آموزشی چگونه نویسنده شویم

[نهال رادان]

اکثر افراد چرک‌نویس اول را می‌نویسند و انتظار دارند کامل باشد، اما هرگز چنین نیست. نوشتۀ کامل معمولاً حاصل رشته‌ای از بازبینی‌ها و اصلاحات است.

 

[نهال رادان]

🖌|• زمانی به پاراگراف بعد برو که:

• ایده‌ی جدیدی معرفی شده.
• اتفاق جدیدی می‌افته.
• موقعیت تغییر می‌کنه.
• زمان زیادی عقب یا جلو می‌ره.
• «دوربین» داستان حرکت می‌کنه.
• شخصیت جدیدی معرفی می‌شه.
• شخصیت دیگه‌ای داره صحبت می‌کنه.

💠 لازم نیست در تک‌تک این موقعیت‌ها پاراگراف تغییر کنه.
💠 می‌تونید با خلاقیت خودتون به روش‌های دیگه پاراگراف‌بندی کنید‌.

 

[نهال رادان]

📘- بنا به گفتۀ رمان‌نویسی به نام فای وِلدون، تنها چیزی که نویسنده احتیاج دارد قلم، کاغذ، گوشه‌ای خلوت و ارادۀ نوشتن است.
●●●
📗- نویسنده‌ها کارشان نوشتن است! حرفِ نوشتن را نزن، فکرش را نکن، خوابش را نبین، دربارۀ کتاب بی‌نظیری که روزی می‌نویسی حرف نزن‌؛ فقط خفه‌خون بگیر و بنویس!
●●●
📒- سعی کنید وقت پیدا کنید. آن را برای خودتان بتراشید، ولو اینکه فکر کنید نمی‌توانید، زیرا نوشتن برای شما بسیار مهم است. چون هر روز نوشتن تنها راه پیشرفت در زمینهٔ کسب مهارت‌های نویسندگی خلاق است.
●●●
📕- اگر اراده کنید، می‌توانید بنویسید. ترس است که مانع نوشتن بیشتر افراد می‌شود، نه فقدان استعداد.

- کتاب «همه‌چیز درباره نویسندگی خلاق»

 

[نهال رادان]

✴️ برای وقتی که نوشتن سراغ نویسنده نمی آید.

🔹اول یک تم می نویسیم مثل: "عشق"

🔸از این یک کلمه جمله ی زیر نوشته شد.

"عشق می تواند دختر بزرگ را مادر بچه ها کند..."

🔴 تم چیست؟ تم یک کلمه است که نویسنده می تواند آن را تبدیل به جمله کند...

🟠 همیشه درونمایه داستان مساوی است با تم و باور داستان.
🟣 تم ها همیشه شبیه ضرب المثل های ما و زبانزدهای ما هستند.
🟢 هر ضرب المثل یک تم یا درونمایه داستان است.

🔺مثال: بادمجان بم آفت ندارد.
از این ضرب المثل
این جمله نوشته شد👇

خودم را به دکتر نشان دادم، این سی*ن*ه ام از آن یکی خیلی بزرگتر شده است.
صدای رادیو را بلند می کنم. همه اش سیاست است و‌ پول بازی.

صدای موج می آید توی ذهنم، چمدان می بندم. من به سبک بالی یک پرنده ام. مثل نوزادی که تازه به دنیا آمده.
سرطان، دشمن نشسته توی خونم را می بینم. روبوسی می کنم با او.

دیروز دکتر می گفت، انگار حالت بهتر شده. شیمی درمانی بماند برای یک ماه دیگر. برو سفر باید بادی به کله ات بخورد!


🔺در تصحیح جمله بالا این متن یا طرح بدون ویرایش نوشته شد👇👇👇

 

[نهال رادان]

امروز باید حتما خودم را به دکتر نشان بدهم.
دکتر یک پیرمرد است.
اما بالاخره مرد است. سرخ می شوم و ادامه نمی دهم.
اما باید بروم پیشش. می گویند یک نگاه بیندازد می فهمد.
اول گفتم هیچی نیست. اما دلشوره افتاد به دلم.
شاید زندگی را واقعا دوست دارم. نمیدانم اما رفتم جلوی آینه. نشان به این نشان که این سی*ن*ه از آن یکی خیلی بزرگتر شده و اگر شبیه مادرم هستم، پس لابد سرطان بد است.

رادیو دیگر موسیقی را قطع کرده. دو نفر صدایشان پریده به هم، فحش می دهند.
پیچ رادیو را می بندم.
_ گور بابای این حرفا. چقدر از سیاست حرف می زنین!

سکوت می کنم. پنج دقیقه. نه سخت تر شد. دوباره رادیو را باز می کنم.
آن دو نفر رفته اند.
یک آهنگ شمالی شاد پخش می کند و بشکن می زنم. می روم سفر.
اخرین بار کی با هم رفتیم؟
باید بادی هم به کله م بخورد!


🟡 نتیجه اینکه:

✔️نویسنده اول یک تم دارد.
✔️بعد با کمک جملات تکست نویسی می شود.
✔️با کمک گرفتن از تم و تکست می شود طرح کلی داستان را رقم زد.

🟥 نکته:
در نوشتن اولیه نیازی به تصحیح افعال نیست. اول بنویسید و بعد از روی آن چند بار بخوانید و در مرحله بعدی ویرایش کنید.

 

[نهال رادان]

1⃣ نوشتن در یک سطحی فقط سرگرمی و یا یک جاه طلبی شخصی و یا خوانده شدن به عنوان یک نویسنده است. مثل اینکه ما می خواهیم بازیگر شویم یا سینما گر، دوست داریم به این اسم ما را بشناسند. معمولا این صعود را برای آدم دارد که ممتاز شود به خصوص افرادی که خیلی سخت درک می شوند. نویسنده شدن باعث یک تشخص فردی لااقل برای خودشان و کسانی که علایق آنها را می شناسند خواهد شد.
2⃣ در سطح بالاتری چون دوره ی آکادمیکی که در کشورهایی مثل آلمان است معمولا می گویند نویسنده سوای کتابهایش ده سال باید مداوم بنویسد که بعنوان نویسنده شناخته شود. ما داریم یک راه میانبری ایجاد می کنیم و البته این راه میانبر یک مقدار همراه با فشار به نویسنده است. چون تراکم و برگزاری کلاسها تمرینات و عوض کردن زبان غریزی و خام نویسنده که بیشتر شفاهی است به یک ادبیاتی که با کلاس ملی و شاید کلاس ترجمه های جهانی همخوان باشد، یک مقدار فشار می آورد. این فشار را چرا می خواهیم تحمل کنیم؟ بخاطر اینکه نویسنده شدن در این مرحله به عنوان یک روشنفکر و به عنوان یک آدمی است که بالاتر از سطح عموم می تواند مسائل را اول درک کند و بعد توضیح دهد. چون دردها معمولا مجموعه ای متراکم از چیزهایی هستند که ما علت شان را نمی دانیم و نویسنده سعی می کند یک پزشک اجتماعی باشد. یک کسی باشد که در مقام تشخیص، چون بسیار حساس است، جلوتر هم از نظر زمانی و هم از نظر فهم و عمق مسائل جهان قدم بزند و اگر کسی می خواهد در جهان مطرح شود می تواند یک نویسنده ی ایرانی باشد که در جهان مطرح شود.

 

[نهال رادان]

3⃣ یک مرحله دیگر است که جزء فواید نوشتن است، در تاتر هم هست، جاهای دیگر هم هست بحث برون ریزی افراد است. معمولا افراد با نوشتن آرام می شوند. چون حرف هایی می زنند که آن "من" اصلی کتمان شده ی آنها قادر به گفتن آن در قالب روابط زودگذر نیست و در قالب کتاب، نوشته مقاله، نمایشنامه و فیلمنامه می توانند بدون آنکه این بار را خودشان بکشند توسط راوی این کار را انجام دهند.

4⃣ اما سطح بالاتر و عالی نویسندگی مرحله ی نجات بخشی است. نویسنده یک راه نجاتی در بن بست ها ایجاد می کند و آینده را رقم می زند. نویسنده با تخیلش تفکر می کند و شکل غم انگیز دنیا را سعی می کند دست توش ببرد و واقعیت را به نفع حقیقت عوض می کند.

 

[نهال رادان]

📝داستان معمولا از مضمون‌های مختلفی استفاده می کند. این مضمون‌ها بعضی ها اشاره به یک داستان خارج از فرم داستان دارد و بعضی وقتها این داستان دستمایه و موضوع داستان هست.
🛑نکته مهم:
چطور می شود ایده های مختلفی را توی داستان بهم اضافه کرد و چطور می توانیم ربط ها را پیدا کنیم و چطور می توانیم ربط ها را طوری بنویسیم که به چشم بیایند اما نقطه ی توقف داستان نشوند.

 

[نهال رادان]

دو واژه را انتخاب کردیم.
دو واژه نامانوس یا دو واژه جدید یا دو واژه که دارای تاریخچه باشند.
این تاریخچه معنایی ممکن است در یک فن یا هنر یا علم باشد.
معنا و مفهومشان را جستجو کردیم.

این دو واژه را بطور ضمنی و مفهومی در داستان استفاده کردیم.

☪معنای« مجادله » در یک ماجرای داستانی اما این مجادله با کنش های درونی و روانشناختی همراه است و باعث لایه دار شدن داستان می شود و عمق بخشیدن به رفتار شخصیت

 

[نهال رادان]

✴️تناسخ: معنا و مفهوم این واژه نیز برای پرداخت دو شخصیت استفاده می شود که همپوشانی رفتاری و ظاهری ایجاد می کند.
🛑نتیجه:
این تکنیک با رویکرد بهره گیری از مفاهیم عمیق واژه ها برای ماجرا سازی و پرداخت عناصر داستانی است.