موضوع نویسنده
- Jul
- 1,595
- 3,617
- مدال‌ها
- 5
همگانی هنر زیبا
- نویسنده موضوع zahrasolimani
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
موضوع نویسنده
- Jul
- 1,595
- 3,617
- مدال‌ها
- 5
موضوع نویسنده
- Jul
- 1,595
- 3,617
- مدال‌ها
- 5
موضوع نویسنده
- Jul
- 1,595
- 3,617
- مدال‌ها
- 5
در سنت‌های آکادمیک اروپایی، هنرهای زیبا عمدتاً برای زیبایی‌شناسی یا زیبایی ایجاد می‌شوند و آن را از هنر تزئینی یا هنر کاربردی متمایز می‌کند، که همچنین باید برخی از عملکردهای عملی را شامل می‌شود، مانند سفالگری یا فلزکاری. در تئوری‌های زیبایی‌شناسی که در رنسانس ایتالیا ایجاد شد، بالاترین هنر آن چیزی بود که امکان بیان و نمایش کامل تخیل هنرمند را فراهم می‌کرد، بدون هیچ‌یک از ملاحظات عملی درگیر مثلاً ساختن و تزئین قوری. همچنین این مهم تلقی می‌شد که برای ساخت اثر هنری نیاز به افراد متخصص و گوناگون با مهارت‌های تخصصی نیست، به‌عنوان مثال، ممکن است با یک قطعه مبلمان یک اثر به وجود بیاید.حتی در هنرهای زیبا، سلسله مراتبی از ژانرها بر اساس میزان تخیل خلاق مورد نیاز بود، با تاریخ نقاشی که بالاتر از طبیعت بی جان قرار می‌گرفت.
موضوع نویسنده
- Jul
- 1,595
- 3,617
- مدال‌ها
- 5
یکی از تعاریف هنرهای زیبا این است که «این در زمره هنرهای تجسمی در نظر گرفته می‌شود که اساساً برای اهداف زیبایی‌شناختی و فکری ایجاد شده‌است و به دلیل زیبایی و معنادار بودن آن، به‌ویژه، نقاشی، مجسمه‌سازی، طراحی، آبرنگ، گرافیک و معماری مورد قضاوت قرار می‌گیرد». (و اکنون در هنر عکاسی هم مورد توجه است). تفاوت‌های مفهومی بین هنرهای زیبا و هنرهای تزئینی یا هنرهای کاربردی وجود دارد (این دو اصطلاح عمدتاً رسانه‌های مشابهی را پوشش می‌دهند). تا آنجا که به مصرف‌کننده هنر مربوط می‌شود، ادراک کیفیت‌های زیبایی‌شناختی مستلزم قضاوت دقیقی بود که معمولاً از آن به عنوان داشتن ذوق خوب یاد می‌شود، که هنر زیبا را از هنر و سرگرمی رایج متمایز می‌کرد
موضوع نویسنده
- Jul
- 1,595
- 3,617
- مدال‌ها
- 5
واژه "Fine" با ترجمه فارسی زیبایی، چندان نشان دهنده کیفیت اثر هنری مورد بحث نیست، بلکه نشان دهنده خلوص رشته طبق قوانین سنتی اروپای غربی است. به جز در مورد معماری، که در آن کاربرد عملی پذیرفته شده بود، این تعریف در اصل هنرهای کاربردی یا تزئینی «useful» (مفید) و محصولاتی را که به عنوان صنایع دستی تلقی می‌شدند را حذف می‌کرد. در عصر معاصر، این تمایزات و محدودیت‌ها اساساً بی‌معنی شده‌اند، زیرا به مفهوم یا نیت هنرمند، بدون توجه به ابزار و رسانه‌ای که از طریق آن بیان می‌کند، اولویت داده می‌شود.
موضوع نویسنده
- Jul
- 1,595
- 3,617
- مدال‌ها
- 5
زیبایی‌شناسی (به انگلیسی: Aesthetics) شاخه‌ای از فلسفه است که موضوع آن ماهیت زیبایی و ذوق، همچنین فلسفه هنر (حوزهٔ فلسفهٔ خاص خود را دارد که از زیبایی‌شناسی بیرون می‌آید) است. همچنین زیبایی‌شناسی قابلیتی است برای درکِ بهترِ ادراکات و همچنین پدیده‌های سخت مانند تندیس و پدیده‌های نرم مانند موسیقی که باعث تغییر در روحیه و نگرش فرد می‌شود. اما خود همین تعریفِ زیبایی با گره خوردن به مفاهیم دیگری همچون حقیقت، عشق، زندگی، مرگ، خدا، انسان، گناه و معصیت و حتی موضوعاتی چون سیاست، فضا و غیره دامنهٔ گسترده‌ای پیدا کرده‌است. درواقع خود تعریفی که از زیبایی ارائه می‌شود می‌تواند دامنهٔ بحث را بسیار وسیع یا بسیار محدود کند. به علاوه برخی سعی کرده‌اند زیبایی را در یک موضوع عینی به خصوص جستجو کنند: مثلاً در انواع مختلف هنر، درانسان، اشیاء، طبیعت و چیزهای دیگر. نخستین بار الکساندر گوتلیب بومگارتن در کتابی با عنوان Esthetique یا به فارسی زیبایی‌شناسی از این عبارت استفاده کرد. اما پیشینه بحث در این مورد به اندازه تاریخ فلسفه است
موضوع نویسنده
- Jul
- 1,595
- 3,617
- مدال‌ها
- 5
تندیس های تاریخی در موزه ملی گرجستان
موضوع نویسنده
- Jul
- 1,595
- 3,617
- مدال‌ها
- 5
ماهیت جستارهای زیبایی‌شناسی
زیبایی‌شناسی هرگونه بحث علمی و قابل‌پذیرش در میان دانشمندان دربارهٔ زیبایی است. زیبایی‌شناسی مشحون از مباحث استحسانی درجه‌اولی و درجه‌دومی است و این ایرادی ندارد. بحث‌هایی چون چیستی زیبایی، چگونگی و چرایی درک زیبایی، عصب‌ادراک‌شناسی زیبایی (نک: علوم ادراکی) و نیز تحلیل وجوه زیبایی یک موجود خاص مانند یک مخلوق از مخلوقات الهی (یک گل) یک اثر هنری یا یک ادراک زیبایی مانند عشق، اوج لذت جنسی و بهجت که در آن سنخ ادراکات زیبایی وجود دارد، همه و همه از مباحث زیبایی‌شناسی است.
موضوع نویسنده
- Jul
- 1,595
- 3,617
- مدال‌ها
- 5
- چند نکتهٔ مهم
- نکتهٔ اول: تعبیر زیبایی‌شناسی درست و زیباشناسی غلط رایج و نادرست است. نباید آن را به کار برد.
- نکتهٔ دوم: گاه از احساس و ادراک زیبایی به زیبایی‌شناختی تعبیر می‌شود. این نادرست است. باید به‌جای آن از واژه «زیبایی» استفاده کرد؛ مثلاً «نگاه به این گل حس زیبایی را در ما برمی‌انگیزد» و نه «زیبایی‌شناختی». اما اگر بحث دربارهٔ تحلیل چرایی ادراک زیبایی است، باید از تعبیر زیبایی‌شناختی استفاده کرد؛ مثلاً «از نظر زیبایی‌شناختی دربارهٔ زیبایی این گل می‌توان گفت ادراکی ملایم با نفس را در ما موجب می‌شود و… .»
- نکتهٔ سوم: زیبایی‌شناسی شامل مباحث استدلالی و ریاضیاتی هم می‌شود؛ اما به‌دلیل سنخ موضوع از استحسان‌ها حرفه‌ای سرشار است؛ زیرا این استحسانات در نگاه درجه‌دومی قوام کافی را دارند. استحسان درجه‌دومی (حرفه‌ای) یعنی تعلیل و تحلیل روان‌شناختی، فیزیولوژیک و فرهنگی اجتماعی زیبایی.
