آموزشی چگونه داستان جنایی خلق کنیم؟

[STARLET]

1-آثار نویسندگان بزرگ را بخوانید.
با غوطه ور شدن در ژانر جنایی، مهارت های جنایی نویسی خود را تقویت کنید. هر داستانی با موضوعات دلهره آور، قتل های راز الود، داستان جنایی واقعی، یا پلیسی را که می توانید بخوانید. توجه داشته باشید که هر کتاب چگونه دیدگاه‌ها، پیچش‌های داستانی، شخصیت‌های جالب، پایان های نفس گیر و حتی کلیشه‌ها را به کار می‌گیرد. بیشتر از ژانرهای دیگر، داستان جنایی به فرمول متمایل است. آنچه را که قبلاً آمده است بیاموزید تا بتوانید مسیر خود را به جلو بیابید.

 

[STARLET]

2- آنچه شما را هیجان زده می کند را بنویسید.
چیزی بنویسید که شما را هیجان زده می کند مگر اینکه مجرم یا شرور باشید، اصل قدیمی «آنچه را که می دانی بنویس» احتمالاً در اینجا کاربرد نخواهد داشت. اما به جای مطالعه پرفروش‌ها برای اینکه ببینید نویسندگان جنایی دیگر چه می‌کنند (یا نمی‌کنند)، داستان‌های جنایی را بنویسید که شما را هیجان زده می‌کند. این یک ژانر است که توسط قدرت آشکار کردن استنتاجات منطقی و هیجان تعقیب و گریز هدایت می شود. اگر شما هم مشتاق هستید تا به سمت کشف راز پنهان شده در داستان بروید، این احتمال وجود دارد که خوانندگان شما نیز در هنگام خواندن چنین حسی را تجربه کنند.

 

[STARLET]

۳ - تحقیقات خود را انجام دهید.
9نکته برای نوشتن داستان جنایی - تحقیقات خود را انجام دهید.
فرض کنید خوانندگان شما با یک داستان پلیسی خوب آشنا هستند. حتی اگر آنها فقط رویه های جرم و جنایت را در تلویزیون دیده باشند، احتمالاً با ادارات پلیس، تحقیقات کارآگاهی و صحنه های جرم آشنایی دارند. بنابراین اگر DNA، پروفایل قاتل سریالی یا هک رایانه برای رمان جنایی شما حیاتی هستند، درباره آنها مطالعه کنید. فقط مراقب باشید اطلاعات فنی بیشتر از آنچه نیاز دارید در داستان ریخته نشود.

 

[STARLET]

4- با جنایت شروع کنید.
هنگام نوشتن داستان جنایی، موتور پشت روایت، خود جنایت است. این جنایت مجموعه‌ای از وقایع را رقم می‌زند که نیاز به بررسی دارند، به انگیزه‌های غیرمنتظره اشاره می‌کنند، شخصیت‌های جالبی را آشکار می‌کنند و به سمت یک راه حل می‌روند. شما می خواهید خوانندگان خود را در همان فصل اول وارد این درام کنید. به تعبیر شرلوک هلمز، بازی باید از همان ابتدا آغاز شود.

 

[STARLET]

5- قهرمانان معیوب ایجاد کنید.
داستان های پلیسی و حتی غیر پلیسی مملو از صحنه ها و موقعیت های تلخ هستند. شخصیت اصلی شما، دستیار آن و به ویژه هر بازپرس رسمی اگر ناقص باشند یا انگیزه های متناقضی داشته باشند، داستان واقعی تر جلوه به نظر می رسد. آیا آنها جبران می کنند؟ به دنبال انتقام؟ از خود گذشتگی تا حد بی پروایی؟ یک همدلی از درون پیچیدگی ایجاد کنید.

 

[STARLET]

6- مجرمان پیچیده ایجاد کنید.

به همین ترتیب، رمان اسرارآمیز یا داستان پلیسی شما از یک پسر بد که شخصیت پیچیده ای دارد سود می برد. شاید کاری را که انجام می دهند به دلیل علاقه به این کار است. شاید دیدگاه نادرست آنها از واقعیت باعث می شود که فکر کنند به بشریت کمک می کنند. همانطور که اغلب در زندگی واقعی اتفاق می افتد، افراد بد خود را به عنوان افراد خوب در داستان خود می بینند.

 

[STARLET]

7- به قربانیان احترام بگذارید.
هنگام نوشتن داستان‌های پلیسی می‌توان به راحتی درگیر پیشبرد روایت شد، اما مهم است که به یاد داشته باشید که اجساد مرده فقط ابزارهایی برای پیشبرد رو به جلو داستان نیستند. می توانید با بررسی تاثیر خشونت بر بازماندگان و افرادی که آن را تجربه کرده اند، واقع گرایی، تاثیر عاطفی، و انگیزه برای عدالت را در داستان های کارآگاهی خود افزایش دهید.

 

[STARLET]

8- مکان را به یک شخصیت تبدیل کنید.
مکان را به یک شخصیت تبدیل کنید.
چه رمان جنایی شما در شهر بزرگی مانند نیویورک و چه در یک شهر کوچک اتفاق بیفتد، به فضایی که محیط ایجاد می کند تکیه کنید. آیا یک شن قابل لمس یا یک سکوت وهم آلود وجود دارد؟ آیا این محیط با ایده هایی که خوانندگان از قبل در مورد یک انجمن مخفی خلافکاری که در زیر پوسته شهر وجود دارد همخوانی دارد؟ یا آیا این مکان به خصوص برای جنایت شما دردسرساز است؟ نویسندگان معمایی برای چندین دهه از چنین مضامینی استفاده می کردند.

 

[STARLET]

8- مکان را به یک شخصیت تبدیل کنید.
مکان را به یک شخصیت تبدیل کنید.
چه رمان جنایی شما در شهر بزرگی مانند نیویورک و چه در یک شهر کوچک اتفاق بیفتد، به فضایی که محیط ایجاد می کند تکیه کنید. آیا یک شن قابل لمس یا یک سکوت وهم آلود وجود دارد؟ آیا این محیط با ایده هایی که خوانندگان از قبل در مورد یک انجمن مخفی خلافکاری که در زیر پوسته شهر وجود دارد همخوانی دارد؟ یا آیا این مکان به خصوص برای جنایت شما دردسرساز است؟ نویسندگان معمایی برای چندین دهه از چنین مضامینی استفاده می کردند.

 

[STARLET]

9- مخاطبان خود را وادار به حدس زدن کنید.


افراط در پیچش‌های داستانی وسوسه‌انگیز است. بسیاری از نویسندگان داستان‌های پلیسی، روایت را پیچیده می کنند که دیگر باورپذیر نیستند و مجبور می شوند به یک امداد غیبی روی آورند، تا روند داستان را تغییر دهند. به جای این کار ها شما باید پایان های نفس گیری را به طور طبیعی بسازید که کنار گذاشتن کتابتان برای آنها سخت شود. شاه ماهی قرمز را رها کنید تا به سوء ظن مخاطبان خود سوق دهید. اگر توضیح جنایت یا هویت مجرم نامشخص است، دست به کاوشگری بزنید، با حقایق، شواهد و انگیزه ها بازی کنید.