ترجمه شده پیشخدمت

[baran-83]

کتاب «پیشخدمت» با عنوان انگلیسی «The Maid» اثر نیتا پروز اولین بار سال ۲۰۲۲ منتشر شد و نیتا پروز آن را به فارسی ترجمه کرده است. این کتاب بی‌نظیر یکی از ده کتاب برتر سال Reader’s Digest، دهمین کتاب معمایی پرفروش در سایت آمازون، برترین رمان سال به انتخاب The Washington Post، بهترین کتاب معمایی سال ۲۰۲۲ به انتخاب خوانندگان سایت گودریدز و جزو پرفروش‌ترین‌های نیویورک‌تایمز است.​

 

[baran-83]

کتاب «پیشخدمت» روزهای قبل از مرگ آقای بلک را از دیدگاه اول‌شخص زنی ۲۵ ساله به نام «مولی» دنبال می‌کند. او به‌عنوان خدمتکار در یک هتل تونی در شهری ناشناس کار می‌کند که جایی در آمریکای شمالی قرار دارد. او هویت خود را از طریق شغل خود تعریف می‌کند و با پیروی از توصیه‌های مادربزرگ مرحومش، پویایی‌های اجتماعی را دنبال می‌کند.​

 

[baran-83]

مولی با شخصیت غیراجتماعی خود با بسیاری از کارکنان هتل کمی متفاوت است، زیرا به نظر می‌رسد اوتیسم دارد؛ او در خواندن حالات چهره و درک نشانه‌های اجتماعی مشکل دارد. درواقع مادربزرگش دنیا را برای او تفسیر می‌نمود و آن را در قوانین ساده‌ای تدوین می‌کرد که مولی می‌توانست بر اساس آن زندگی کند.​

 

[baran-83]

یک روز، با پیدا شدن جسد یک سرمایه‌دار ثروتمند در یکی از سوئیت‌هایی که او قرار است تمیز کند، زندگی یکنواختش به‌طورکلی زیرورو می‌شود. مولی قبل از اینکه بفهمد چه اتفاقی افتاده است، رفتار غیرمعمولش نسبت به بقیه‌ی کارکنان آنجا باعث می‌شود پلیس او را به‌عنوان مظنون اصلی خود در نظر بگیرد. اما واقعا در آن اتاق هتل چه اتفاقی افتاد؟ آیا مولی به خاطر کاری که انجام نداده دستگیر خواهد شد؟ آیا قاتل اصلی دستگیر می‌شود؟​

 

[baran-83]

کتاب «پیشخدمت» رمانی است که به دو قسمت تقسیم شده است؛ قسمت اول پر از هیجان و رمز و راز است زیرا مولی را در حال انجام کارهای ناخوشایند اجتماعی می‌بینید و نیمه‌ی دوم کتاب از جهاتی دیگر مهیج بوده زیرا مولی باید هر طور شده مشکلاتی که بدر آن قرار گرفته را حل کند.​

 

[baran-83]

در بخشی از کتاب «پیشخدمت» می‌خوانیم:​

«غلط نکنم چون با فهم حالات بقیه مشکل آخرین نفرم که به دور همی‌ها و جشن‌ها دعوت می‌شوم با اینکه عاشق هستم. ظاهراً مکالمه‌های ناجوری را شروع می‌کنم و اگر شایعه‌ها را باور کنیم، دوستی هم سن و سال خودم ندارم بخواهم منصف باشم این یکی حقیقت دارد. هیچ دوست و رفیق هم سن و سالی ندارم و ازاین‌جهت کلا تعداد انگشت‌شماری دوست با هر سنی دارم.
اما وقتی‌که هنگام کار یونیفرم را تنم می‌کنم با همه‌چیز جفت‌وجور می‌شوم بخشی از دکوراسیون هتل می‌شوم مثل کاغذدیواری سیاه‌وسفید راه‌راهی که راهرو و اتاق را مزین کرده با یونیفرم و تا زمانی که دهانم را بسته نگه دارم می‌توانم هرکسی بشوم. ممکن است در صف متهم‌های پلیس مرا ببینی و نتوانی شناسایی‌ام کنی، حتی اگر در یک روز ده بار هم از کنارم گذشته باشی.»​