روانشناسی همه‌چیز درباره اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD)

[-pariya-]

دلیل بیش فعالی به‌طور دقیق شناسایی نشده است؛ اما به نظر می‌رسد برخی ساختارهای مغز و همچنین سطح برخی مواد شیمیایی مغز در افراد بیش فعال متفاوت است.

 

[-pariya-]

مشکلات نقص توجه – بیش فعالی
بااینکه بیش فعالی یک ناتوانی نیست، اما می‌تواند مشکلاتی برای فرد ایجاد کنند. ممکن است افراد بیش فعال در یادگیری با مشکل مواجه شوند.

 

[-pariya-]

افراد بیش فعال با چالش‌هایی برای یادگیری و انجام کارهای خود مواجه‌اند؛ این چالش‌ها می‌توانند زمینه‌ی بروز مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی و مشکلات یادگیری شود.

 

[-pariya-]

تشخیص بیش فعالی
هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص ADHD وجود ندارد. روان‌شناس از شما می‌خواهد رفتارها نشانه‌های کودک را طی شش ماه گذشته ارزیابی می‌کند و تشخیص نهایی می‌دهد.

 

[-pariya-]

روان‌پزشک از شما می‌خواهد به علائم کودکتان دقت کنید و آن‌ها را یادداشت کنید؛ یا از معلم کودک‌تان در مورد وضعیتش سر کلاس بپرسید.

 

[-pariya-]

درمان بیش فعالی – نقص توجه
درمان بیش‌فعالی به‌طورکلی شامل ترکیبی از رفتاردرمانی و دارودرمانی است.

دو نوع معمول داروهایی که برای درمان بیش فعالی استفاده می‌شوند شامل محرک‌ها و غیرمحرک‌ها هستند.

 

[-pariya-]

محرک‌های سیستم اعصای مرکزی مانند ریتالین رایج‌ترین داروهای مورد استفاده هستند. این داروها منجربه افزایش سطح دوپامین و نوراپی‌نفرین در مغز می‌شوند.

 

[-pariya-]

عدم تشخیص و درمان بیش فعالی می‌تواند بر اعتمادبه‌نفس فرد بیش فعال تأثیر منفی بگذارد و او را با مشکلات متعددی مواجه کند.

 

[-pariya-]

توصیه‌هایی برای کنترل بیش فعالی
در کنار روش‌های روان‌درمانی و دارودرمانی، برخی تغییرات در سبک زندگی نیز می‌توانند به فرد بیش فعال کمک کنند:

داشتن وعده‌ی غذایی مقوی
انجام روزانه ۶۰ دقیقه فعالیت ورزشی
خواب کافی

 

[-pariya-]

محدود کردن کار با مانیتور (گوشی موبایل، کامپیوتر و تلویزیون)
انجام فعالیت‌های مانند یوگا، تای‌چی و وقت‌گذرانی در فضای آزاد