- Sep
- 659
- 1,150
- مدالها
- 2
نقفور خود را در مقابل او ناتوان دید، به ناچار در برابر عقب نشینی مسلمانان از منطقه پیشنهاد صلح و پرداخت خراج سالانه نمود. رشید با پیشنهاد صلح موافقت کرد و با اکتفا به آنچه به دست آورده بود به سرزمین خود برگشت
طقوش، ۱۳۸۰، ص ۱۰۷). نقفور بار دیگر جنگ را شروع و در سال ۱۹۰ هجری ۸۰۶میلادی حمله کرد. مسلمانان نتوانستند در برابرش مقاومت کنند، زیرا خلیفه درگیر حکومتهای مخالف داخلی بود. هارون الرشید، پس از سامان دادن به کارهای داخلی، حمله سنگینی را بر ضد امپراتوری روم شرقی آغاز کرد. نقفور که نتوانست از عهده سپاه اعراب برآید با صلح به شرح زیر موافقت نمود (طقوش، ۱۳۸۰، ص ۱۰۸):
١. تعهد کرد که سالانه سیصد هزار دینار خراج و جزیه بپردازد.
٢. از تجدید بنا یا ترمیم دژهایی که مسلمانان خراب کرده بودند، مثل هرقله، آنکارا، دبسه و صفصاف خودداری کنند.
٣ . رشید تعهد کرد که دژهای ذی الکلاع، صمله و سنان را خراب نکند.
پادگانهای رومیها را، که در حوزه او قرار دارند، به ایشان مسترد کند.
صلح به مدت سه سال ادامه یابد.
این واقعه که در دوران خلافت هارون الرشید روی داد، نمودار حد اعتلای قدرت و تسلط دولت عباسی است (حتی، ۱۳۴۴، ج ۱، ص ۳۸۰). دوران هارون الرشید تبلور اقتدار خلافت عباسی است. پیداست که خلیفه دریافت نابود کردن امپراتوری روم کاری است که از حدود توانایی او خارج است. ازاینرو، به تضعیف و مشغول کردن رومیها و جلوگیری از اقدام نظامی موفق آنها برضد مسلمانان بسنده کرد. همین نقفور را واداشت تا روز وفات هارون الرشید را در سوم جمادی الثانی ۱۹۳ هجری (۸۰۹ میلادی) برای رومیها روز عید اعلام کند (طقوش، ۱۳۸۰، ص ۱۰۹).
طقوش، ۱۳۸۰، ص ۱۰۷). نقفور بار دیگر جنگ را شروع و در سال ۱۹۰ هجری ۸۰۶میلادی حمله کرد. مسلمانان نتوانستند در برابرش مقاومت کنند، زیرا خلیفه درگیر حکومتهای مخالف داخلی بود. هارون الرشید، پس از سامان دادن به کارهای داخلی، حمله سنگینی را بر ضد امپراتوری روم شرقی آغاز کرد. نقفور که نتوانست از عهده سپاه اعراب برآید با صلح به شرح زیر موافقت نمود (طقوش، ۱۳۸۰، ص ۱۰۸):
١. تعهد کرد که سالانه سیصد هزار دینار خراج و جزیه بپردازد.
٢. از تجدید بنا یا ترمیم دژهایی که مسلمانان خراب کرده بودند، مثل هرقله، آنکارا، دبسه و صفصاف خودداری کنند.
٣ . رشید تعهد کرد که دژهای ذی الکلاع، صمله و سنان را خراب نکند.
پادگانهای رومیها را، که در حوزه او قرار دارند، به ایشان مسترد کند.
صلح به مدت سه سال ادامه یابد.
این واقعه که در دوران خلافت هارون الرشید روی داد، نمودار حد اعتلای قدرت و تسلط دولت عباسی است (حتی، ۱۳۴۴، ج ۱، ص ۳۸۰). دوران هارون الرشید تبلور اقتدار خلافت عباسی است. پیداست که خلیفه دریافت نابود کردن امپراتوری روم کاری است که از حدود توانایی او خارج است. ازاینرو، به تضعیف و مشغول کردن رومیها و جلوگیری از اقدام نظامی موفق آنها برضد مسلمانان بسنده کرد. همین نقفور را واداشت تا روز وفات هارون الرشید را در سوم جمادی الثانی ۱۹۳ هجری (۸۰۹ میلادی) برای رومیها روز عید اعلام کند (طقوش، ۱۳۸۰، ص ۱۰۹).