متفرقه نویسنده‌های مشهور جا مانده از نوبل ادبیات

[حنا نویس]

همانطور که می‌دانید، اوج آرزو و آمال هر نویسنده‌ای، کسب جایزه ​

نوبل ادبیات​

است. جایزه نوبل ادبیات هر سال تنها به یک نفر اهداء می‌شود. از طرف دیگر نویسندگان معروف زیادی در طول تاریخ وجود داشتند و دارند. به همین دلیل نمی‌توان انتظار داشت که تمام نویسندگان معروف، حداقل یک بار برنده جایزه نوبل ادبیات شده باشند. اما با این وجود، نویسندگان بسیار مشهور و معروفی هستند که هیچ‌گاه نتوانستند لذت در دست گرفتن جایزه نوبل را تجربه کنند. با ما همراه باشید تا این افراد را بشناسید.

​

 

[حنا نویس]

لئو تولستوی ​

همه ما لئو تولستوی را به کتاب معروف جنگ و صلح می‌شناسیم. بسیاری از نویسندگان بعد از لئو تولستوی، سبک او را الهام بخش کار خود می‌دانند. حتی نویسنده معروفی همانند ویلیام فالکنر نیز از تولستوی الهام گرفته. اما جالب است بدانید که تولستوی هیچگام نتوانست به نوبل ادبیات دست پیدا کند. زمانی که دلیل را از اعضای هیئت اعطای جوایز جویا شدند. او در پاسخ به این سوال گفت که تئوری‌های اجتماعی و سیاسی تولستوی اصلا قابل قبول نبودند. همچنین نوشته‌های او ترکیبی از رویا پردازی و واقعیت بود. شاید این دلیل قانع کننده‌ای برای کنار گذشتن او از لیست دریافت کنندگان جایزه نوبل نباشد، اما به هر صورت هیچگاه او نتوانست به حق خود برسد. ​

 

[حنا نویس]

​

ویلیام سامرست موآم​

بسیاری از ما ویلیام سامرست را به کتاب لبه تیغ، پشت صحنه، بادبادک و همچنین کاتالینا می‌شناسیم. ویلیام سامرست طرفداران بسیار زیادی داشته و دارد. اما او نیز همانند برخی از نویسندگان ، نتوانست جایزه نوبل را در دستان خود احساس کند. جالب است زمانی که از هیئت اعطای جوایز در این مورد سوال کردند. آنها چنین پاسخ دادند که او هم خیلی پرطرفدار و هم خیلی ناشناخته بود. منظور این بود که عده‌ای او را خیلی خوب می‌شناسند و عده‌ای دیگر اصلا شناختی روی او و آثارش ندارند. در اینجا ما نمی‌توانیم در مورد لیاقت ویلیام سامرست برای اخذ جایزه نوبل ادبیات بحث کنیم. اما به هر حال، کنار گذاشتن او با چنین دلیلی اصلا منطقی به نظر نمی‌رسید. ​

 

[حنا نویس]

​

جورج اورول​

چه اهل مطالعه باشید و چه نباشید، قطعا حداقل یک بار نام کتاب قلعه حیوانات یا همان مزرعه حیوانات به گوش شما خورده. جورج اورول نویسنده این کتاب مشهور بوده اما با این حال نتوانست جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کند. اما در این مورد خاص، قضاوت هیئت اعطای جوایز نبود که باعث کنار گذاشته شدن او از جایزه نوبل شد. بلکه متاسفانه در سال 1950، یعنی یک سال پس از نشر کتاب معروف او، یعنی 1984، جان خود را از دست داد. بر طبق نظر بسیاری از کارشناسان، اگر او کمی بیشتر عمر می‌کرد، قطعا طعم برنده شدن جایزه نوبل ادبیات را می‌چشید. ​

 

[حنا نویس]

​

خورخه لوئیس بورخس​

خورخه لوئیس بورخس تنها کسی بود که هم توانست در طول عمر خود جایزه پولیتزر را برنده شود و هم اعطای جوایز نوبل را شاهد باشد. اما با این حال، متاسفانه هیچگاه نتوانست یکی از این جوایز را در دست بگیرد. البته بر طبق گفته هیئت اعطای جوایز، تنها دلیلی که مانع رسیدن او به جایزه نوبل شد، همکاری وی با دیکتاتور زمان، یعنی کاپتان پینوشه و جورج رافائل بود. همانطور که می‌دانید طرفداری‌های سیاسی نیز در اعطای جایزه نوبل بسیار تاثیر دارد.​

 

[حنا نویس]

​

رابرت فراست ​

این نویسنده و شاعر معروف، توانست مقام بهترین شعر قرن بیستم را از آن خود کند. او همچنین توانست چهار با در طول عمر خود، برنده جایزه معروف پولیتزر باشد. تنها یوجین اونیل بود که به چنین مقامی دست پیدا کرد. اما با این وجود اونیل در سال 1936 توانست برنده جایزه نوبل ادبیات نیز باشد. اما متاسفانه رابرت فراست را به دلیل کهولت سن، از لیست جوایز نوبل کنار گذاشتند. او در سال 1961 حدود 86 سال سن داشت. به همین دلیل او را برای دریافت این جایزه مناسب ندانستند. واقعا آیا به نظر شما کهولت سن دلیل مناسبی برای کنار گذاشتن چنین نویسنده محبوبی بود؟ قطعا منطقی به نظر نمی‌رسد.
عدم دریافت جایزه نوبل رابرت فراست چنان جنجالی به پا کرد که باعث شد از سال پس از آن، محدودیت سنی دیگر در اهدای جوایز نوبل یک معیار نباشد. با اینکه رابر راه را برای بسیاری از نویسندگان دیگر هموار کرد، اما خودش هیچ‌گاه نتوانست لذت در دست گرفتن جایزه نوبل ادبیات را بچشد. ​

 

[حنا نویس]

​

جیمز جویس​

جیمز جویس یک نویسنده معروف ایرلندی بود که متاسفانه در سن 58 سالگی جان خود را از دست داد. اکثر ما او را به مجموعه داستان دوبلینی‌ها می‌شناسیم. او نویسنده و شاعر بسیار تراز اولی به شمار می‌آمد اما متاسفانه اصلا در فهرست دریافت جایزه نوبل قرار نگرفت. زمانی که از ستیون هیدن، یکی از قضات اعطای جایزه نوبل در مورد دلیل کنار گذاشتن جیمز جویس سوال کردند، او در پاسخ گفت که جیمز جویس کیست؟ قطعا او را می‌توان قربانی ناداوری و کمبود اطلاعات آنها دانست. ​

 

[حنا نویس]

​

آنتون چخوف ​

مگر کسی ر امی‌توان پیدا کرد که آنتون چخوف را نشناسد؟ کتاب دوئل او یک قطعه هنری محسوب می‌شود. بسیاری از منتقدان او را یکی از بهترین نویسندگان داستان‌های کوتاه می‌شناسند. متاسفانه ستیون هیدن، یکی از قضات تراز اول هیئت اعطای جوایز نوبل، به شدت از روس‌ها تنفر داشت. به همین دلیل کاملا صریح اعلام کرد که اجازه نمی‌دهد تولستوی، چخوف و گورکی دستشان به این جایزه برسد. زمانی که از این مسائل با خبر می‌شویم، قطعا می‌توانیم به این نتیجه برسیم که اعطای جایزه نوبل واقعا سیاسی و سلیقه‌ای است. ​

 

[حنا نویس]

​

هنریک ایبسن ​

هنریک ایبسن را به جرات می‌توان بعد از شکسپیر بهترین نمایشنامه نویس جهان دانست. منتسب کردن چنین مقامی به یک نویسنده، بسیار جرات می‌خواهد. اما جالب است که منتقدین او را شکسپیر دوم می‌دانند. با این همه شهرت و نام گذاری‌های مختلف، چرا واقعا هنریک ایبسن از جایزه نوبل جای ماند؟ هیئت قضات اهدای جوایز، او را تنها به دلیل خیلی واقع گرایانه بودن آثارش کنار گذاشتند. بر طبق گفته داوران، آنها به دنبال فردی می‌گشتند که بیشتر ایده‌آل گرا باشد و تا این حد از رئالیسم در کار خود استفاده نکند! البته این یک معیار کاملا سلیقه‌ای است و هیچ تردیدی در آن نیست. اما به هر صورت این چیزی از ارزش‌های هنریک ایبسن کم نمی‌کند.​

 

[حنا نویس]

​

ولادیمیر ناباکوف​

ولادیمیر یک نویسنده بسیار مشهور در دهه 70 میلادی بوده که ما او را بیشتر به کتاب آتش کم فروغ می‌شناسیم. او اهل روسیه بود و بارها و بارها کاندید دریافت جایزه نوبل شد. جالب است که هربار، با اینکه تا مرحله کاندیتوری می رسید، اما نتوانست به جایزه نوبل دست پیدا کند. هر بار به دلایل مختلف او را کنار می‌گذاشتند و یک دلیل واحد برای این اتفاق وجود نداشت. بسیاری از منتقدان بر این باور هستند که او نیز همانند آنتوان چخوف و لئو تولستوی ، به خاطر ماهیت روس بودن هر بار کنار گذاشته می‌شد. ​