آموزشی چگونه یک رمان جنایی بنویسیم:9نکته برای نوشتن داستان جنایی

[آرشیت]

5- قهرمانان معیوب ایجاد کنید.
داستان های پلیسی و حتی غیر پلیسی مملو از صحنه ها و موقعیت های تلخ هستند. شخصیت اصلی شما، دستیار آن و به ویژه هر بازپرس رسمی اگر ناقص باشند یا انگیزه های متناقضی داشته باشند،

 

[آرشیت]

داستان واقعی تر جلوه به نظر می رسد. آیا آنها جبران می کنند؟ به دنبال انتقام؟ از خود گذشتگی تا حد بی پروایی؟ یک همدلی از درون پیچیدگی ایجاد کنید.

 

[آرشیت]

6- مجرمان پیچیده ایجاد کنید.

به همین ترتیب، رمان اسرارآمیز یا داستان پلیسی شما از یک پسر بد که شخصیت پیچیده ای دارد سود می برد. شاید کاری را که انجام می دهند به دلیل علاقه به این کار است.

 

[آرشیت]

شاید دیدگاه نادرست آنها از واقعیت باعث می شود که فکر کنند به بشریت کمک می کنند. همانطور که اغلب در زندگی واقعی اتفاق می افتد، افراد بد خود را به عنوان افراد خوب در داستان خود می بینند.

 

[آرشیت]

7- به قربانیان احترام بگذارید.
هنگام نوشتن داستان‌های پلیسی می‌توان به راحتی درگیر پیشبرد روایت شد، اما مهم است که به یاد داشته باشید که اجساد مرده فقط ابزارهایی برای پیشبرد رو به جلو داستان نیستند.

 

[آرشیت]

می توانید با بررسی تاثیر خشونت بر بازماندگان و افرادی که آن را تجربه کرده اند، واقع گرایی، تاثیر عاطفی، و انگیزه برای عدالت را در داستان های کارآگاهی خود افزایش دهید.

 

[آرشیت]

8- مکان را به یک شخصیت تبدیل کنید.

چه رمان جنایی شما در شهر بزرگی مانند نیویورک و چه در یک شهر کوچک اتفاق بیفتد، به فضایی که محیط ایجاد می کند تکیه کنید. آیا یک شن قابل لمس یا یک سکوت وهم آلود وجود دارد؟

 

[آرشیت]

آیا این محیط با ایده هایی که خوانندگان از قبل در مورد یک انجمن مخفی خلافکاری که در زیر پوسته شهر وجود دارد همخوانی دارد؟ یا آیا این مکان به خصوص برای جنایت شما دردسرساز است؟ نویسندگان معمایی برای چندین دهه از چنین مضامینی استفاده می کردند.

 

[آرشیت]

9- مخاطبان خود را وادار به حدس زدن کنید.


افراط در پیچش‌های داستانی وسوسه‌انگیز است. بسیاری از نویسندگان داستان‌های پلیسی، روایت را پیچیده می کنند که دیگر باورپذیر نیستند و مجبور می شوند به یک امداد غیبی روی آورند، تا روند داستان را تغییر دهند.

 

[آرشیت]

به جای این کار ها شما باید پایان های نفس گیری را به طور طبیعی بسازید که کنار گذاشتن کتابتان برای آنها سخت شود. شاه ماهی قرمز را رها کنید تا به سوء ظن مخاطبان خود سوق دهید.