هوا فضا پلانیتیا

[-pariya-]

پلانیتیا

 

[-pariya-]

دشتی است
در یک حوضه برخوردی بزرگ در عطارد که به طور غیررسمی Caloris نامیده می شود و قطری در حدود 1550 کیلومتر (960 مایل) دارد . [1] این یکی از بزرگترین حوضه های ضربه ای در منظومه شمسی است .

 

[-pariya-]

"کالور" لاتین به معنای " گرما " است و این حوض به دلیل خورشید نامیده می شودتقریباً هر ثانیه که عطارد از حضیض می گذرد مستقیماً بالای سر است. این دهانه که در سال 1974 کشف شد، توسط Caloris Montes ، حلقه ای از کوه ها به ارتفاع تقریبی 2 کیلومتر (1.2 مایل) احاطه شده است.

 

[-pariya-]

Caloris بر روی تصاویر گرفته شده توسط کاوشگر Mariner 10 در سال 1974 کشف شد. نام آن توسط برایان اولری ، فضانورد و عضو تیم تصویربرداری Mariner 10 پیشنهاد شد.

 

[-pariya-]

در زمانی که کاوشگر از کنار آن عبور می‌کرد، روی ترمیناتور - خطی که نیمکره‌های روز و شب را تقسیم می‌کند - قرار داشت، و بنابراین نیمی از دهانه نمی‌توان تصویربرداری کرد.

 

[-pariya-]

بعداً، در 15 ژانویه 2008، یکی از اولین عکس هایی که توسط کاوشگر MESSENGER از این سیاره گرفته شد ، دهانه را به طور کامل نشان داد

 

[-pariya-]

قطر حوضه در ابتدا حدود 810 مایل (1300 کیلومتر) تخمین زده شد، اگرچه بر اساس تصاویر بعدی که توسط MESSENGER گرفته شد، این قطر به 960 مایل (1540 کیلومتر) افزایش یافت .

 

[-pariya-]

توسط کوههایی به ارتفاع 2 کیلومتر (1.2 مایل) احاطه شده است. در داخل دیواره های دهانه، کف دهانه توسط دشت های گدازه ای پر شده است، [.] شبیه به ماریا ماه .

 

[-pariya-]

این دشت ها توسط دریچه های انفجاری مرتبط با مواد آذرآواری روی هم قرار گرفته اند. [3] خارج از دیوارها، مواد پرتاب شده در اثر برخوردی که حوضه را ایجاد کرد، 1000 کیلومتر (620 مایل) امتداد دارد و حلقه‌های متحدالمرکز دهانه را احاطه کرده‌اند.