مجموعه اشعار ناصر خسرو

[ویتامین]

قصیدهٔ شمارهٔ یک:

 

[ویتامین]

ای قبهٔ گردندهٔ بی‌روزن خضرا
با قامت فرتوتی و با قوت برنا

فرزند توایم ای فلک، ای مادر بدمهر
ای مادر ما چون‌که همی کین کشی از ما

 

[ویتامین]

فرزند تو این تیره تن خامش خاکی است
پاکیزه خرد نیست نه این جوهر گویا

تن خانهٔ این گوهر والای شریف است
تو مادر این خانهٔ این گوهر والا

 

[ویتامین]

چون کار خود امروز در این خانه بسازم
مفرد بروم خانه سپارم به تو فردا

زندان تو آمد پسرا این تن و زندان
زیبا نشود گرچه بپوشیش به دیبا

 

[ویتامین]

دیبای سخن پوش به جان بر که تو را جان
هرگز نشود ای پسر از دیبا زیبا

این بند نبینی که خداوند نهاده‌است
بر ما که نبیندش مگر خاطر بینا؟

 

[ویتامین]

در بند مدارا کن و دربند میان را
در بند مکن خیره طلب ملکت دارا

گر تو به مدارا کنی آهنگ بیابی
بهتر بسی از ملکت دارا به مدارا

 

[ویتامین]

به شکیب ازیرا که همی دست نیابد
بر آرزوی خویش مگر مرد شکیبا

ورت آرزوی لذّت حسی بشتابد
پیش آر ز فرقان سخن آدم و حوا

 

[ویتامین]

آزار مگیر از ک.س و بر خیره میازار
ک.س را مگر از روی مکافات مساوا

پرکینه مباش از همگان دایم چون خار
نه نیز به یک باره زبون باش چو خرما

 

[ویتامین]

کز گند فتاده است به چاه اندر سرگین
وز بوی چنان سوخته شد عود مطرا

با هر ک.س منشین و مبر از همگان نیز
بر راه خرد رو، نه مگس باش نه عنقا

 

[ویتامین]

چون یار موافق نبود تنها بهتر
تنها به صد بار چو با نادان همتا

خورشید که تنهاست ازان نیست برو ننگ
بهتر ز ثریاست که هفت است ثریا