قد و بالای تو رعنا رو بنازم تو گل باغ تمنا را بنازم…
تو كه با عشوه گری از همه دل میبری منو شیدا میكنی چرا نمیرقصی!
تو كه با موی طلا قد و بالای بلا فتنه بر پا میكنی چرا نمیرقصی!
قد و بالای تو رعنا رو بنازم تو گل باغ تمنا رو بنازم…
چو برقصی تو فریبا ببری از دل من تاب و توانم…
چو خرامی ز تمنا فكنی برق هوس بر دل و جانم…
ز نگاهم چو گریزی تو پریزاده مگر خواب و خیالی!
چه شود گر به خرامی تو كه شیرین تر از امید وصالی…
قد و بالای تو رعنا رو بنازم تو گل باغ تمنا رو بنازم!