۱) شناخت شخصیت نوجوان: مشکل اغلب والدین آشنا نبودن با ویژگی‌های دوران نوجوانی است. به همین دلیل رفتارهای ناخوشایند نوجوان را غیرطبیعی می‌پندارند و همین امر سبب بروز عکس‌العمل‌های نادرست شده و به تیرگی روابط با نوجوان می‌انجامد.
۲) استفاده از روش تغافل: یکی از موثرترین روش‌های تربیتی در این دوره، روش تغافل یا نادیده گرفتن است یعنی باید مسایل و مشکلات نوجوان را بزرگ نشان ندهیم یا او را به لحاظ رفتارهایش دایم بازخواست نکنیم.
۳) راهنمایی به جای دستور دادن: در برخورد با مسایل نوجوان از خودش کمک بگیرید و به او نشان دهید که نخستین مسوول حل مشکل او، خودش است و باید برای حل آن اقدام کند. والدین تنها وظیفه راهنمایی دارند و باید او را از عواقب کارش باخبر کنند.
