آموزشی چطور شخصیت اصلی داستان (Protagonist) خود را خلق کنیم

[شاهدخت]

در این شخصیت ها در وهله اول پیچیدگی های شخصیتی آن ها و نه دوست داشتنی بودنشان است که خواننده را مجذوب خود می کند. قهرمان های داستان باید ناقص و ناکامل باشند، دقیقاً همانطور که ضد قهرمان ها و حتی شخصیت های شرور داستان باید خصوصیات جذاب یا اغوا کننده ای نیز داشته باشند. بدترین چیزی که یک خواننده نسبت به یک شخصیت می تواند احساس کند بی تفاوتی است.

 

[شاهدخت]

نکته دیگر اینکه ارتباط یک خواننده با شخصیت اصلی داستان با شیوه ارتباط شما با شخصیت اصلی داستان در رابطه است، یعنی اینکه شما چگونه آنچه شخصیت داستان تجربه می کند را مشاهده یا با آن احساس همدردی می کنید. به عنوان یک نویسنده باید با شخصیت های خود ارتباط برقرار کنیم و امیدوار باشیم که آنها موفق شوند، حتی اگر این خود ما هستیم که زندگی آنها را دشوار می کنیم. بنابراین در نظر بگیرید که ارتباط شما با شخصیت اصلی داستان و هدف او چیست، و این را به عنوان راهنمایی برای نحوه ارتباط خواننده در نظر بگیرید.

 

[شاهدخت]

شخصیت اصلی داستان بیشترین فرصت را برای تغییر دارد.
این ادامه نکته قبلی در مورد فعال بودن شخصیت به جای انفعال اوست. شخصیت اصلی نباید در طول داستان کم و بیش ثابت بماند و به جای اینکه در موقعیتی برای تغییر خود باشد تنها شاهد تغییرات بزرگ باشد. این مطلب سؤالی را مطرح می کند: آیا شخصیت اصلی حتماً باید در طول یک رمان تغییر کند؟ خیر، هرچند باید چیزی تغییر کند، حتی اگر این چیز فقط درک خواننده از آن شخصیت باشد.

 

[شاهدخت]

اما من اعتقاد دارم که یک شخصیت باید درگیر نوعی کشمکش باشد و در تلاش برای برطرف کردن آن باشد و این به این معنی است که شخصیت فرصت تغییر دارد. شخصیتی که خواسته واضحی ندارد، هرگز نمی تواند درگیر کشمکش شود (زیرا با هیچ چیز در تضاد نیست) و شخصیتی که درگیر کشمکش نیست، هیچ فرصتی برای تغییر ندارد، زیرا هیچ کشمکشی برای حل آن وجود ندارد.

 

[شاهدخت]

گاهی اوقات ممکن است شخصیتی را به اشتباه به عنوان شخصیت اصلی داستان خود انتخاب کرده باشید. اگر شخصیتی پویا و فعال که بطور مداوم در تنش و کشمکش است در داستان شما وجود داشته باشد و شخصیت اصلی رمان بیشتر وقتش را در کنار او می گذراند، بهتر است از خود بپرسید که چرا آن شخصیت پویا و فعال شخصیت اصلی داستان شما نیست.