Puyannnn
سطح
4
مهمان
- Sep
- 13,512
- 21,981
- مدالها
- 3
به گفته مدیر آژانس ادبی پل، هرچند ناشران در ایران از نظر قانونی ملزم به رعایت کپیرایت نیستند و این کار هزینههایی برای آنها دارد، اما این کار موجب اعتباردهی به ناشر و خریدن آبروی نشر ایران از نظر حقوقی و قانونی میشود.
براساس قطعنامهای که در تاریخ ۱۵ نوامبر ۱۹۹۵ به تصویب رسید، روز ۲۳ آوریل هر سال به عنوان روز جهانی کتاب و حق مؤلف (world book and copyright day) اعلام میشود. جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۰ به سازمان جهانی مالکیت معنوی وایپو (WIPO) پیوسته است، اما این عضویت به معنای پذیرش قانون کپیرایت نیست. البته در ایران قوانین مختلفی برای حمایت از حقوق مولفان و صاحبان اثر وجود دارد.
در بین حقوقدانان در تبیین اهمیت حقالتالیف و تعیین نوع مالکیت آن اختلاف نظر وجود دارد. برخی حقوقدانان از آن به عنوان مالکیت فکری، ذهنی و معنوی، در برابر مالکیت مادی تعبیر کردهاند و جمعی از آن به مالکیت ادبی، هنری و صنعتی و برخی آن را مربوط به مقوله حقوق کارگران میدانند.
تضعیف و تقویت فرهنگ با ترجمه و نشر کتابهای خارجی
قوانین مختلفی مانند قانون حمایت از مولفان، مصنفان و هنرمندان که در سال ۴۸ به تصویب رسیدهاست، از حقوق مولفان در ایران حمایت میکند، اما یکی از مسائل مهم، فقدان ارتباط این قوانین با قوانین جهانی است.
مجید جعفریاقدم، مدیر آژانس ادبی پل در گفتوگو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه قوانین در ایران حق مولفان و صاحبان اثر را تامین میکند، گفت: هنوز در رعایت کپیرایت نویسندگان و ناشران خارجی نواقصی در ایران وجود دارد. تنها در صورتی کتابی که در ایران ترجمه و تکثیر میشود از چتر حقوقی برخوردار است، که همزمان با دیگر کشورها در ایران منتشر شود. اگر چه ناشران ایرانی به دلیل اخلاقی و حرفهای نمیتوانند بدون مذاکره و رعایت کپیرایت آثار دیگر کشورها را ترجمه و منتشر کنند، اما به دلایل قانونی میتوانند، این کار را بکنند.
او درباره آسیبهایی که چاپ کتاب بدون رعایت کپیرایت بر بدنه نشر و مولفان داخلی وارد میکند، توضیح داد: نخستین آسیب این است که بخشی از فرهنگ ایران با وارد کردن محتوای خارجی از فرهنگهای محتلف مانند فرهنگ اروپایی آسیب میبیند. زیرا برخی از ناشران که برای جنبه تجاری فعالیت خود اهمیت بالایی قائل هستند، بدون توجه به وضعیت فرهنگی جامعه محتوای زیادی را ترجمه و وارد بازار کتاب میکنند. البته باید توجه داشت که این مساله یکطرفه نیست و برخی از ناشران با ترجمه و انتشار کتابهای با کیفیت منجر به تقویت فرهنگ ایران میشوند.
براساس قطعنامهای که در تاریخ ۱۵ نوامبر ۱۹۹۵ به تصویب رسید، روز ۲۳ آوریل هر سال به عنوان روز جهانی کتاب و حق مؤلف (world book and copyright day) اعلام میشود. جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۰ به سازمان جهانی مالکیت معنوی وایپو (WIPO) پیوسته است، اما این عضویت به معنای پذیرش قانون کپیرایت نیست. البته در ایران قوانین مختلفی برای حمایت از حقوق مولفان و صاحبان اثر وجود دارد.
در بین حقوقدانان در تبیین اهمیت حقالتالیف و تعیین نوع مالکیت آن اختلاف نظر وجود دارد. برخی حقوقدانان از آن به عنوان مالکیت فکری، ذهنی و معنوی، در برابر مالکیت مادی تعبیر کردهاند و جمعی از آن به مالکیت ادبی، هنری و صنعتی و برخی آن را مربوط به مقوله حقوق کارگران میدانند.
تضعیف و تقویت فرهنگ با ترجمه و نشر کتابهای خارجی
قوانین مختلفی مانند قانون حمایت از مولفان، مصنفان و هنرمندان که در سال ۴۸ به تصویب رسیدهاست، از حقوق مولفان در ایران حمایت میکند، اما یکی از مسائل مهم، فقدان ارتباط این قوانین با قوانین جهانی است.
مجید جعفریاقدم، مدیر آژانس ادبی پل در گفتوگو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه قوانین در ایران حق مولفان و صاحبان اثر را تامین میکند، گفت: هنوز در رعایت کپیرایت نویسندگان و ناشران خارجی نواقصی در ایران وجود دارد. تنها در صورتی کتابی که در ایران ترجمه و تکثیر میشود از چتر حقوقی برخوردار است، که همزمان با دیگر کشورها در ایران منتشر شود. اگر چه ناشران ایرانی به دلیل اخلاقی و حرفهای نمیتوانند بدون مذاکره و رعایت کپیرایت آثار دیگر کشورها را ترجمه و منتشر کنند، اما به دلایل قانونی میتوانند، این کار را بکنند.
او درباره آسیبهایی که چاپ کتاب بدون رعایت کپیرایت بر بدنه نشر و مولفان داخلی وارد میکند، توضیح داد: نخستین آسیب این است که بخشی از فرهنگ ایران با وارد کردن محتوای خارجی از فرهنگهای محتلف مانند فرهنگ اروپایی آسیب میبیند. زیرا برخی از ناشران که برای جنبه تجاری فعالیت خود اهمیت بالایی قائل هستند، بدون توجه به وضعیت فرهنگی جامعه محتوای زیادی را ترجمه و وارد بازار کتاب میکنند. البته باید توجه داشت که این مساله یکطرفه نیست و برخی از ناشران با ترجمه و انتشار کتابهای با کیفیت منجر به تقویت فرهنگ ایران میشوند.