آموزشی چرا می‌نویسم؟ | جرج اورول

[-pariya-]

 

[-pariya-]

از همان بچگی، شايد پنج يا شش سالگی، می‌دانستم كه وقتی بزرگ شدم بايد نويسنده شوم. از هفده تا بيست‌وچهار سالگی سعی كردم اين فكر را كنار بگذارم ولی با علم به اين كه دارم به فطرت واقعی خودم بی‌حرمتی می‌كنم و دير يا زود بايد بنشينم و كتاب بنويسم، نويسنده شدم.

 

[-pariya-]

من بچه وسطی بودم، بين ما سه نفر هر كدام پنج سال فاصله بود و من تا هشت سالگی به‌ندرت پدرم را می‌ديدم. به اين دليل و دلايل ديگر، تقريباً تنها بودم و چيزی نگذشت كه بدعنق شدم كه باعث شد در تمام طول دورۀ مدرسه مورد توجه نباشم.

 

[-pariya-]

عادت بچه‌های تنها را داشتم كه داستان می‌سازند و با یک فرد خيالی صحبت می‌كنند و آن اوايل فكر می‌كردم که تمايلات ادبی‌ام با حس انزوا و دست‌كم گرفته شدن می‌آميزد. می‌دانستم كه مهارت كلامی و نيروی رويارویی با حقايق ناخوشايند را دارم

 

[-pariya-]

و احساس می‌كردم اين چيزها نوعی دنيای خصوصی درست می‌كند كه می‌توانم از شكست‌های روزمرۀ زندگی‌ام به آن پناه ببرم. با وجود عزم راسخی كه در تمام بچگی و نوجوانی برای نوشتن داشتم، حاصل كارم شش هفت صفحه هم نشد

 

[-pariya-]

تمام اين سوابق را برای اين گفتم كه فكر نمی‌كنم بدون دانستن پيشرفت‌های اولیۀ يک نويسنده كسی بتواند انگيزه‌های او را ارزيابی كند، سوژه‌های يک نويسنده را عصری كه در آن زندگی می‌كند، تعيين می‌كند -

 

[-pariya-]

لااقل در مورد زمانه‌های پرآشوب و انقلابی مثل وضعيت كنونی ما صادق است– ولی نويسنده قبل از اين كه دست به قلم ببرد می‌بايست رفته‌رفته رفتاری عاطفی بيابد كه ديگر گريزی از آن نتواند. بی‌ترديد وظيفۀ يک نويسنده است كه طبع خود را نظم بدهد

 

[-pariya-]

و با لجبازی در مرحلۀ ناپختگی در جا نزند. ولی اگر كلاً از تأثيرهای اولیۀ خود بگريزد، كشش نويسندگی را در خود كشته است. نياز به امرار معاش به كنار، فكر می‌كنم برای نوشتن چهار انگيزۀ مهم وجود دارد،‌

 

[-pariya-]

در هر صورت برای نثر كه وجود دارد. درجات اهميت اين انگيزه‌ها در هر نويسنده متفاوت است و در زمان‌های مختلف سهم هر انگيزه در هر نويسنده مطابق اوضاع زندگی، تغيير می‌كند.

 

[-pariya-]

اين انگيزه‌ها عبارتند از:

– خودمحوری محض

در آرزوی: باهوش به نظر آمدن، موضوع صحبت ديگران بودن، بعد از مرگ در خاطره‌ها ماندن، به آدم‌های بزرگی كه در بچگی محلش نگذاشتند پشت كردن.