بیوگرافی نویسنده ویلکی کالینز

[نهال رادان]

ویلیام ویلکی کالینز (به انگلیسی: William Wilkie Collins)، رماننویس، نمایشنامهنویس و نویسنده داستان‌های کوتاه انگلیسی که در سال۱۸۲۴ در لندن به دنیا آمد. در رشتهٔ حقوق تحصیل کرد و با نام دادگوی، دانشگاه را به پایان رساند. او از دانشی که در رشته حقوق اندوخته بود در نوشتن آثارش نیز بهره برد

 

[نهال رادان]

خوانندگان عصر ویکتوریا که کم‌کم از ادبیات سیاسی و اجتماعی دل‌زده و رویگردان می‌شدند از نوشته‌های این نویسنده بسیار استقبال کردند.
داستان زن سفید پوش گاهی اوقات به عنوان نمونه اولیه داستانهای کارآگاهی در نظر گرفته می‌شود که شخصیت والتر هارتایت با استفاده از بسیاری از تکنیک‌های خواب‌آور کارآگاهان خصوصی بعدی. استفاده از راویان متعدد (از جمله تقریباً همه شخصیت‌های اصلی) به آموزش حقوقی کالینز، و همان‌طور که در مقدمه خود اشاره می‌کند، در سال ۲۰۰۳، روبرت مک کروم برای مجله کهن و بالا مرتبهٔ آبزرور نوشت "زن در پوشش سفید شماره ۲۳" را در "۱۰۰ رمان برتر برتر در تمام دوران" قرار داد، و این رمان در شماره ۷۷ در نظرسنجی بی‌بی‌سی در فهرست بزرگ خوانده شده‌است؛ و همچنین کتاب ماه الماس که تی.اس.الیوت، شاعر انگلیسی دربارهٔ این اثر گفته‌است که «ماه و الماس» نخستین و بزرگترین رمان پلیسی انگلیسی است. .

 

[نهال رادان]

ویلکی کالینز​
ویلکی کالینز

 

[نهال رادان]

رمان آنتونیا یا سقوط روم که کالینز آن را در کودکی نوشت، اما تا ۱۸۵۰ منتشر نشد، نشانگر مرحله نخست در روند تکاملی کار هنری اوست. در نوشتن این اثر، او از مشاهدات خود از مناظر استفاده می‌کند (در آنتونیا، شهر رم و مشاهدات شخصی‌اش از سفری که همراه پدرش به ایتالیا کرده بود، تصویر می‌شود) و اسلوب به‌کار رفته در آن نشان‌دهنده شگفتی و تحسین او از سرگذشتهای تاریخی بولور لیتون، (Bulver Lytton) است. از دیگر آثار اولیه او یکی هم شرح زندگی پدرش است که یک‌سال پس از مرگ او در سال ۱۸۴۸ منتشر شد و دیگری اثری به نام پرسه‌زدن پشت راه‌آهن، شرحی از تعطیلات یک تابستان در کورن ول، (Cornwall) است که در ۱۸۵۱ انتشار یافت.

 

[نهال رادان]

دوره دوم، یا بهترین دوره فعالیت ادبی کالینز که از زمان آشنایی او با دیکنز آغاز می‌شود با آثاری چون زن سفیدپوش و مون استون (ماه‌الماس) مشخص می‌شود؛ که این هر دو رمان شکل اولیه و نخستین ژانر داستان پلیسی است. کالینز در آن‌ها نبوغ خود را برای طرح پیچیده و در عین‌حال باورنکردنی، با استعدادی که شاید توسط دیکنز پرورش یافته بود، برای خلق شخصیتهای برجسته نشان می‌دهد.