دلنوشته {نسیمِ حتف} اثر •فاطمه سلمانی کاربر انجمن رمان بوک•

[;FOROUGH]

عجیب با پایان وزش باد سرچشمه‌ای از اشک بر چشمانم راه می‌یابد.
قطره‌ای اشک بر روی چانه‌ام می‌ماند، شاید او هم دلش همدردی می‌خواهد. اما شاید دانست که من آن کسی نیستم که او را دلداری دهم و از چانه‌ام سرازیر شد... .​

 

[;FOROUGH]

قطره‌ای دیگر از اشک از میانِ جنگلی از رطوبت اشک، که نامش مژه است بر روی گونه‌ام می‌‌چکد و همانا روی کاغذِ روبه‌رویم می‌ریزد... .
کلماتی چو رنج از قالب جوهر خود را بر هم می‌زنند و جوهر در کاغذ پخش می‌شود‌.
​

 

[;FOROUGH]

و امروز همراه با بغض در ناهمواری‌های زندگی قدم ‌می‌گذارم و همراه او در طوفان‌ها و سراشیبی‌های احساسات به زندگی نفرت می‌ورزم.
و سپس همراه تالم در خاشاکی چو مسمار قدم می‌گذارم و جراحت‌های بی‌فاه‌ای بغض را در خاطر خود هم‌خانه‌ می‌کنم.​

 

[;FOROUGH]

اصلاً تو برایم بگو؛
مگر قیمت یک بغض چقدر بها دارد؛ که چنین زود با یک باد رهگذر می‌شکند؟ بهانه‌ات کهنه بودن بغض است؟! بدان آن بغص کهن سال نبود و به تازگی از بازار حزن آن را خریده بودم.
اما می‌دانی با شکستنش هزاران تکه شد و به هزار بغض نایب و شکننده‌ای هم‌چو شیشه‌ تبدیل شد.

 

[DLNZ]

«نویسنده تایپ این اثر را موکول کرده»
تاپیک تا اطلاع ثانوی بسته خواهد بود.
[کادر مدیریت بخش ادبیات]​