آموزشی نقص پیرنگ

[DELVIN]

در بعضی از داستان‌ها نقص پیرنگ ذاتی است؛ مثل آثار به‌شدت طنزآلود یا آثاری که راجع به سفر در زمان یا دست‌کاری آن هستند.
در هر صورت باید این را به یاد داشت که هیچ چیزی مطلقاً خوب یا بد نیست. در بعضی از داستان‌ها نقص پیرنگ ذاتی است؛ مثل آثار به‌شدت طنزآلود یا آثاری که راجع به سفر در زمان یا دست‌کاری آن هستند. حتی اگر نقص پیرنگ عمداً محض خنده اعمال نشود، داستان‌پردازی و توضیحاتی که برای رفع آن لازم هستند ممکن است پیرنگ اصلی را تحت‌الشعاع خود قرار دهند؛ به‌خصوص برای نقص‌ پیرنگ‌های جزیی. برای همین، اغلب منطقی‌تر است اگر نویسنده‌ها به جای این‌که خودشان را با توضیح مسائل ریز آزار دهند، روی تعریف کردن داستان اصلیشان تمرکز کنند.

 

[DELVIN]

نمونه‌هایی از نقص پیرنگ در آثار داستانی معروف
در انیمیشن دیو و دلبر، یک پری شاهزاده را به دیو تبدیل می‌کند، چون وقتی در قالب پیرزن گدایی درِ قصرش را زد، شاهزاده او را از خود راند. مساله این‌جاست که هیچ شاهزاده‌ای خودش درِ خانه‌اش را باز نمی‌کند، به‌خصوص وقتی آن همه خدمتکار در اختیار داشته باشد.

 

[DELVIN]

در انیمیشن داستان‌ اسباب‌بازی‌ها، باز لایتر اعتقاد دارد اسباب‌بازی نیست، ولی هروقت صاحبش اندی سر می‌رسد، او هم مثل اسباب‌بازی‌های دیگر بی‌حرکت سرجایش می‌ایستد.
در فیلم مرد عنکبوتی ۲، پیتر از دوستش هری درخواست می‌کند مخفی‌گاه دکتر اختاپوس را لو دهد و او هم نهایتاً این کار را می‌کند، ولی دکتر اختاپوس کسی نیست که جای مخفی‌گاهش را برای کسی فاش کند؛ به‌خصوص این‌که خود هری هم هیچ‌وقت اصراری روی دانستن آن نداشت.

 

[DELVIN]

سری هری‌پاتر در کنار نقص پیرنگ‌های ریز و جزیی دو نقص پیرنگ بسیار اساسی دارد (که البته طرفداران سری سعی کرده‌‌اند آن‌ها را توجیه کنند، ولی نه به‌شکلی قانع‌کننده): ۱. در هری پاتر و زندانی آزکابان یک ساعت جادویی معرفی می‌شود که می‌تواند زمان را به عقب برگرداند. کاربرد این ساعت در ابتدا این است که به هرمیون اجازه دهد کلاس‌های اضافی بردارد و بعداً به او و هری اجازه دهد باکبیک و سیریوس بلک را نجات دهند. در کتاب‌های بعدی سری با این که شخصیت‌های به مراتب مهم‌تری در خطر هستند (و بعضاً کشته می‌شوند)، ولی دیگر به این آیتم اشاره‌ای نمی‌شود. ۲. کلیت پیرنگ جام آتش غیرمنطقی است. چرا این نقشه‌ی سرشار از ریسک و وابسته به شانس کشیده می‌شود که هری وارد مسابقه شود، چالش‌هایی را که پیش رویش گذاشته می‌شوند پشت سر بگذارد و نهایتاً به جامی که به پورتکی تبدیل شده برسد تا نزد والدمور برده شود، درحالی‌که می‌شد یک چیز ساده‌تر را به پورتکی تبدیل کرد و سپس او را مجبور کرد به آن دست بزند؟

 

[DELVIN]

در بازی شب‌های نوروینتر قضیه از این قرار است: نوعی طاعون در شهر شیوع پیدا کرده که فقط می‌توان با استفاده از اجزای تشکیل‌دهنده‌ی یک سری موجود جادویی آن را درمان کرد. در دنیای فانتزیِ بازی جادوگران قدرتمند می‌توانند اشیاء را به‌راحتی از فاصله‌ی دور تله‌پورت کنند. آیا اجزا را می‌فرستند و همان روز یک مرهم برای طاعون درست می‌کنند؟ خیر، آن‌ها خود جانوران را می‌فرستند. جانوران با استفاده از نیروی تله‌پورت (نیرویی که به‌طور طبیعی از آن بهره‌مند نیستند) فرار می‌کنند و در چهار بخش از شهر پنهان می‌شوند. بعد به جای این‌که یک قهرمان قابل به دنبال آن‌ها فرستاده شود، ماجراجویی ضعیف و بی‌تجربه (بازیکن) مامور انجام این کار می‌شود. هیچ‌وقت هم راجع به این‌که چرا فوراً درخواست دریافت موجودات جدیدی داده نمی‌شود (چون موجودات هیچ‌کدام استثنایی نیستند) و به جایش تصمیم گرفته می‌شود همان موجودات قبلی تحت‌تعقیب قرار بگیرند دلیلی ارائه نمی‌شود