آموزشی چگونگی علاقه‌مند کردن مخاطبین به شخصیت‌های منفی

[Tara Motlagh]

در شرایطی که کاراکتر نقص‌های متعددی دارد، نویسنده تلاش می‌کند تا این نقص‌ها را با ویژگی‌های مثبت یا معمولی‌تر به تعادل برساند. برای مثال، شخصیت ممکن است خودشیفته و تندخو جلوه کند، اما دلیلش شاید احساس ناامنی و بی‌اعتمادی باشد که او به دلیلی مشخص (که می‌توان آن را در پیشینه برای مخاطبین به تصویر کشید) در خود احساس می‌کند.

 

[Tara Motlagh]

«اولین باری که او را دیدم در «پرایتوس» بود. قصدم از رفتن به این بندر، رساندن خود به «کِرت» با کشتی بود. تازه هوا روشن شده بود و باران می‌بارید. وزش شدید باد، قطرات باران را به طرف کافه‌ی کوچکی که درهای شیشه‌ای آن بسته بود، سوق می‌داد. فضای کافه را بوی دمنوش «سلوی» فرا گرفته بود و به دلیل سرد بودن هوای خارج، شیشه‌های درِ ورودی، تحت‌تأثیر تنفس مشتری‌های کافه، تارومات شده بود.

 

[Tara Motlagh]

پنج شش نفر از دریانوردان که شب را در کافه سپری کرده بودند، حالا پیچیده در پوستین‌های چسبان قهوه‌ای رنگ خود، در حال نوشیدن قهوه یا «سلوی»، از پشت شیشه‌های بخار گرفته درِ ورودی کافه، دریا را نظاره می‌کردند. ماهی‌ها که از تلاطم اضطراب‌آور امواج، در عمق دریا پناه گرفته بودند، در انتظار فرصتی برای بازگشت آرامش هوا بودند. ماهیگیرها نیز در کافه منتظر پایان یافتن کولاک بودند؛ به امید آن‌که ماهی‌ها با خاطری آسوده به دنبال طعمه‌ای از اعماق دریا بالا آمده و به سطح آب بیایند.»
—از کتاب «زوربای یونانی» اثر «نیکوس کازانتزاکیس»

 

[Tara Motlagh]

نشان دادن آسیب‌پذیری کاراکتر

اهمیت قائل شدن برای افراد آسیب‌پذیر، در سرشت انسان ها است. بسیاری از ما با انسان هایی که متحمل رنج یا آسیب شده اند، ابراز همدردی می کنیم. این آسیب‌پذیری هم ممکن است فیزیکی و جسمی باشد و هم در قالب سختی ها و مشکلات عاطفی خود را نشان دهد. آسیب‌پذیری همچنین با پیشینه‌ی کاراکتر در ارتباط است، و همین‌طور با رفتارهای او در سراسر داستان، و سرانجام، با هدف نهایی.

 

[Tara Motlagh]

داشتن هدف‌های مشخص و باارزش

اندکی در مورد هدف ها صحبت کردیم، اما خلق هدفی کلی برای کاراکتر (یا چندین هدف در طول مسیر)، راهی عالی برای تشویق مخاطبین به حمایت از او و جلب علاقه‌مندی آن ها است. با این حال، توجه به این نکته مهم است که انگیزه های کاراکترها حتی اگر چندان قابل همذات‌پنداری به نظر نرسند، باید به شکل آشکار و دقیق برای مخاطبین به تصویر کشیده شوند.

 

[Tara Motlagh]

«این مسافر همچنین از وضع بهداشت حومه‌ی شهر و نام بیماری هایی که در آن نواحی شیوع داشت، می پرسید و می خواست بداند آیا مرض مسری و مهلکی مثل وبا و آبله و امثال آن در میان اهالی دیده می شود یا نه. از دقت و توجهی که در پرسش از این مسائل به کار می برد، معلوم می شد که منظورش تنها ارضای حس کنجکاویِ معمول نیست.

 

[Tara Motlagh]

در شیوه‌ی گفتار این مسافر نیز وقار خاصی مشاهده می شد و گهگاه صدای مضحک و عجیبی همانند صدای شیپور از بینی بیرون می داد. این کار علاوه بر نمایان کردن وقارِ طبیعی کلامِ او، سبب برانگیختن حس احترامِ پیشخدمت هم می شد. چنان که هر بار که پیشخدمت این صدا را می شنید، دستی به موهای سرش می کشید، مؤدب‌تر می ایستاد و سر را برای تعظیم خم می کرد و می پرسید: «آیا ارباب به چیز دیگری نیاز ندارد؟»»—از کتاب «نفوس مرده» اثر «نیکلای گوگول»

 

[Tara Motlagh]

استفاده مناسب از «آرک شخصیت»

نویسنده در سراسر داستان می تواند مسیر رشد کاراکترها را به نمایش بگذارد. این نکته فقط در مورد پروتاگونیست صدق نمی کند—حتی شخصیت های شرور نیز می توانند احساسی مشخص نسبت به رفتارهای خود داشته، یا حداقل از تأثیرات و پیامدهای آن آگاه باشند.

 

[Tara Motlagh]

شخصیت های شرورِ برجسته همچنین، جنبه هایی مثبت در وجود خود دارند، به همراه منطق و دلایلی آشکار برای افکار و رفتار شرورانه‌ی خود. استفاده مناسب از «آرک شخصیت» باعث می شود مخاطبین به مسیر رشد کاراکترها (تغییرات صورت گرفته در آن ها، و درس هایی که آموخته‌اند) اهمیت بدهند.

 

[Tara Motlagh]

خلق نقص‌های باورپذیر

هیچ‌ک.س در زندگی واقعی، کامل و بی نقص نیست. این نکته در دنیای داستان ها نیز صدق می کند. حتی اگر به نظر می رسد یک کاراکتر در ظاهر همه چیز دارد، می توان نقص های او را در زیر سطح رویدادها به تصویر کشید. حتی شاید بهتر باشد که نویسنده، کاراکتر را از نقص ها و ضعف هایش آگاه کند. ما به عنوان مخاطب با این کاستی ها ارتباط برقرار می کنیم چون همگی نقص های مختص به خودمان را داریم.