به تماشاگران القا می‌شود. هر اثر ادبی را به صورت مکالمه ٔبین دو تن یا بیشتر باشد نیز دیالوگ می‌خوانند (مانند دیالوگ‌ها یا مکالمات افلاطون.) (دائرة المعارف فارسی.)

 

[رهاورد]

هر سوالی را نباید جواب داد!

دیالوگ نویسی به شیوه سوال و جواب خیلی ساده است. یکی این بگوید، یکی آن بگوید. همان سین جیم معروف، این جا خیلی به کارمان می‌آید! اما تا حالا آدم‌هایی را ندیدید که جواب سوالمان را ندهند؟! چه طور جواب سوال ما را نمی‌دهند؟ به این نکته ساده دقت کنید. خیلی وقت‌ها، سوال‌ها بی جواب می‌مانند. یا کسی جواب نمی‌دهد، یا از جواب دادن طفره می‌رود، موضوع را عوض می‌کند، برای خودش بهانه تراشی می‌کند، سرش را برمی‌گرداند. مخصوصاً وقتی که دوست نداشته باشد جواب شما را بدهد. یا جواب ندادن برایش منفعت داشته باشد!

پ.ن: این قضیه درباره‌ی وقتی شخصیت منفی می‌خواد یکی رو بکشه ولی جای کشتن میاد کل زندگینامه‌ش رو شرح میده هم صدق می‌کنه. :/

 

[رهاورد]

ماتش برده و در عالم خودش است!
حتماً شده که در حال حرف زدن با کسی باشید، و ناگهان متوجه شوید که طرف مقابل اصلاً به حرف‌های شما گوش نمی‌داده است! خب آدم حسابی، پس من دارم با کی حرف می‌زنم؟ اما وقتی می‌خواهیم دیالوگ نویسی کنیم، اصلاً یادمان نمی‌آید که آدم‌ها از این کارها زیاد می‌کنند. وسط صحبت کردن ناگهان جمله‌ای می‌گوید که متوجه می‌شویم تا الان داشته با گوشی اش صحبت می‌کرده. یا توی ذهنش داشته با کسی دعوا می‌کرده و ناگهان کلمه‌ای از ذهنش درمی‌آید و همه چیز را نشان می‌دهد. حالا به این فکر کنید که چند بار از این اتفاقات برایتان افتاده و چند بار از این کارها توی داستانتان کرده‌اید؟

 

[رهاورد]

دیالوگ نویسی با سکوت!

جواب خیلی از سوال‌ها سکوت است! زل زدن، خیره شدن به آسمان، ور رفتن با کتاب… اما آخرش سکوت است. گاهی هر دو طرف، جواب سوال را می‌دانند وچیزی نمی‌گویند. گاهی هر دو طرف دوست دارند گفتگو ادامه پیدا نکند و سکوت می‌کنند. خودتان چندبار در جواب حرف‌های آدم‌ها سکوت کرده‌اید؟ چندبار دلتان خواسته که مکالمه تمام شود و چیزی نگفته‌اید؟ دیالوگ نویسی با سکوت به همین سادگی است. فقط کافی است بدانید کجا باید سکوت کرد و چیزی نگفت. در حالی که همه از موضوعی که در موردش صحبت می‌شود، آگاهند. و فقط یک نفر چیزی نمی‌داند و بهتر است جلویش سکوت کنیم.

 

[رهاورد]

دیالوگ نویسی با رمز و اشاره

نشود فاش کسی آن چه میان من و توست! از این اشارات نظر بارها و بارها استفاده کرده‌ایم. یک اشاره کوچک کافی است تا کسی دیگر، نکته‌ی درون حرف‌های ما را دریافت کند. حتماً نباید برای انتقال اطلاعات کلامی از دیالوگ نویسی استفاده کرد. یک پا تکان دادن، پای کسی را لگد کردن، با ارنج به کسی زدن، دست کسی را گرفتن، و کارهای دیگری مثل این، می‌توانند به راحتی جای دیالوگ را بگیرند. اگر دنبال نوشتن دیالوگ‌هایی هستید که دهان دیگران را باز بگذارد، بهتر است یاد بگیرید که کجا باید سکوت کرد. استفاده بی‌جا از دیالوگ نویسی نه تنها اثر خود را از دست می‌دهد، بلکه باعث می‌شود که دیالوگ‌ها غیر طبیعی هم به نظر برسند! به همین سادگی!