آموزشی نویسندگان موفق چگونه می‌نویسند | با ۱۲عادت نویسندگان مشهور برای نوشتن آشنا شوید

[شاهدخت]

تقلید کنید! برای اینکه بتوانید در مسیر رشد قرار بگیرید باید بستر آن را برای خود فراهم نمایید. هیچ وقت تجربیات دیگران را دست کم نگیرید. همیشه به دنبال این باشید که بفهمید نویسندگان موفق چگونه می‌نویسند.

برای تبحر در نویسندگی نیاز به تقلید دارید، آنقدر این کار را تکرار کنید تا راز موفقیت نویسندگان بزرگ را کشف کنید و بتوانید سبک منحصربه‌فرد خود را پیدا کنید. تقلیدکردن فقط به سبک نوشتن منتهی نمی‌شود. از سبک زندگی، نوع تغذیه، عادت‌های روزانه و پوشش نویسندگان دیگر و هر چیزی که باعث شود شرایط شما برای نوشتن بهتر گردد تقلید کنید.

وقتی به کارها و روش‌های دیگران نگاه می‌کنیم با جهانی از تفاوت‌ها مواجه می‌شویم و دیگر از اینکه روشِ خاص خودمان را داشته باشیم نمی‌ترسیم. در این مقاله با بررسی عادت‌های روزانه و برنامه‌ی زندگی نویسندگان مشهور یاد می‌گیریم که چگونه یک نویسنده‌ی موفق شویم. هر یک از این عادت‌ها، نکات مهمی برای یادگیری دارند. به آن‌ها توجه کنید و از هر کدام که فکر می‌کنید به درد شما می‌خورد استفاده نمایید.

 

[شاهدخت]

نویسندگان موفق چگونه می‌نویسند
نوشتن را از الوین بروکس وایت تقلید کنیم
وقتی می‌نویسم، موسیقی گوش نمی‌دهم؛ چون نمی‌توانم تمرکز کنم. اما همیشه این‌طور نیستم. گاهی این توانایی را دارم که در اتاق نشیمن میان سروصدای خانواده‌ام تمرکز کنم و بنویسم. برای رفتن به زیرزمین و آشپزخانه باید از اتاق نشیمن بگذریم. اتاقِ شاد و روشنی است. با وجود تمام سروصداهایی که خانواده‌ام بدون توجه به من ایجاد می‌کنند، من این اتاق را برای نوشتن انتخاب کرده‌ام.

 

[شاهدخت]

وقتی این متن را خواندم اولین راز موفقیت نویسندگان بزرگ را کشف کردم که باید به جای اینکه به دنبال تغییر اطرافیانم برای رسیدن به خواسته‌هایم باشم خودم را تغییر دهم. الوین بروکس شاعر و نویسنده‌ی آمریکایی نمی‌توانسته همه‌ی خانواده را وادار به سکوت کند تا بتواند بنویسد. در عوض سعی کرده ذهن خود را کنترل نماید و اجازه نداده شرایط محیط مانع تفکر و نوشتن او شود. نویسنده‌ای که منتظر فرصت ایده‌آل برای نوشتن باشد، می‌میرد و یک کلمه هم نمی‌نویسد.
شما هم اگر شرایط مشابه بروکس دارید و بهانه برای ننوشتن می‌آورید، از او تقلید کنید. مسلم است بروکس برای رسیدن به این درجه از تمرکز، تمرین زیادی داشته.

 

[شاهدخت]

نوشتن را از هاروکی موراکامی تقلید کنیم
این نویسنده‌ی موفق ژاپنی در مورد اینکه چگونه یک نویسنده‌ی موفق شویم این‌گونه از خود می‌گوید: وقتی داستانی می‌نویسم، هر روز ساعت چهار از خواب بیدار می‌شوم و به مدت پنج الی شش ساعت کار می‌کنم. ظهر که می‌شود ده کیلومتر می‌دوم یا هزار و پانصد متر شنا می‌کنم. سپس مقداری کتاب می‌خوانم و موسیقی گوش می‌دهم. ساعت نه شب به خواب می‌روم.

این روال را بدون هیچ تغییری تا شش ماه ادامه می‌دهم. تکرار، به خودی خود مهمترین عامل است. این تکرار برای من به منزله‌ی هیپنوتیزم است. من خود را هیپنوتیزم می‌کنم تا به درک عمیق‌تری از ذهنم برسم.

برای پایبندی به استمرار شش‌ماهه و یک‌ساله برای نوشتن داستان، بایستی از قدرت جسمی بالایی هم برخوردار باشید. نوشتن رمان همانند تمرین بقاست. از این رو قدرت جسمی به اندازه‌ی ظرافت هنری مهم و حیاتی‌ست.

 

[شاهدخت]

اگر بخواهم تقلیدی چشم‌بسته انجام بدهم، از روش هاروکی موراکامی تقلید می‌کنم. آنقدر فایده‌ در سحرخیزی برای بالا‌بردن توان جسمی و ذهنی وجود دارد که در زمان تحقیق درباره‌ی موضوع نویسندگان موفق چگونه می‌نویسند، آن را یکی از موثرترین تکنیک‌های نویسندگان دیدم.
اگر شرایط شما مثل الوین بروکس است و خانواده‌ی شلوغ و پرجمعیتی دارید از روش موراکامی استفاده کنید. سحرخیز شوید. از خلوت صبحگاه برای نوشتن استفاده کنید و مستمر آن را ادامه دهید.

 

[شاهدخت]

نوشتن را از ارنست همینگوی تقلید کنیم
وقتی روی کتابی کار می‌کنم، هر روز صبح بلافاصله بعد از طلوع آفتاب برمی‌خیزم و می‌نویسم. این موقع از صبح خنک است و کسی شما را نمی‌آزارد. سپس هر چه نوشته‌ام را می‌خوانم و از نقطه‌ی قبلی که متوقف شده بودم شروع می‌کنم.

من نوشتن را ادامه می‌دهم تا جایی که به نقطه‌ای برسم که می‌دانم بعدش چه اتفاقی می‌افتد. حال ادامه ماجرا را تا روز بعد در ذهنم زندگی می‌کنم و روز بعد دوباره همین روند را اجرا می‌کنم. من ساعت شش هر روز نوشتن را آغاز می‌کنم و ظهر یا پیش از آن به اتمام می‌رسانم.

 

[شاهدخت]

راهکار شبیه عادت موراکامی است. یعنی صبح اول وقت بیدار شدن و نوشتن، اما دومین راز موفقیت نویسندگان بزرگ در همین سبکِ ارنست همینگوی می‌باشد. او زمانی که مشغول نوشتن نیست باز هم در ذهن خود می‌نویسد.

نویسنده بخش عظیمی از توانایی نوشتن را مدیون ساعاتی است که نمی‌‎نویسد. در آن ساعاتِ ننوشتن، او مشغول ورزدادن داستان خود است و آن را رها نمی‌کند. نتیجه اینکه باید با نوشته‌های خود زندگی کنید. ابتدا آن را در ذهن خود طراحی کنید و سپس در زمان نوشتن آن را پی‌ریزی نمایید. ولی وقتی قلم شروع به نوشتن می‌کند، آن را آزاد بگذارید تا هر آنچه ذهن برنامه‌ریزی کرده به نگارش درآورد.

 

[شاهدخت]

نوشتن را از کرت ونگات تقلید کنیم
او در سال ۱۹۶۵ در نامه‌ای به همسرش از عادات نویسندگی‌اش نوشته:

من ساعت ۵:۳۰ از خواب برمی‌خیزم و تا ساعت ۸:۰۰ کار می‌کنم. صبحانه را در خانه می‌خورم و تا ساعت ۱۰:۰۰ کار می‌کنم. سپس مقداری پیاده‌روی می‌کنم. به استخر شنای شهرداری که در همان نزدیکی است می‌روم. یک ساعت و نیم شنا می‌کنم. ۱۱:۴۵ به خانه برمی‌گردم. نامه‌ها را می‌خوانم و ناهار می‌خورم. عصرها کارهای مربوط به مدرسه را انجام می‌دهم. وقتی ساعت ۵:۳۰ از مدرسه به خانه برمی‌گردم، ذهن به هم ریخته‌ام را با نوشیدن بی‌حس می‌کنم. موسیقی جاز گوش می‌دهم و ساعت ۱۰:۰۰ به رختخواب می‌روم. من مدام ورزش می‌کنم.

 

[شاهدخت]

با خواندن برنامه کرت ونگات نویسنده‌ی علمی-تخیلی‌نویس آمریکایی نکته جالبی را درباره‌ی اینکه نویسندگان موفق چگونه می‌نویسند متوجه می‌شویم. او هم مانند بقیه برنامه‌ای منظم و روتین دارد اما نکته‌ی جالب در برنامه‌ی او این است که از صبح ساعت ۵/۳۰ تا ۱۰ می‌نویسد و تنها برنامه‌ی متفرقه‌ی او خوردن صبحانه است که احتمالاً اگر گرسنه نشود آن را هم نمی‌خورد و بی‌وقفه می‌نویسد. ولی بعد از اتمام کار به برنامه‌های دیگرش رسیدگی می‌کند.

دقت کنید، اگر هدفی انتخاب می‌کنیم نباید از سایر برنامه‌های زندگی غافل شویم. رشد یک‌جانبه فایده‌ای ندارد. باید طوری برنامه‌ریزی کنیم که در همه‌ی امور فعال باشیم. به‌خصوص ارتباطاتی که با خانواده و دوستان برقرار می‌کنیم.

 

[شاهدخت]

نوشتن را از جودی پیکولت تقلید کنیم
هفت کتاب جودی پیکولت، نویسنده‌ی آمریکایی، رتبه‌ی نخست پرفروش‌ترین‌های نیویورک‌ تایمز را به دست آورده است. او در مصاحبه‌ای با نوا چارنی در مورد اینکه چگونه یک نویسنده موفق شویم این‌گونه گفته است:

من اعتقادی به بن‌بست ذهنی نویسنده ندارم. به یاد بیاورید وقتی را که در دانشگاه دچار این مشکل می‌شدید و مجبور بودید که صفحه‌ای بنویسید. آیا مشکل خود به خود رفع نمی‌شد؟ بن‌بست ذهنی برای نویسنده آن است که بیش از حد زمان داشته باشد. اگر زمان محدودی در اختیار داشته باشید، به نوشتن مشغول می‌شوید. ممکن است که خوب ننویسید ولی می‌توانید آن را اصلاح کنید. اما قادر نخواهید بود که صفحه خالی را بازنویسی کنید.