تاریخ جهان پادشاهی‌ شیلا

[baran.kh]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

[baran.kh]

پادشاهی شیلا (هانگول:실라؛هانجا:新羅) یکی از پادشاهی‌های دوره سه پادشاهی شبه جزیره کره باستان را به همراه گوگوریو و بکجه از سال ۵۷ قبل از میلاد تا ۹۳۵ پس از میلاد رهبری کرد و دوران پادشاهی شمالی و جنوبی را همراه با بالهه تشکیل داد و یکی از طولانی‌ترین پادشاهی‌ها در جهان است

 

[baran.kh]

گفته می‌شود که «ساروگوک(هانجا:斯盧國)» در منطقه گیونگجو، یکی از ایالت‌های شهر متعلق به جین‌هان مبدأ شیلا بوده است، و «گوسوگان» از «هیوک‌گوسه» کشور را تأسیس کرده است. قبل از استفاده از عنوان سلطنتی «وانگ(王)»، گزارشی وجود دارد که پادشاه را «گان(干)» می‌نامیدند مانند «گوسوگان» یا «ماریپگان» در گویش عنوان «ایساگوم» نیز برای مدتی استفاده می‌شد. در سال ۵۰۳ پس از میلاد (چهارمین سال سلطنت پادشاه جیجونگ)، عنوان سلطنتی تأیید شد و شروع به استفاده کرد. در این زمان تصمیم گرفته شد که نام کشور شیلا باشد، به این معنی که «فضیلت پادشاه روز به روز تجدید می‌شود و چهار جهت را در بر می‌گیرد».

 

[baran.kh]

اگرچه در میان سه پادشاهی ابتدا تأسیس شد، اما مدت زیادی طول کشید تا به اوج خود برسد. در حدود سده ششم میلادی، در زمان سلطنت پادشاه بوپ‌هونگ، او آیین بودا را برای تقویت قدرت سلطنتی و اتحاد مردم پذیرفت و گومگوان گایا را ضمیمه خود کرد. این شهر در دوران سلطنت پادشاه جین‌هونگ به اوج خود رسید، در اواسط قرن ششم حوضه رودخانه هان را به دست آورد، قلعه دانگ‌هانگ سونگ را که یک مسیر ترانزیت مستقیم با سرزمین اصلی چین بود، تضمین کرد و داگایا را از طریق فعالیت‌های هوارنگ فتح کرد

 

[baran.kh]

در حدود قرن هفتم، به لطف تلاش‌های دیپلماتیک کیم چونچو، او با تانگ متحد شد و بکجه را در سال ۶۶۰ (میلادی) و گوگوریو را در سال ۶۶۸ (میلادی) فتح کرد. پس از آن، او پیروزی نهایی را در جنگ شیلا و تانگ در سال ۶۷۶ (میلادی) به دست آورد و مناطق سابق گوگوریو و بکجه را از جنوب رودخانه تدونگ تا خلیج وون‌سان تضمین کرد. با این کار، شیلا با موفقیت اتحاد سه پادشاهی را به پایان رساند و بالهه در سال ۶۹۸ (میلادی) تأسیس شد و دوران پادشاهی شمالی و جنوبی را به عنوان یک کشور جنوبی به همراه بالهه (کشور شمالی) تشکیل داد.

 

[baran.kh]

پس از اتحاد سه پادشاهی، شیلا با ایجاد ۹ استان و ۵ ناحیه کوچک و قرار دادن ۱۰ جونگ در ۹ مدرسه، یک سیستم بسیار متمرکز ایجاد کرد. استبداد قدرت سلطنتی با تقویت اقتدار محقق شد. پادشاه سینمون «نوکاپ» را لغو کرد و «کوخاک» را برای آموزش کنفوسیوس تأسیس کرد. اشراف جینگول و شش دوبوم که یک نیروی رقیب بودند، با تبانی با پادشاهی کمی برجسته‌تر شدند و هوارنگدوی شیلا به ارث رسید و توسعه یافت. این دوران همچنین زمانی بود که ظریف‌ترین و باشکوه‌ترین آثار و آثار بودایی در تاریخ شبه‌جزیره کره ساخته و تولید شد. در زمان پادشاهی پادشاه سونگ‌دوک و پادشاه گیونگ‌دوک در قرن هشتم به اوج خود رسید.

 

[baran.kh]

با این حال در سده ۹ (میلادی)، اشراف مرکزی تقسیم شد و قدرت خانواده‌های اصیل در استان‌ها افزایش یافت. شیلا که قدرت ملی اش از اواسط شیلا متحد ضعیف شده بود، تلاش کرد تا مردمش را متحد کند، اما در نهایت در سال ۹۳۵ (میلادی)، در زمان سلطنت پادشاه گیونگ‌سون، برای پیوستن به گوریو فرار کرد. در نتیجه، زیارتگاه‌های جونگمیو و ساجیک شیلا، که برای ۵۶ پادشاه و ۹۹۲ سال (از جمله ساروگوک) دوام آورده بود، بسته شد.

 

[baran.kh]

ساروگوک(사로국)، شینرو(신로)، شیرا (시라)، سونا (서나)، سورابول (서라벌)، سویا (서야)، سورا (서라)، سوبول (서벌) آن به حروف چینی مختلف مانند گاچازوا، گیه‌ریم(계림) و غیره نیز می‌گفتند. اما در سال ۵۰۳ (سال چهارم حکومت پادشاه جین‌جونگ)، نام نویسه چینی کشور به عنوان شیلا تأیید شد. عنوان «گوسوگان»، «چاچاونگ»، «ایساگوم»، ماریپگان و غیره بود. از کلمه بومی شیلا به کلمه چینی «شاه» تغییر یافت. در آن زمان، حروف‌چینی در میان بسیاری از اقوام رایج بود، بنابراین بسیاری از قومیت‌ها، از جمله قبیله ژیان‌بی، از حروف چینی برای نام و عنوان خود استفاده می‌کردند.

 

[baran.kh]

هوارانگ یک تشکل نظامی از گروهی از جنگجویان متخصص بودایی در دوران شیلا بود که نقش برجسته‌ای در پیروزی‌های شیلا داشت. شیلا انجمن‌های آموزشی را ترویج داد که به دانش آموزان هنر و فرهنگ بودایی و تائوئیسم آموزش می‌دادند. این انجمن‌ها به دلیل اینکه دربار شیلا قوای سیاسی و نظامی خود را برای اتحاد سه پادشاهی متمرکز کرده بود، به ارگان‌های نظامی هم راه یافت. یک جنگجوی هوارانگ ترکیبی از هنرهای رزمی، اسب سواری، تیراندازی، شمشیر بازی و توانایی دوام و طاقت فیزیکی بود. آنها تمرینات روحی مخصوص راهب‌ها (در زمین‌های بکر) را با توانایی مبارزه مغولی باهم ترکیب می‌کردند.

 

[baran.kh]

این ترکیب باعث احترام و ترس ملت‌هایی می‌شد که با شیلا در نبرد بودند. میراث هوارانگ‌ها الهام بخش سنت‌های نظامی در سراسر تاریخ کره شده است. معنی هوارانگ «شوالیه‌های گل» یا «جوانان گل» بود که «هوا» به معنی گل یا شکوفه و «رانگ» به معنی مرد می‌باشد. پیدایش: براساس کتاب سامگوک یوسا، پادشاه شیلا در تلاش برای قوی‌تر کردن شیلا بود. او یک حکم صادر کرد و دستور انتخاب پسرهایی از خانواده‌های خوب با اخلاقیات والا را داد و نام آنها را هوارانگ گذاشت. تأسیس هوارانگ باعث کنترل محکم‌تر دربار سلطنتی بر مردم، کامل شدن سیستم رده‌بندی اشراف و سمبلی از هماهنگی و مصالحه بین پادشاه و اشراف شد. با تکامل گسترش و استحکام شیلا و تشدید رقابت نظامی بین سه امپراطوری در قرن ششم میلادی، دربار شیلا علاقمند به فعالیت بیشتر هوارانگ‌ها بود. گروه‌های هوارانگ معمولاً به وسیلهٔ یک جوان از اشراف مشهور هدایت می‌شد و قانون یک مقام رسمی رده بالا را برای نظارت بر آنان منصوب می‌کرد. هوارانگ‌ها در اواخر قرن ششم و قرن هفتم آموزش اسب سواری، شمشیر بازی، پرتاب نیزه و سنگ، چوگان و بالا رفتن از نردبان هم می‌دیدند. در قرن هفتم شهرت این سازمان افزایش یافت و به صدها گروه تبدیل شد.