تاریخ جهان پادشاهی‌ شیلا

[baran.kh]

بر طبق کتاب سامگوک ساگی، وزرای توانمند و درباریان از میان هوارانگ‌ها انتخاب می‌شدند و ژنرال‌های خوب و سربازان شجاع نیز از میان هوارانگ‌ها به پا می‌خواستند. منابع چینی می‌گویند: «آنها (شیلا) پسران شایسته را از خانواده‌های شریف انتخاب و آنها را پیرایش کرده و با لباس‌های نیکو می‌آراستند و نام آنها را هوارانگ می‌گذاشتند. همه مردم به آنها احترام می‌گذاشتند

 

[baran.kh]

پنج فرمان: فرامینی بودند که وون گوانگ راهب به دو مرد جوان (گوی سان و چویی هنگ) که نزدی وی مراجعه کرده‌بودند و از وی تعلیمات و راهنمایی‌های روحی می‌خواستند در پاسخ به آنها گفته شد. گوی سان و چویی هنگ از راهب پرسیدند: ما جاهل و بدون دانش هستیم، لطفاً برایمان پندی بده که برای باقی عمرمان مناسب باشد. وون گوانگ که به خاطر دوران تحصیلش در سوئی (چین) مشهور شده بود، در پاسخ پنج فرمان را برای زندگی غیر مذهبی آنان صادر کرد. این فرمان‌ها به عنوان فرمان‌های راهنمای شخصیت هوارانگ‌ها مشهور شده است:

 

[baran.kh]

۱‐وفاداری به پادشاه خود ۲-رفتار با والدین همراه با احترام و فداکاری ۳-ایجاد صداقت و اعتماد میان دوستان ۴-هرگز از جنگ عقب‌نشینی نکردن ۵-خوش سلیقگی درگرفتن جان‌ها و کشتن منصفانه دشمن همچنین براساس کتب سامگوک یوسا هوارانگ‌ها پنج فضیلت اصلی کنفسیوس‌ها، شش هنر، سه حرفه و شغل و شش روش خدمات حکومتی را یادمی‌گرفتند. از هوارانگ‌های مشهور می‌توان به کیم یو شین، کیم آلچون، کیم وون سول و گوانچانگ نام برد. گوانچانگ پسر ژنرال پومیل بود که در یک جنگ برای اتحاد سه امپراطوری جان خود را فدا کرد. گوانچانگ در سن شانزده سالگی فرمانده هوارانگ‌ها بود و سپس به عنوان یک هوارانگ با بکجه نبرد کرد. بعد از دستگیری توسط نیروهای باکجه، ژنرال باکجه کلاه محافظ وی را برداشت و از اینکه یک افسر عالی‌رتبه کم سن است تعجب کرد. بعد از به خاطر آوردن پسر خودش، ژنرال باکجه گوانچانگ را به جای اعدام آزاد کرد و به وی اجازه داد به ارتش شیلا بازگردد

 

[baran.kh]

با التماس به پدرش گوانچانگ اجازه یافت تا روز بعد دوباره بر علیه بکجه نبرد کند. بعد از یک روز نبرد گوانچانگ شکست خورد و دوباره دستگیر شد اما او از سد نگهبانانش گذشت و فرمانده باکجه را کشت ولی دوباره دستگیر شد. گوانچانگ به مرگ محکوم شد و ژنرال بکجه سر وی را بر اسبی قرار داد و آن را به سمت ارتش شیلا فرستاد. ژنرال پومیل سر پسر خود را تحویل گرفت، در حالی که سربلند اما غم زده بود فریاد زد: پسرم توانست در حال خدمت به پادشاه بمیرد دلیلی برای تاسف وجود ندارد. هوارانگ‌ها با اراده و درنده خویی جنگ را بدست گرفتند و توانستند به لطف تلاش‌ها و فداکاری‌های گوانچانگ در نبرد هوانگ سان بول بکجه را شکست دهند. امروزه هوارانگ به عنوان نام مدارس، سازمان‌ها و کارخانجات استفاده می‌شود و فرمی از ورزش تکواندو و چندین فرم سنتی از این ورزش به افتخار هوارانگ‌ها نام‌گذاری شده است

 

[baran.kh]

پادشاه نائمول (۳۵۶–۴۰۲) از خاندان کیم یک سلطنت موروثی را با حذف رویه چرخش قدرت پایه‌ریزی نموده و عنوان سلطنتی وقت حاکمان آن ماریپگان (معنی هان یا گان در ریشه زبان کره ای بومی «رهبر» یا «بزرگ» است که سابقاً برای شاهزادگان حاکم در جنوب کره استفاده می‌شد که شاید ارتباطی با عنوان خان در زبان مغولی،

ترکی نیز داشته باشد تعیین شد. در سال ۳۷۷ کشور فرستاده‌هایی به چین گسیل کرده و روابطی رسمی با گوگوریو ایجاد نمود.

 

[baran.kh]

در خلال سلطنت پادشاه سوجی (۴۵۸–۵۰۰ میلادی) ایستگاه‌های پست برای ارتباط بهتر مابین شهرهای مستحکم کشور ایجاد شدند.

شیلا که در سال‌های پایانی قرن چهارم با فشار بکجه در غرب و کشور ژاپنی وا در جنوب مواجه شده بود، با گوگوریو متحد شد. اما زمانی که گوگوریو اقدام به توسعه قلمرو خود به سمت جنوب کرده و پایتخت خود را در سال ۴۲۷ به پیونگ یانگ منتقل نمود، پادشاه نولجی مجبور شد تا با بکجه متحد شود.

 

[baran.kh]

در زمان فرمانروا بوپ هونگ (۵۱۴–۵۴۰)، شیلا با بودائیت به عنوان دین رسمی و سیستم‌های نام دوران منحصر به فرد خود یک پادشاهی کاملاً تکامل یافته بود. شیلا در خلال جنگ‌های گایا و شیلا موفق شد اتحادیه گایا را تصرف کند، در سال ۵۳۲ گوم گوان گایا را ضمیمه خاک خود کرده و در سال ۵۶۲ خاک ته گایا را به تصرف خود درآورد. به این ترتیب بود که شیلا مرزهای خود را تا حوزه رودخانه ناکدونگ گسترش داد.

امپراتور جین هونگ (۵۴۰–۵۷۶). یک نیروی قوی نظامی را ایجاد کرد. شیلا به بکجه کمک نمود تا گوگوریو را از قلمرو رودخانه هان (سئول) به بیرون براند و سپس کنترل همه آن منطقه استراتژیک را در سال ۵۵۳ از بکجه غصب کرده و به اتحاد ۱۲۰ ساله بکجه – شیلا خاتمه داد. همچنین پادشاه جین هونگ هوارانگ‌ها را تأسیس کرد.

 

[baran.kh]

شیلا در خلال سلطنت جین هونگ با زمین‌های کشاورزی بزرگتری که از بسط سیستم‌های آبیاری و شخم زنی با گاو به دست آمده بود، به بهروزی رسید. همچنین کشور از منابع طبیعی به مانند طلا و آهن بهره می‌برد. شیلا محصولاتی به مانند ابریشم، تولیدات چرمی، اسباب منزل، سرامیک و تسلیحات و ابزار آلات فلزی می‌ساخت که تمامی آنها توسط حوزه‌های اختصاصی دولتی سرپرستی می‌شدند.

دوران اولیه با سقوط رده اشرافی ” استخوان مقدس” خاتمه یافت. این امر با فوت ملکه جیندوک رخ داد. در قرن هفتم شیلا با سلسله چینی تانگ متحد شد. در سال ۶۶۰ و در زمان حکومت شاه موییل (۶۵۴–۶۶۱)، شیلا بکجه را تحت انقیاد خود درآورد. در سال ۶۶۸ تحت رهبری شاه مونمو (جانشین پادشاه موییل) و ژنرال کیم یوشین، شیلا بر گوگوریو در شمال خود غلبه کرد. سپس شیلا به مدت حدود یک دهه برای دفع نیروهای تانگی در منطقه که قصد ایجاد مستعمرات تانگ را در منطقه داشتند مبارزه کرد و سرانجام یک پادشاهی متحد تا پیونگ یانگ کنونی را بنیان‌گذاری نمود. بخش شمالی گوگوریو از دست رفته نیز بعدها با عنوان کشور بالهه ظاهر شد.

 

[baran.kh]

دوران میانی شیلا در سال ۷۸۰ با قتل پادشاه هی یه گونگ و منسوخ شدن خط جانشینی سلطنتی از پادشاه موییل (معمار اتحاد شیلا در شبه جزیره) به پایان راه خود رسید. سقوط هیه گونگ مرگی خونین به‌شمار می‌رفت که در نقطه اوج یک جنگ داخلی با مشارکت بیشتر خانواده‌های اشرافی رده بالای کشور به وقوع پیوست. با مرگ هیه گونگ و در خلال باقی مانده سال‌های شیلا، پادشاه به شخصی کمی قدرتمندتر از یک رئیس پوشالی بدل گشت در حالیکه خانواده‌های اشرافی قدرتمند به‌طور فزاینده ای از کنترل مرکزی خارج شدند.

 

[baran.kh]

در سال‌های اولیه، رهبری بین سه قبیله قدرتمند باک، سوک و کیم در چرخش بود. در قرن دوم میلادی، شیلا به صورت یک ناحیه متمایز در منطقه جنوب شرقی شبه جزیره کره وجود داشت. با توسعه تأثیر خود بر خانسالاران همسایه اش در اتحادیه جینهان، شیلا به عنوان قوی‌ترین منطقه شهری در یک اتحادیه بی‌قاعده در خلال قرن سوم بعد از میلاد حضور داشت.

در غرب، بکجه با تصرف اتحادیه ماهان در حول و حوش سال ۲۵۰ به صورت یک پادشاهی متمرکز درآمد. در جنوب غربی، اتحادیه گایا جایگزین اتحادیه بیون هان شد. در شمال کره، پادشاهی گوگوریو که در حدود سال ۳۷ قبل از میلاد تأسیس شده بود، آخرین فرمانداری چینی را در سال ۳۱۳ شکست داد.