بیوگرافی نگین حق‌دوست

[ویتامین]

نگین حق‌دوست، متولد ۱۳۷۹/۰۸/۱۰ در تهران که در حال حاضر تحصیلاتش را در مقطع دیپلم رشته تجربی به پایان رسانده است. نگین حق‌دوست در قسمت معرفی خود می‌گوید: «از آن‌جایی که علاقه‌ی زیادی به طراحی لباس و استایلینگ داشتم، دوره‌های طراحی لباس را در موسسه فنی حرفه‌ای مد آرات گذراندم و دارای مدارک بین‌المللی هستم.»

 

[ویتامین]

نگین حق‌دوست توانست برند «کاروشاین» را در سن هفده سالگی تأسیس کند و در همان زمان در جشنواره طراحان لباس به‌عنوان جوان‌ترین طراح لباس انتخاب شود.

 

[ویتامین]

داستان مدل شدن شما چطور شروع شد و اوّلین شخصی که به شما گفت برای این کار مناسب هستید.

من از کودکی پیشنهادات کاری زیادی داشتم و وقتی سه سالم بود، عکسم توی مجله سیب سبز چاپ شد و در نمایشگاه‌های مختلف از عکسم استفاده می‌کردند. اصلاً تو فکر مدل شدن نبودم و دوست نداشتم در مرکز توجّه‌هات باشم و از این اتفاق فراری بودم.

 

[ویتامین]

 

[ویتامین]

تمام رؤیای من طراحی کردن بود، به‌طوری‌که شبانه‌روز تلاش می‌کردم ولی کم‌کم و به‌مرور زمان و با پیشنهاد دوتا از دوستانم و اصرار اون‌ها، وارد عرصه مدلینگ شدم. با وجود پیشنهادات زیادی که داشتم، اما اوایل کارم به‌سختی با کسی کار می‌کردم و در همین زمان بود که تصمیم گرفتم صفحه اینستاگرامم رو بر روی حالت پابلیک قرار بدم تا بتونم به‌صورت حرفه‌ای‌تر این حرفه رو پیش ببرم.

 

[ویتامین]

با چه برندهایی همکاری داشته‌اید و بهترین تجربه‌ شما با کدام برند است.

تقریباً با همه برندهای آرایشی از جمله: سی‌گل، سینره و پرومکس کار کردم و به مدرت سه سال با یکی از شبکه‌های خارجی پرطرفدار در بین ایرانی‌ها همکاری داشتم. از برندهای لباس‌های باید بگم که با اون‌هایی همکاری کردم که باب میلم بوده و حسِ خوبی بهم انتقال می‌دادن.

 

[ویتامین]

از دیگر همکاری‌های خودم باید به عکاس‌ها و میکاپ آرتیست‌های به نام اشاره‌کنم، که اگه بخوام تک‌تک اون‌ها رو بگم مطمئناً در این مطلب نمی‌گنجد و ترجیح میدم که فقط به این موضوع اشاره‌ای داشته باشم.

 

[ویتامین]

 

[ویتامین]

در مورد روتین مراقبت‌های زیبایی صحبت کنید.

به‌نظر من هیچ‌چیز در مراقبت از زیبایی مهم‌تر از درست شستن آرایش نیست.

 

[ویتامین]

خانم‌ها در ایران چه‌طور می‌تونن به دنیای مدلینگ وارد شوند.

متأسفانه وارد شدن به دنیای مدلینگ در ایران راحتِ، چون استانداردی وجود نداره و معیارهایی که در کشورهای دیگر بسیار مهمِ این‌جا توجّه‌ای بهش نمی‌شه و کسایی که این استعداد و معیار ها را دارند، به‌جایی نمی‌رسند و من به‌خاطر این موضوع بسیار متأسفم.