آموزشی چگونه نویسنده شویم

[Puyannnn]

یکی از موانعی که در مقابل نویسندگان تازه‌کار وجود دارد، ترس از نوشتن و انتشار نوشته‌هاست. نویسندگان زیادی در تاریخ وجود داشته‌اند که شاید بهترین متن‌ها را می‌نوشته‌اند ولی به دلیل ترس از انتشار آن‌ها همواره گمنام باقی ماندند و نوشته‌های زیبایشان هرگز فرصت خوانده شدن توسط دیگران را پیدا نکرد.

 

[Puyannnn]

تأثیر ترس بر خلاقیت
خلاقیت یکی از پایه‌ها و اصول مهم نویسندگی است که بدون آن نویسندگی معنی نخواهد داشت. چون همین خلاقیت است که موتور محرکه نویسندگی است و بهترین متن‌ها را به وجود می‌آورد.

لازمه شکوفایی خلاقیت و رسیدن به نقطه اوج، داشتن شجاعت است و ترس دشمن اصلی آن است.

خلاقیت چون موجودی ضعیف و نحیف است که وقتی می‌خواهد از لانه‌اش بیرون بیاید، در صورت مواجهه با ترس، با شتاب به درون پناهگاه خود خواهد خزید. پس تا می‌توانید به این موجود ضعیف و کوچک حس امنیت بدهید تا بهترین نتایج و دستاوردها را برای شما به ارمغان بیاورد.

 

[Puyannnn]

غلبه بر ترس لازمه پیشگامی در جامعه
ترس و نداشتن شجاعت در خلاقیت و نویسندگی موضوعی فراگیر است که بسیاری از افراد توان غلبه بر آن را ندارند و تسلیم آن می‌شوند. درنهایت کسانی به موفقیت‌های بزرگ می‌رسند که بتوانند بر این ترس‌ها غلبه کنند که در آن صورت جزو پیشگامان جامعه خود خواهند بود.

توجیه ترس بدتر از ترس
درصورتی‌که در مقام دفاع از ترس خود و آوردن دلیل برای آن برآیید، باعث خواهید شد تا این ترس‌ها همچنان در وجود شما باقی بمانند و حذف آن‌ها از فکر و روحتان هرروز سخت‌تر و دشوارتر شود.

بنابراین سعی کنید تا به ‌جای آوردن دلیل و برهان و توجیه برای ترس‌هایتان با آن‌ها مقابله کنید و به آن‌ها اجازه ابراز وجود ندهید.

 

[Puyannnn]

مرز بین شجاعت و نترسی
همیشه باید به مرز باریک بین شجاعت و نترس بودن توجه کرد.

شجاعت یعنی اینکه بتوانیم کارهای بزرگ انجام دهیم و از انتشار نوشته‌های خوب خودمان ترس و واهمه‌ای به خود راه ندهیم ولی نترس بودن یعنی اینکه درک درستی از کار درست و غلط نداشته باشیم و هر آنچه را که می‌نویسیم بلافاصله و بدون تعلل و قبل از هرگونه بازنویسی و اصلاحی در معرض دید عموم قرار دهیم. البته این توصیه نباید به کمال‌گرایی منجر شود.

درواقع شجاعت یک کار کاملاً عاقلانه و بالغانه است ولی نترس بودن کاری غیرعقلانی است که بیشتر به دلیل نداشتن درک درست از اوضاع اتفاق می‌افتد.

 

[Puyannnn]

روش‌های غلبه بر ترس از نوشتن
عدم توجیه ترس
اولین راه غلبه بر ترس از نویسندگی، عدم توجیه و مقابله مستقیم با آن است. هر میزان انرژی که برای توجیه و دفاع از ترس‌هایمان صرف کنیم، درواقع در حال دشوار کردن کار خودمان و پیچیده‌تر کردن شرایط هستیم.

نوشتن
مهم‌ترین و مؤثرترین روش غلبه بر ترس از نوشتن، همان نوشتن است. تا می‌توانید بنویسید.

سعی کنید از ترس‌هایتان بنویسید. نوشتن از ترس‌ها و چیزهایی که باعث به وجود آمدن ترس در وجود شما می‌شوند نیز می‌تواند ابزاری برای تسلط بیشتر بر آن‌ها و درنهایت غلبه بر آن‌ها باشد.

سعی کنید بنویسید و منتشر کنید که این کار به‌مرور باعث از بین رفتن ترس‌هایتان خواهد شد.

 

[Puyannnn]

کمال‌گرا نبودن
یکی از عوامل اصلی ترس از نوشتن و انتشار آن‌ها، کمال‌گرایی است. کمال‌گرایی دشمن خلاقیت است. تا می‌توانید بر کمال‌گرایی خودتان غلبه کنید که اگر این کار را به‌درستی انجام ندهید شاید در راه نویسندگی نتوانید بر بسیاری از مشکلات دیگر غلبه کنید.

یک روش مؤثر برای غلبه بر این مشکل داشتن یک دوست و همراه صمیمی است که اولین خواننده آثار و نوشته‌هایتان باشد. در این صورت راحت‌تر خواهید توانست بر کمال‌گرایی خودتان غلبه کرده و آن‌ها را منتشر کنید.

پیش‌داوری نکردن
پیش‌داوری عامل مهم دیگری در به وجود آمدن ترس و خودداری از انتشار نوشته‌هاست. سعی کنید به‌هیچ‌وجه در مورد نوشته‌ها و آثار و کارهای خودتان پیش‌داوری و قضاوت نکنید.

آثار خلاقانه بسیاری در طول تاریخ وجود داشته‌اند که در ابتدا از نظر نویسندگانشان بدترین آثار تشخیص داده شده بودند ولی بعد از انتشار آن‌ها استقبال بی‌نظیری توسط مخاطبان صورت گرفت و این آثار در تاریخ ماندگار شدند.

سخن گفتن با دیگران
سعی کنید در مورد آثار و نوشته‌هایتان و همچنین در مورد ترس‌هایتان با دوستان نزدیک و صمیمی‌تان گفتگو کنید.

کسانی که برای این کار انتخاب می‌کنید بسیار مهم و تعیین‌کننده هستند و درصورتی‌که فرد مناسبی برای این کار در نظر نگیرید، اوضاع بدتر خواهد شد.

بنابراین انتخاب فردی که همواره همراه و مشوق شما و آثارتان بوده‌اند، می‌تواند تأثیر زیادی در پیدا کردن شجاعت و از بین بردن ترس‌هایتان داشته باشد.

 

[DEVL]

با اینکه این روزها قوانین نگارشی مانند گذشته سخت نیستند؛ اما رعایت یک سری نکات ساده از طرف افراد حرفه‌ای باعث می‌شود نوشته‌هایشان از سایرین متمایز شود.


این روزها شاید نوشتن نامه کمتر شده باشد؛ اما اغلب درخواست‌ها به‌صورت کتبی و توسط ایمیل ارائه می‌شوند. به‌عنوان مثال صحبت کردن با اساتید در مورد پروژه‌ها و ارسال درخواست شغلی، با نوشتن یک یا چند جمله همراه است و به همین دلیل رعایت نکات نگارشی بسیار اهمیت دارد و حتی می‌تواند سرنوشت افراد تازه‌کار را تحت تأثیر قرار دهد. با گسترش پیدا کردن شبکه‌های اجتماعی این باور برای عده‌ای جا افتاده است که رعایت کردن املای کلمات و اصول نگارشی دیگر اهمیتی ندارد. شاید این طرز تفکر برای برقراری ارتباط با دوستان اشکالی نداشته باشد؛ اما برای نگارش درخواست‌های رسمی هنوز مهم است. درواقع می‌توان این‌طور نتیجه‌گیری کرد که شیوه‌ی نگارش هر فرد میزان حرفه‌ای بودن او را نشان می‌دهد. کسی که شیوه‌ی نگارشی خوبی ندارد، لزوما بی‌سواد یا غیر حرفه‌ای نیست؛ اما این موضوع ناخودآگاه روی برداشت انسان‌ها از اشخاصی که نمی‌شناسند تأثیر می‌گذارد و مطمئنا هیچ شخصی دوست ندارد با چنین فردی وارد مذاکره شود.

 

[DEVL]

همه چیز نسبت به گذشته تغییر کرده است و نحوه‌ی نوشتن نیز این قاعده مستثنا نیست؛ اما فراموش نکنید که مردم شما را با کلماتی که استفاده می‌کنید ارزیابی می‌کنند. مخصوصا زمانی که شناخت درستی از طرف مقابل نداشته باشند. البته این به این معنا نیست که شیوه‌ی نگارش خود را به‌طور کامل تغییر دهید یا درخواست‌های خود را با متن سنگین و رسمی ارسال کنید؛ بلکه کافی است به یک سری اصول اولیه و ساده بیشتر اهمیت دهید. در ادامه‌ی این مقاله‌ی زومیت به بررسی تعدادی از این نکات ساده می‌پردازیم.

 

[DEVL]

۱_ شفافیت را هدف قرار دهید
پیش از هر چیزی باید منظور خود را به‌طور واضح، شفاف، مختصر و حرفه‌ای بیان کنید. در نگارش یک متن نیازی به در نظر گرفتن حرکات دست و صورت که معمولا در مکالمات رودررو رعایت می‌شوند نیست. بنابراین نویسنده‌ی متن باید تمام تمرکز خود را روی شفافیت متنی که می‌نویسد بگذارد و ایده‌ی خود را به‌طور واضح بیان کند تا خواننده برداشت دیگری نداشته باشد. رایج‌ترین اشتباهاتی که باعث نامفهومی متن می‌شوند عبارت‌اند از:

 

[DEVL]

ترکیب کردن جمله‌ها: سعی کنید در هر جمله یک موضوع را مطرح کنید و بعد از پایان جمله سراغ موضوع بعدی بروید.

طول جمله‌ها: این روزها کسی حوصله‌ی خواندن متن‌های طولانی را ندارد؛ بنابراین بهتر است جملات کوتاه و مختصر باشند.

زیاده روی کردن: زیاده‌روی کردن در هر چیزی خوب نیست. گاهی اوقات برخی علائم نگارشی برای بیان منظور خاصی به کار می‌روند و زیاده‌روی در استفاده از آن‌ها ممکن است متن را نامفهوم کند.