ژانرهای استاندارد تالار کتاب:
عاشقانه:
این ژانر تمرکز زیادی بر بیان احساس علاقه‌ی شدید میان افراد، خصوصا با جنسیت مخالف، و نتایج و آثار آن بر زندگی اشخاص مهم رمان دارد.
***
اجتماعی:
این ژانر تمرکز زیادی بر بیان معضل‌های اجتماعی جامعه و تاثیر آن‌ها بر مردم و واکنش مردم جامعه به آن معضل‌ها را به طرزی آموزشی و بیدار کننده دارد.
***
طنز:
این ژانر به بیان مسائلی انتقادی در لفافه و با بیانی خنده آور و البته توصیف‌های اغراقی خنده آور و دیالوگ‌های طنز آلود می‌پردازد.
***
جنایی:
این ژانر که با قتل، مبارزه (اغلب پلیس با خلافکار) و هر گونه جرم و جنایت سر و کار دارد خود شامل سه ژانر زیر مجموعه به نام‌های پلیسی، مافیایی و معمایی می‌شود که به این سه مورد اشاره خواهد شد.
***
پلیسی:
در این ژانر پلیس‌ها قهرمانان و شخصیت‌های اصلی مثبت داستان هستند که هدف نویسنده نشان دادن تلاش و پیروزی‌های آنان است. در این ژانر مخاطب با پلیس ارتباط بیشتر و بهتری برقرار می‌کند.
***
مافیایی:
در این ژانر باندهای مافیایی خلافکار قهرمانان و شخصیت‌های اصلی داستان هستند که هدف نویسنده خوب جلوه دادن آن‌ها، تلاش‌های هوشمندانه‌ی آنان و پیروزی‌هایشان است. در این ژانر مخاطب با باند مافیایی ارتباط بیشتر و بهتری برقرار می‌کند.
***
معمایی:
در این ژانر که با کنجکاو کردن ذهن خواننده با نوشتن دیالوگ‌های چند پهلو و گنگ و البته وقایع غیر منتظره که به طرز عجیبی به هم ربط یافته و در ذهن خواننده همچون پازل شکل می‌گیرند، جنگ بین خوبی و بدی و به عبارتی جنگ هوشمندانه میان پلیس و خلافکار مطرح است که هر کدام ممکن است بنا به میل نویسنده پیروز شوند.
***
ترسناک:
این ژانر از سری وقایعی که حس هیجان منفی از جنس ترس را در خواننده ایجاد کرده و رشد می‌دهند تشکیل می‌شود. در این ژانر که غالباً ترکیب خوبی با ژانر تخیلی است، برای ترساندن مخاطب از وقایع، موجودات و مکان‌هایی با توصیف و فضاسازی کافی و البته دیالوگ نویسی مناسب استفاده می‌شود.
***
درام:
این ژانر که ابتدا تنها برای نمایشنامه‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت، بعدها برای رمان‌ها هم مورد استفاده قرار گرفت. در این ژانر وقایع غم انگیز و گاهاً کمی شادی آور زندگی در خواننده حس غم خوشایندی را ایجاد می‌کنند و ارتباط نویسنده با خواننده از طریق بیان عواطف غم آلود روزمره‌ی بشر صورت می‌گیرد.
***
تراژدی:
این ژانر نیز همانند درام از نمایشنامه به رمان رسیده است. این ژانر میزان غمی که به نمایش می‌گذارد بسیار بیشتر از ژانر درام بوده و حتی الامکان تلاش در متاثر و بسیار غمگین کردن مخاطب را دارد. در این ژانر وقایع منفی و درد آلود بسیار زیاد اند و در اغلب موارد با پایانی تلخ تیر نهایی ایجاد غم را به مخاطب شلیک می‌کنند.
***
علمی_تخیلی:
در این ژانر که نیاز به تحقیقات علمی نویسنده و تخیلی برای ترکیب با مقوله‌ای علمی دارد، تمرکز بر وقایع مبتنی بر علوم و تخیل نویسنده دارد.
***
تاریخی:
در این ژانر که نیاز به تحقیق تاریخی زیادی دارد، جریانات و وقایع داستان بر اساس واقعیت یا مرتبط با واقعیت گذشته در تاریخ‌های خاصی بیان می‌شوند.
***
سیاسی:
در این ژانر تمرکز اصلی داستان بر روی جنگ‌های قدرت، انقلاب‌ها و برخوردهای سیاسی میان مردم و دولت‌ها یا حکومت‌ها می‌باشد. این ژانر نیاز به تحقیق و مطالعه‌ی زیادی دارد و صرفا یک عقیده‌ی خام و ساده بیان نمی‌کند.
***
فانتزی:
نویسنده در این ژانر باز است. در داستان‌های تخیلی باورپذیری به پایین‌ترین حد خود می‌رسد و نویسنده با پردازش دنیای خیالی، شخصیت‌هایی که با چشم بشر دیده نمی‌شوند این داستان را شکل می‌دهد. برای نوشتن این ژانر باید جوری عمل کنید که مخاطب با خواندن چند پست جزوی از کاراکترهای شما شود و در دنیای شما زندگی کند. توصیف مکان، حالات و فضاسازی در این داستان‌ها از اهمیت بسیار زیادی برخوردارند. همچنین توصیفاتی شبیه به رمان‌های اجتماعی و عاشقانه _آرایه‌های خیلی زیاد و استفاده از کلمات ناآشنا_ مخاطب را پس می‌زنند و معمولا متن‌ها باید روان اما بیان شیرین و خیالی داشته باشند.
نویسنده‌ها معمولا به جای فانتزی از تخیلی استفاده می‌کنند که این غلط است.
۰
