روانشناسی پرخوری عصبی

[وِیان؛]

چگونه پرخوری بر سلامت و تندرستی شما تأثیر می گذارد
پس به طور حتم ، رفتار های افراطی و پاکسازی باعث بروز مشکلات جسمی می شود، مانند:

•التهاب و گلو درد یا التهاب مری ، زخم دهان ، غدد بزاقی متورم

• مینای دندان پوسیده و پوسیدگی دندان – ناشی از قرار گرفتن بیش از حد در معرض اسید معده در هنگام استفراغ مکرر عمدی

 

[وِیان؛]

• نوسان وزن – بالا و پایین رفتن

• مشکلات دستگاه گوارش – اسهال ، نفخ ، یبوست ، رفلاکس اسید ، تهوع ، درد شکم ، زخم معده

• کم آبی

• بوی بد دهان

 

[وِیان؛]

• فشار خون پایین

•عدم تعادل الکترولیت به دلیل از بین رفتن سدیم ، کلسیم ، پتاسیم و سایر مواد معدنی ، که در نهایت می تواند منجر به ضربان قلب غیر طبیعی ، حمله قلبی یا مرگ شود.

 

[وِیان؛]

همچنین ممکن است شرایط عاطفی و روانی مرتبط با پرخوری را تجربه کنید ، مانند:

• احساس گناه و شرم
• حساسیت بیش از حد در مورد تعداد کالری مصرفی
• کاهش مزمن عزت نفس و تصویر منفی از خود
• افسردگی یا اضطراب
• امتناع از دوستان و فعالیت ها

 

[وِیان؛]

از کجا می توانیم راهنمایی بگیریم و چه چیزی را می توان انتظار داشت؟
پرخوری عصبی یک وضعیت بهداشت جسمی و روانی جدی است که نیاز به تشخیص و درمان مناسب دارد. پس از تشخیص ، ممکن است ترکیبی از روان درمانی ، درمان پزشکی و مشاوره تغذیه تجویز شود.

 

[وِیان؛]

.

اگر در حال حاضر تحت نظر روانشناس یا روانپزشک نیستید ، می توانید با پزشک مراقبت های اولیه خود صحبت کنید. علائم پرخاشگری و احساساتی که با رفتارتان ارتباط دارند را توصیف کنید. ممکن است تهیه لیست از علائمی که تجربه می کنید قبل از قرار ملاقات مفید باشد. مطمئن باشید که تمام اطلاعات شخصی مربوطه ، مانند هر گونه سابقه خانوادگی در مورد اختلالات خوردن ، استرس عمده (کلی) ، تغییرات اخیر زندگی و الگو های غذایی معمولی روزانه را درج می کنید.

 

[وِیان؛]

علاوه بر معاینه فیزیکی مثلا تست هایی برای ارزیابی اینکه آیا شما از اثرات بدنی ناشی از خوردن زیاد رنج می برید یا خیر، احتمالاً پزشک در مورد عادات غذایی روزانه ، افکار و احساساتی که درباره وزن و ظاهر خود دارید از شما سؤال خواهد کرد. در گفتگو درباره احساسات ، افکار یا اطلاعات دیگری که ممکن است به نظر بی ارتباط با خوردن باشد ، دریغ نکنید. مهم است که از سلامت روانی و جسمی خود تصویر کاملی در اختیار پزشک خود قرار دهید.

 

[وِیان؛]

در صورت لزوم ، پزشک شما باید بتواند شما را به یک روانشناس یا روانپزشک معتبر ارجاع دهد. مهم است که با استفاده از کسی آموزش دیده و دارای تجربه مناسب برای درمان پرخوری به دنبال درمان خود باشید. مطمئن باشید که با رویکرد آن ها در مورد درمان پرخوری موافق هستید و برنامه درمانی پیشنهادی آنها و آنچه را که آنها به عنوان هدف اصلی برای بهبودیتان می دانند درک کرده اید. اگر از پاسخ آنها رضایت ندارید و یا احساس راحتی نمی کنید که با این شخص همکاری ، به دنبال گزینه درمانی دوم باشید.

 

[وِیان؛]

متخصصان سلامت روان که پرخوری را درمان می کنند ممکن است از روش های مختلف درمانی استفاده کنند و از ابزار های مختلفی برای کمک به شما در پیشبرد وضعیت بهبودی تان استفاده کنند. خط اول درمان معمولاً رفتار درمانی شناختی برای فرد است (CBT) ، یک گفتگوی درمانی یک به یک و نسبتاً کوتاه مدت است که می تواند به شما در درک چگونگی ارتباط افکار و احساسات منفی در مورد خود و مواد غذایی با اختلال در خوردن، کمک کند.

 

[وِیان؛]

.
درمانگر شما به شما یاد می دهد تا عادات غذایی و الگو های فکری خود را با هدف حذف یا حداقل کاهش دفعات حمله ی افراط در خوردن – پاکسازی نرمال کنید . در عین حال ، CBT ابزاری برای مقابله با استرس و کمک به خودنگری شما و الگوی تفکر منفی در مورد خودتان ، نوع بدن و وزن تان ارائه می دهد.