آموزشی ژانر اجتماعی و رازهای پنهان آن

[خانمِ ستایش]

۱۱. «ریشه‌ی شخصی نویسنده»

راز واقعی: هر نویسنده‌ی اجتماعی باید نقطه‌ی درد خودش را بشناسد؛ موضوعی که خودش طعمش را چشیده یا از نزدیک دیده است. این ریشه، انرژی داستان را واقعی می‌کند.

 

[خانمِ ستایش]

۱۲. «اتفاق کوچک، پیام بزرگ»

ایدهٔ کمتر شنیده‌شده: گاهی یک رویداد ساده (مثل گم‌شدن یک کیف) می‌تواند نماینده‌ی یک معضل عظیم (فساد، فقر، نابرابری) باشد.

تمرین: یک حادثه‌ی روزمره انتخاب کن و پیام اجتماعی عمیق پشتش را پیدا کن.

 

[خانمِ ستایش]

۱۳. «هدفمند بودن»

رمان اجتماعی زمانی ماندگار است که سوال بپرسد، نه جواب بدهد.
کار تو این نیست که موعظه کنی؛ کار تو این است که خواننده را مجبور کنی بعد از بستن کتاب به جهان دور و برش با چشم تازه نگاه کند.