روانشناسی اجتماعی وقتی طلاق می‌گیریم پدر و مادر بدی می‌شویم!

[ژاکلین؛]

شما به عنوان پدر و مادر بچه‌ها موظفید تا روابط سالم را با او حفظ کنید. ارتباط مثبت، صمیمیت والدین و سطوح پایین دست درازی ممکن است به کودکان کمک کند تا با طلاق راحت‌تر سازگار شوند. نشان داده شده است که رابطه سالم والدین با کودک، به او کمک می‌کند تا عزت نفس بالاتر و عملکرد تحصیلی بهتری را پس از طلاق ایجاد کند. از نظم و انضباط مداوم استفاده کنید و قوانین مناسب سن او را وضع و در صورت لزوم عواقب آن را دنبال کنید. مطالعه منتشر شده در سال ۲۰۱۱ نشان داد که نظم و انضباط مؤثر مداوم پس از طلاق باعث کاهش بزهکاری و بهبود عملکرد تحصیلی فرزندان می‌شود. نوجوانان را از نزدیک زیر نظر داشته باشید. هنگامی که والدین به آنچه نوجوانان انجام می‌دهند و اینکه زمان خود را با چه کسانی می‌گذرانند، توجه دقیق می‌کنند، کمتر احتمال دارد که نوجوانان مشکلات رفتاری را پس از طلاق نشان دهند. این به معنای کاهش مشکلات تحصیلی نیز است.

 

[ژاکلین؛]

سعی کنید فرزندان خود را توانمند سازید. چون کودکانی که به توانایی خود در مواجهه با تغییرات شک دارند و کسانی که خود را قربانیان درمانده می‌بینند، احتمال بیشتری دارد که مشکلات سلامت روانی را تجربه کنند. به فرزند خود بیاموزید که اگرچه مقابله با طلاق دشوار است، اما او قدرت ذهنی برای مقابله با آن را دارد. اگر آموزش مهارت‌های مقابله‌ای کودکان با راهکار‌های مقابله‌ای فعال، مانند مهارت‌های حل مسئله و مهارت‌های بازسازی شناختی انجام بگیرد، فرزندان بهتر می‌توانند با طلاق سازگار شوند. پس تا می‌توانید به کودک خود بیاموزید که چگونه افکار، احساسات و رفتار‌های خود را به شیوه‌ای سالم مدیریت کنند. به کودکان کمک کنید تا احساس امنیت کنند. ترس از رها شدن و نگرانی در مورد آینده می‌تواند باعث اضطراب زیادی شود. اما کمک به فرزندتان در احساس دوست داشتن و امنیت نه تنها می‌تواند افسردگی را کاهش دهد، بلکه خطر مشکلات سلامت روان را نیز کاهش می‌دهد

 

[ژاکلین؛]

آموزش والدین نکته مهم دیگری است که باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. برنامه‌های زیادی برای کمک به کاهش تأثیر طلاق بر کودکان وجود دارد. به والدین مهارت‌ها و استراتژی‌های فرزند‌پروری مشترک آموزش داده می‌شود تا به بچه‌ها کمک کنند با این تغییرات کنار بیایند. به دنبال دریافت کمک حرفه‌ای باشید. چون کاهش سطح استرس می‌تواند در کمک به کودک شما مفید باشد. مراقبت از خود را تمرین کنید و گفتار درمانی یا منابع دیگر را در نظر بگیرید تا به شما در سازگاری با تغییرات خانواده کمک کند. یاد بگیرید چه زمانی برای فرزندتان کمک بگیرید. به رغم اینکه طلاق برای خانواده‌ها سخت است، کنار هم ماندن تنها به خاطر فرزندان ممکن است بهترین گزینه نباشد. کودکانی که در خانه‌هایی با مشاجره، خصومت و نارضایتی زیاد زندگی می‌کنند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به مسائل بهداشت روانی و مشکلات رفتاری باشند.

 

[ژاکلین؛]

پس از جدایی والدین، طبیعی است که بچه‌ها بلافاصله پس از آن با احساسات و رفتار خود دست و پنجه نرم کنند. اگر مشکلات خلقی یا مشکلات رفتاری فرزندتان همچنان ادامه دارد، از یک مشاور و متخصص خوب کمک بگیرید و با مشاور کودکتان در مورد نگرانی‌های خود صحبت کنید. در مورد اینکه آیا فرزند شما ممکن است به حمایت حرفه‌ای نیاز داشته باشد یا خیر. ممکن است ارجاع به گفتگو درمانی یا سایر خدمات حمایتی توصیه شود. به هر روی درمان فردی ممکن است به کودک شما کمک کند تا احساسات خود را مرتب کند. خانواده درمانی همچنین ممکن است برای رسیدگی به تغییرات در پویایی خانواده توصیه شود.