نقد دلنوشته «زنجیر به احساس»
دلنویسان: @مِها @F_PARDIS
عنوان:
عنوان انتخابی «زنجیر به احساس» به دور از کلیشه اما نسبتاً بلند بود. اگر عنوان کوتاهتری انتخاب میشد قطعاً جذابیت دلنوشته را بیشتر میکرد. عنوان ارتباط نسبتاً خوبی با متن داشت و خواننده با دیدن آن به یاد عاشقانی شکست خورده و به عشق نرسیده میافتد و نویسنده بسیار خوب میان عنوان و متن اصلی ارتباط برقرار کرده.
مقدمه:
مقدمه ارتباط خیلی خوبی با هر دو ژانر انتخابی یعنی تراژدی و عاشقانه داشت. مقدمه جذاب بود و مخاطب را برای خواندن ادامه اثر مشتاق میکرد.
بهرهگیری از آرایه ادبی:
در متن دلنوشته از آرایه «کنایه» استفاده شده بود برای مثال در بند «انگار همه خواب هفت پادشاه را دیده و هیچ غم و ترسی، هیچ گوشهی دلشان جا خوش نکرده است.» خواب هفت پادشاه دیدن کنایه از به خواب عمیقی فرو رفتن است.
آرایه «تشبیه» هم در متن دیده میشد برای مثال در جملهٔ «من بدون تو همچون ماهی کوچکیام» دلنویس خود را به ماهی کوچکی تشبیه کرده است.
در متن اصلی دلنوشته از «سجع» هم استفاده شده بود برای مثال دو جمله زیر میتواند یک بیت باشد «آسمان من بدون تو ماه کم دارد.
کوچههای تاریک سرنوشتم، نور کم دارد.»
در جمله «زمین خوردم و شکستم، هم خودم و هم قلب بیگناه عاشقم... .» زمین خوردن قلب نشانهای برای آرایه «تشخیص» است.
برای زیباتر شدن دلنوشته میتوان از «واج آرایی» و «حسن تعلیل» استفاده کرد. استفاده از آرایههای ادبی در حد متوسطی قرار داشت.
توصیفات:
تا حد خیلی زیادی مخاطب میتوانست درد و غم شخصیت را درک کند، خود را جای شخصیت قرار دهد و حتی همپای او لبخند بزند یا اشک بریزد، از این رو توصیفات دلنوشته بسیار عالی بود.
انسجام:
دلنوشته از توازن و یکپارچگی خوبی برخوردار بود. پارتها مرتبط و در ادامه هم نوشته شده بودند. پرش موضوعی دیده نشد و متن انسجام نسبتاً خوبی داشت.
هدف:
هدف اصلی نویسنده نشان دادن درد و رنج عاشقی بود که معشوقش او را ترک کرده و البته در ابراز این درد و انتقال آن به مخاطب بسیار موفق بود.
بافت:
لحن دلنوشته ادبی بود و پرشی به محاوره دیده نشد.
رعایت علائم نگارشی:
در متن دلنوشته غلط املایی دیده نشد اما چند نیمفاصلهی رعایت نشده به چشم میخورد برای مثال:
اَبر هایی✗ اَبرهایی✓
واژه ها✗واژهها✓
حزن ها✗ حزنها✓
اندازه پارتها قابل قبول و نسبتاً یکسان بودند.
از علائم نگارشی بهطور متوسطی استفاده شده بود و بیشتر علائم «! ، . » دیده میشدند.
سخن منتقد:
قلم دلنویسان عزیز مانا.