آموزشی میت یا افسانه در نویسندگی

[-pariya-]

بنابر‌این میت در زبان انگلیسی به عنوان یک واژه اروپایی مفهوم وسیعی را در‌ بر می‌گیرد؛ به عبارتی داستان‌های خیالی که می‌توانند راست یا ناراست باشند. به‌علاوه، گاهی در معنی شهرت کاذب نیز به‌کار می‌رود

 

[-pariya-]

میت ها در دوره پیشا‌تاریخ به صورت شفاهی یا سی*ن*ه به سی*ن*ه در قالب داستان‌های منظوم و منثور به نسل‌های بعدی منتقل شده است و البته در دوره پسا‌تاریخ با ظهور خط به صورت مکتوب هم درآمد.

 

[-pariya-]

میت افسانه است یا اسطوره؟
اینکه آیا میت همان افسانه است یا اینکه آیا میت همان اسطوره است، سوالی است که دلایل زیر را می‌توان پایه و محور پاسخ آن در نظر گرفت

 

[-pariya-]

– پیشینه کلمه اسطوره در زبان عربی
در ادبیات عرب پیش از اسلام اساطیر به معنای اباطیل یا دروغ‌ها یا داستان‌های بی‌پایه است تا آنجا که ترکیب اساطیرالاولین در قرآن از قول مشرکان معاند به عنوان «واژه دشنام‌آمیز» از سوی آنان تلقی می‌شد. بنابر‌این کلمه اسطوره در ادبیات فارسی به‌کار نرفته است

 

[-pariya-]

و در فرهنگ‌های کهن فارسی اثری از کلمه اسطوره نیست و در فرهنگ‌های جدید در صدسال اخیر مثلا در فرهنگ انندراج می‌خوانیم که اسطوره همان اسطاره است به معنی «سخن باطل». از طرفی در فرهنگ‌های عربی به فارسی سابقه اسطوره قدیمی‌تر است

 

[-pariya-]

به‌طوریکه کلمه اسطوره در کتاب البلاغه و السامی فی السامی و دستورالاخوان به معنای «افسانه» ‌آمده است. کتاب فرهنگنامه قرآنی در برابر اسطوره واژه‌های «افسانه»، «دروغ»، «نوشته»، «افسون»، «اوسان» و «برهم‌بافته» آورده است.

 

[-pariya-]

در دیدگاه اول می‌توان گفت واژه‌ی اساطیر از فعل سَطَرَ (نوشتن) و اسم سَطْر می‌آید. پس ترجمه درست‌تر کلمه‌ی اساطیر، «نوشته‌ها» خواهد بود. در دیدگاه دوم، اساطیر را جمع اسطوره می‌دانیم و اسطوره معرب کلمه‌ی یونانی «ایستوریا» و کلمه‌ی انگلیسی هیستوری(History) و استوری (Story) در معنای «داستان و خبر» است.

 

[-pariya-]

با این حال اگر اسطوره همان اشاره به ریشه‌ی یونانی ایستوریا باشد بین اسطوره و میت انگلیسی از نظر معنایی هیچ نسبت نزدیکی نیست. عده‌ای از لغت‌شناسان زبان عربی، کلمه اساطیر را «جمع سطور» یا «جمع سطر» به معنی «اثر مکتوب» می‌دانند.

 

[-pariya-]

پیشینه کلمه اسطوره در زبان فارسی
نخستین بار در سال ۱۳۴۵ کلمه اسطوره به صورت یک مدخل در دایرةالمعارف فارسی مصاحب به عنوان مرجع مهم و مطرح زبان فارسی درج گردید در حالی که این فرهنگ فاقد مدخلی برای کلمه افسانه بود.

 

[-pariya-]

اما نکته مهم این است که در زبان فارسی کلمه افسانه سابقه‌ بسیار قدیمی دارد. در فرهنگ نیکلا که فرهنگ فارسی به فرانسه است در برابر میتولوژی معادل اساطیر آمده و به نظر می‌رسد که چون در ابتدا زمانی در ایران،‌ زبان فرانسه بیشترین زبان خارجی رایج نزد روشنفکران ایرانی بوده؛ آنها خودشان در اولین برخورد با واژه میت در این فرهنگ معادل مفرد اسطوره را از اساطیر ساخته‌اند.