هوا فضا نجوم چیست؟

[noora]

تعریف نجوم​

اخترشناسی مطالعه خورشید، ماه، ستاره‌ها، سیارات، دنباله‌دارها، گاز، کهکشان‌ها، گرد و غبار و سایر اجسام و پدیده‌های فضایی است. در برنامه تحصیلی دانش آموزان، ناسا به زبان ساده نجوم را “مطالعه ستاره‌ها، سیارات و فضا” تعریف می‌کند. اخترشناسی و طالع بینی از لحاظ تاریخی مرتبطند، اما طالع‌بینی یک علم نیست و با نجوم هیچ ارتباطی ندارد. این مقاله درباره تاریخ نجوم و زمینه‌های مرتبط با آن، از جمله کیهان‌شناسی است.

 

[noora]

از لحاظ تاریخی، نجوم (اخترشناسی) بر مشاهدات اجرام آسمانی تمرکز داشته و قرابت نزدیکی با اخترفیزیک دارد. به طور خلاصه، اخترفیزیک شامل مطالعه ویژگی‌های فیزیکی، تمرکز بر رفتار، خواص و حرکت اجرام سماوی خارج از زمین است. با این حال، نجوم مدرن شامل عناصر بسیاری از حرکات و خصوصیات این اجرام است و امروزه هر دو اصطلاح (اخترشناسی و اخترفیزیک) اغلب استفاده می‌شود. اخترشناسان مدرن تمایل دارند نجوم به دو بخش تقسیم شود؛ نظری و رصدی.

 

[noora]

اخترشناسی رصدی بر مطالعه مستقیم ستاره‌ها، سیارات، کهکشان‌ها و سایر اجرام سماوی تمرکز دارد. اخترشناسی نظری علم مطالعه اجرام فلکی و پدیده‌های آن بوسیله مدل‌های علوم فیزیک و شیمی است.

 

[noora]

برخلاف دیگر علوم، اخترشناسان قادر به مشاهده کامل زندگی یک جرم آسمانی از زمان تولد تا مرگ نیستند. عمر جهان، ستارگان و کهکشان‌ها، میلیون‌ها سال به طول می‌انجامد. در عوض، ستاره‌شناسان باید مراحل مختلف تحول این اجرام را بررسی کنند تا اطلاعات دقیقی درباره چگونگی شکل‌گیری، تحول، تکامل و مرگ آن‌ها بدست آوردند.

 

[noora]

بنابراین، نجوم نظری و رصدی باید باهم ترکیب شوند، زیرا دانشمندان نظری از داده‌ها برای شبیه‌سازی استفاده می‌کنند، در حالی که رصدها برای تأیید مدل‌ها یا برای نشان دادن اینکه مدل‌ها نیازمند تغییرند کاربرد دارند. اخترشناسی شامل چند زیرمجموعه است که دانشمندان را قادر می‌سازد روی موارد و پدیده‌های خاصی متمرکز شوند.

 

[noora]

۱. سیاره‌شناسان (یا دانشمندان علوم سیاره‌ای) بر رشد، تکامل و نابودی سیارات متمرکزند. در حالی که اکثرا دنیای درون منظومه‌شمسی را مطالعه می‌کنند، برخی از پژوهشگران از سیارات فراخورشیدی برای مطرح کردن فرضیه‌هایشان استفاده می‌کنند. طبق نظر دانشگاه کالج لندن، دانش سیاره‌شناسی مجموعه‌ای از علوم چون نجوم، زمین شناسی، فیزیک فضایی، زیست شناسی، شیمی و علوم جوی است.

 

[noora]

۲. ستاره‌شناسان به بررسی ستاره‌ها، سیاهچاله‌ها، سحابی‌ها، کوتوله‌های سفید و ابرنواخترها می‌پردازند. تمرکز ستاره‌شناسی بر فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی است که در کیهان رخ می‌دهد.

 

[noora]

۳. اخترشناسان خورشید وظیفه تجزیه و تحلیل یک ستاره یعنی خورشید را برعهده دارند. با توجه به اعلام ناسا، قدر و کیفیت نور خورشید در بازه زمانی متغیر از میلی ثانیه تا میلیاردها سال متفاوت است. درک این تغییرات می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا بفهمند چگونه زمین تحت تاثیرخورشید است. همچنین مطالعه خورشید در درک فعالیت ستاره‌های دیگر کاربرد دارد. چرا که تنها ستاره بسیار نزدیک به ما است و قادریم اطلاعات مربوط به سطح آن را بدست آوریم.

 

[noora]

۴. کیهان‌شناسان تمامیت جهان، از تولد کیهان در اثر انفجاربزرگ تا تکامل فعلی و مرگ آن را مطالعه می‌کنند. نجوم اغلب (و نه همیشه) به موارد مشخص و قابل رصد می‌پردازد، در حالی که کیهان شناسی معمولا شامل خواص گسترده‌ای از جهان و چیزهای ناشناخته چون نظریه ریسمان، ماده تاریک، انرژی تاریک و جهان‌های چند بعدی است.

 

[noora]

۵. استرومتری شاخه قدیمی‌تر نجوم و مطالعه موقعیت و حرکت ستارگان، ماه و سیارات است. محاسبات دقیق این حرکات به ستاره‌شناسان اجازه می دهد تا تولد و تکامل سیارات و ستاره‌ها را مدل سازی کرده و رویدادهای آسمانی چون بارش‌های شهابی و ظهور دنباله‌دارها را پیش‌بینی کنند. طبق نظر انجمن سیاره‌شناسی، استرومتری قدیمیترین روش استفاده‌شده برای تشخیص سیارات فراخورشیدی است، هر چند که روشی دشوار است.