مجموعه اشعار هالینا پوشویاتوسکا

[DELVIN]

دست‌های تو
چند سال دارند!؟
درختانی در هم تنیده!
موهایم را که نوازش کنی،
بهار می‌رسد!
عطر بیدار شدن ریشه‌ها،
زمزمه زمین،
پاییز را میخکوب می‌کند!
در میان خشکی انگشتانت
نسیم بهار می‌رقصد،
و من
گردن سبزم را خم می‌کنم،
تا انحنای دستانت
هرچه عمیق‌تر،
پوست گرم مرا
لمس کند!

 

[DELVIN]

آخرتی ابدی

 

[DELVIN]

بر بهشت قسم خورده‌ام!
اما حقیقت ندارد.
پس تو را ،
به آتش جهنم می‌برم!
به درد!
ما، نه در باغ‌های سعادت قدم خواهیم زد!
و نه از زیر طاق‌های مشبک
شکفتن ِگل‌ها را تماشا خواهیم کرد!
ما برزمین می‌افتیم،
کنار دروازه‌های کاخ شیطان!
شبیه فرشته‌هایی که پرپر می‌زنند،
بال‌های ما هجاهای غمناک می‌نوازند!
و ما ترانه می‌خوانیم ؛
از عشق‌های ساده انسانی!
و از تماس لب‌های ما
در زمزمه‌ی شب بخیر ،
جرقه نوری خواهد درخشید!
به خواب می‌رویم …
و هنگام صبح ،
نگهبانی ما را
روی نیمکت پارک پیدا خواهد کرد!
و خنده بلندی سر خواهد داد!
یک هسته سیب،
با خوابی از ریشه‌های درخت!

 

[DELVIN]

بخاطر بسپار

 

[DELVIN]

بخاطر بسپار
اگر مرگ
به سراغ تو بیاید
هرگز
آن پیراهن بنفش را
برتن نخواهم کرد.
تاج گل‌های رنگارنگ
با روبان‌های رقصان
درزمزمه باد را
نخواهم خرید.
هرگز،
هیچ کدام …
جماعتی می‌آیند و‌ می‌آیند
جماعتی می‌روند و می‌روند
من ،
در میان پنجره
به تماشای آنها خواهم ایستاد.
دستم را بلند خواهم کرد
و برای بدرقه آنها
دستمال دستم‌ را تکان خواهم داد.
به تنهایی،
آنجا در قاب پنجره!
ودر فصل تابستان ،
در فصل دیوانگی ِماه می،
روی چمن ها ،
آن هم
چمن‌های داغ ،
دراز خواهم کشید…
وبا دست‌هایم
موهای تو را را نوازش خواهم کرد،
و لب‌هایم نرمی زنبورهای عسل را
احساس خواهد کرد ،
نرم و زیبا شبیه لبخند تو،
شبیه رنگ‌ نقره ای -طلایی
در دیرهنگام غروب!
شاید هم
به رنگ طلایی
یا قرمزی که
رنگ‌ اصلی غروب است…
باد در گوش چمن
عشق را صدا خواهد زد!
زمزمه‌ی بی وقفه‌ی عشق
به آسانی
اجازه برخواستن
به من
نخواهد داد …
آن هم ،
برای رفتن ،
به خانه‌ای ،
متروک نفرین شده!

 

[DELVIN]

رهایی

 

[DELVIN]

شوق پرتاب شدن به آسمان
روی ریل‌های رنگی و صدادار
را دوست دارم !
و آن حس سرمای شدید،
هنگامی که دهانم را باز می‌کنم !
رهایی را دوست دارم!
آن هنگام که به ارتفاع یک پل ،
بالا می‌روم‌!
میان بازوانم
و آسمان را میان بازوانم،
در آغوش می‌کشم!
آن هنگام ،
وعشق من
با پاهای برهنه
روی برف راه می رود!

 

[DELVIN]

ماه مِی

 

[DELVIN]

مثل این است
که بر سرشهر کلاهی است ،
آراسته،
با چند شاخه ی تازه سبز !
مثل این است
که باغ بزرگ ،
شهر را در آغوش کشیده است !
و در این حال و هوای شهر،
خواهر بلند بالای من،
مشتی از لبخندهای زیبایش را
بر شاخه‌های
درختان شاه بلوط آویخته!
لبخندهایی تازه‌تر ،
سبزتر،و لطیف‌تر !
یک باره
آدم‌ها
از رفتن باز ایستادند.
پرندگان دیگر نخواندند،
وباران تندی
از چشمان او فرو ریخت…
ومن ناگاه فهمیدم
اینجا ،بهشت است!

 

[DELVIN]

ثروت من