پزشکی مونونوکلئوز

[وِیان؛]

آیا مونو یک بیماری مقاربتی است؟
از نظر فنی ، بله ، مونو می تواند یک عفونت منتقله از راه مقاربتی ( STI) تلقی شود. اما این بدان معنا نیست که همه موارد مونو ، STI هستند.

 

[وِیان؛]

افرادی که آلوده شده اند ویروس را به صورت مادام العمر حمل می کنند ، حتی پس از قطع علائم و حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشند.

 

[وِیان؛]

سپس ویروس در بدن آنها به شکل “خاموش” یا غیرفعال است. گاهی ویروس خاموش “بیدار” می شود و به بزاق فرد راه می یابد. این به این معنی است که حتی اگر فردی علائمی نداشته باشند ، می توانند گاه به گاه سبب انتقال این بیماری مسری شوند.

 

[وِیان؛]

هیچ واکسنی برای EBV وجود ندارد ، اما با به اشتراک نگذاشتن وسایل شخصی یا بزاق با فرد آلوده می توان از عفونت جلوگیری کرد.

 

[وِیان؛]

آیا افراد بزرگسال نیز به این بیماری دچار می شوند ؟
مونونوکلئوز عفونی عمدتا بزرگسالان جوانتر را تحت تأثیر قرار می دهد. وقتی افراد مسن به این بیماری مبتلا می شوند ، کمتر دچار علائم و نشانه های مشخصی مانند گلو درد و لنفادنوپاتی می شوند

 

[وِیان؛]

در عوض ، آنها در درجه اول ممکن است تب طولانی مدت ، خستگی ، ضعف و دردهای بدن را تجربه کنند. به احتمال زیاد بزرگ شدن کبد و زردی نیز از علایم در این گروه سنی خواهد بود

 

[وِیان؛]

چگونه مونونوکلئوز تشخیص داده می شود؟
برای تشخیص مونو ، پزشکان معایناتی را انجام میدهند تا مواردی مانند تورم لوزه ها و بزرگ شدن کبد یا طحال و سایر علائم رایج عفونت را بررسی کنند. گاهی اوقات پزشک آزمایش خون تجویز می کند.

 

[وِیان؛]

مونونوکلئوز چگونه درمان می شود؟
بهترین راه درمان برای مونو استراحت و نوشیدن مایعات زیاد است ، به خصوص در اوایل بیماری که علائم شدیدتر است.

 

[وِیان؛]

.

داروی خاصی برای مونو وجود ندارد ، اما استامینوفن یا ایبوپروفن می تواند به تسکین تب و درد عضلات کمک کند.
آنتی بیوتیک ها کمکی به رفع این بیماری نمی کنند ، زیرا فقط در برابر باکتری ها موثر هستند. فردی که مونو دارد و آنتی بیوتیک مصرف می کند ، غالباً جوش می زند.

 

[وِیان؛]

هرگز به کودکی که دارای بیماری ویروسی است آسپرین ندهید زیرا استفاده از آن با سندرم ری ارتباط دارد ، که ممکن است باعث نارسایی کبد گردد و یا حتی کشنده شود.