مطلوب {چشم‌هایش آغاز قصه بود} اثر •s.h مبینا کاربر انجمن رمان بوک•

[mobina01]

عنوان: چشم‌هایش آغاز قصه بود
دلنویس: s.h مبینا
ژانر: عاشقانه
عضو دفتر نظارت ادبی یکم
مقدمه: چشم‌هایش، آخ از آن سیاه‌چاله‌ها‌. از چشم‌هایش می‌توان کتاب نوشت، مانند بزرگ علوی. چشمانی که دل می‌ربایند، سپس به دل ربوده شده بی‌اعتنا اند.
رسمش این بود؟ «رسم عاشقی» این بود؟ ببری قرار دل را به سراغ دل نیایی؟​

 

[DLNZ]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانی
در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[mobina01]

چشم‌هایش، آخ از آن دو تیله‌ی مشکی رنگ که غوغا می‌کنند. بیخود نیست که بزرگ علوی کتابی برای "چشم‌هایش" نگاشته است. چشمانت دریای بی‌کران زیبایی‌هاست. پنجره‌ایست رو به جهان. جانم تویی، چگونه توانم از او گذشت؟

 

[mobina01]

چشم‌هایت سرآغاز کدام فلسفه است که رابطه علت و معلولی زندگانی را به‌هم ریخت؟ تکه‌های زغالی رنگ تو تنها، بهانه‌ای برای دوست داشتنت، یا بهتر بگویم برای عاشقت شدن بود. وَ اِلّا تو سراسر رنگ هستی، سراسر غوغا. سرتاسر وجودت ستودنی‌ست. چه باک از بَخیلان مادامی که تو نیز مرا می‌ستایی.

 

[mobina01]

*من برای اینکه چیزی از خود به تو بفهمانم جز چشمانم چیزی ندارم.
نگاه آرامت، نوازشم می‌کند. تو می‌توانی با چشم‌هایت نوازشم کنی و با من سخن بگویی؛ اما من فقط می‌توانم نگاهت کنم. آرام و بدون تلاطم، همچو دریاچه‌ای ساکن.

*احمد شاملو

 

[mobina01]

چشمانت را گشودی، شب در من فرود آمد!
آن دم که شب‌های پر ستاره‌ی دلبرت‌ را باز می‌کنی، چیزی در من فرو می‌ریزد؛ مانند بهمنی از کوه، اشکی از چشم و قلبی از کف. قلب از کفم می‌رود و تو تنها پلک برهم می‌زنی. عادلانه‌ است دلبرم؟

 

[mobina01]

مادامی که دو گوی جادواَت را به من دوخته‌ای تمام جهان و کائنات ساکن ایستاده‌اند و به سکوت دل‌انگیز آن دو گوش فرا داده‌اند. چیزی در آن دو گوی مشکی رنگ وجود دارد که قادر به توصیفش نیستم. در واقع هیچ‌ک.س نمی‌تواند آنها را تفسیر کند.

 

[mobina01]

همانند اکسیر سحرآمیز، شبیه به مهره مار و مثل معجزه در درون من عمل می‌کنی. عشقت را همچون اکسیری سحرآمیز می‌نوشم و جذب وجودت که گویی مهره مار دارد، می‌شوم. چه داری که من اینگونه واله و شیدایت شدم؟

 

[mobina01]

تمام داستان عاشقی‌ام، از چشم‌هایت آغاز شد. گفته بودم؟ خب باشد. یکبار که کافی نیست برای بیان جاذبه آن دو نرگس جادو. چشمانی که در وصف کلمات نمی گنجند و مرا با اراده‌ای پولادین در برابر گوهر عشق به سوی خود کشاند.

 

[mobina01]

1 . یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود
آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانت ربود
نگاهم که در نگاهت گره خورد زمان ایست کرد، قلب نتپید و زمین نچرخید. همه چیز خیلی آرام بود؛ بی هیچ غوغایی. هیاهو تمام شد، فقط من بودم و چشمان تو، فقط... .
1. افشین یداللهی